Senior's Unbelievable Love

Chapter 1

Amalia's POV

New School

Si Amalia ay isang high school student.

Mabait,magalang,walang pakialam sa mundo,minsan palaban,maingay.Ang gusto nyalang ay makapagtapos ng pag-aaral.Hanggang sa ilipat sya ng school.

"Amalia!gising na baka ma-malate kapa sa school, first day mo panaman din!"

"Gising napo!"

Pumasok na ako sa banyo at sinimulang gawin ang aking morning routine.

Maya-maya lang ay natapos na ako at bumaba para kumain,pero di pa nagsisimula ang araw ko malas na agad ang bumungad.....

"Oh,gising kanapala"sabi ni kuya charle habang nakangiti.

Ay,hindi!hindi pa ako gising!wala ngang Amalia na nakatayo sa harap mo eh!aga-aga pinakukulo mo dugo ko!

"Opo"pinilit kong maging kalmado.
"Sigeh ho,baba na ho ako"sabi ko sabay pakawala ng pilit na ngiti.

Si kuya Charles ang pinaka-ayaw ko sa lahat ng naging boyfriend ni ate Aela.
Tingnan mo palang ulo hanggang paa si kuya Charles,masisiguro mo na,na basagulero!.

Lalo ko siyang kinamuhian simula nung ipamigay kami ni ate.Sa halip na tulungan kami ng oras na iyon,nakipag-break pa siya kay ate.Kaya nung mga oras na iyon hindi kami makahanap ng tutuluyan lalo na't gabi na noon.Noong wala na kaming mahanap na matutuluyan pinili nalang naming matulog sa tabing kalsada,dahil pagod na pagod na kami noon.

Tapos noong makahanap na kami ng tutuluyan,nakipag balikan ang luko...este si kuya Charles.Isa patong si ate,binuhay ata para maging marupok!sabagay diko sila masisisi 5 years baganaman kayo nagsama.Sabi naman ni ate sa akin wag ko na daw kamuhian si kuya Charles mabait naman daw si kuya atsaka di naman daw si kuya nagpalayas samin.

Ah,basta pagnakita ko mukha nya nababadtrip parin ako!

Simula din noon parehas kami ni ate na hindi na nakita pa ang mga magulang namin.

Sinisisi ko sila,pinalayas na nga kami ni hindi manlang sila nag-abala na hanapin kami ni ate noong pinalayas kami ni lola.

Sabi kase ng mga pinsan ko noong nandoon pa kami kinamumuhian daw nila kami ni ate.

Simula din noon kinamumuhian nadin namin silang lahat,at mas lalong nagsisisi kami ni ate na naging myembro pa kami ng mga Hernandez...

"Amalia!tulungan mo nga ako rito ng makakain na tayo!"sigaw ni ate na nagpabalik sakin sa reyalidad.

"Kanina pa kita tinatawag!kanina ka parin na ka tayo dyan sa hagdan!"dagdag nya pa.

Ganoon ba ako katagal nagkwento sa inyo?....

Dali-dali akong pumunta papuntang kusina at kuhanin ang mga pagkain.Hindi ko nga namalayan na kanina pako na ka baba,ah basta kayo kase eh,pinag-kwento nyo pa ako.

Pagkatapos ihanda ng pagkain,kumain na kaming tatlo.

"Mag-iingat ka doon Amalia ah?private ang papasukan mo baka madaming bully doon ikaw mapuntirya"sabi ni ate bago isubo ang kinakain.