saçmalıklar

18 5 1
                                    

Evet güzel günleri geride bırakmıştık.artık tatil de bittiğine göre yine okula gitme vakti gelmişti . Her şeye rağmen güzel bir gündü. Her ne kadar Ali'yi gördüğümde geçmişi kafamda bir türlü atamasam da yine de iyi gelmişti.

Benim de artık kendime bir iş bulmam gerekiyor çünkü ne zamana kadar Ayşe ablanın yanında kalabilirim ki artık ufaktan kendi ayaklarımın üzerinde durma vaktim geldi de geçiyor. Bu gün okul çıkışı bir restorana uğrayıp işçi alımı oluyor mu ,bir elemana ihtiyaçları var mı yok mu?diye iş bulmalıyım . Eğer bu durumu Ayşe ablaya söylersem itiraz edeceğini biliyorum o yüzden de bu konuda şu anda bahsetmemek en iyisi.

Okulun bahçesinde istiklal marşı okundu ve içeriye girdik sabah evde pek kahvaltı yapmayı tercih etmediğim için okulun kantinine gitmeye karar verdim. Ve en son görmeyi tercih etmediğim kişiyi gördüm arkadaşlarıyla birlikte kahvaltı yapıyordu. Eminim tahmin etmek zor değildir tabi ki de "Ali".

Ooo kimler gelmiş ,kimleri görüyorum?

Gördüğün gibi mekanın sahibi geldi tabi ki de.dedim
Bu sefer Osman" Ecemcim seni sabah sabah görmek ne kadar güzel .
Teşekkürler Osmancım dedim ve gidip kendime bir tost ve bir de kahve fincanı alıp boş bir masaya ilerledim . O sırada Ali: Ecem gel burada boş sandalye var istersen bize eşlik et ? Düşünür gibi yaptım " yok gerek yok bence tek başıma otursam daha iyi olur mazallah üstüme birşeyler dökersin falan eksik kalsın " gözlerini devirdi.
Birkaç dakika sonra ders zili çaldı ve gidip felsefe dersine girme zamanıydı aynı zamanda da en sevdiğim ders diyebilirim en arka sıraya pencere tarafına oturdum . Yanımda bir kıpırdanma hissettim başımı yan çevirip gelen kişiye baktığımda Ali hiç istifini bozmadan hocaya bakıyordu . Ona yönelen bakışlarımı hissettiğinde bana döndürdü yönünü
Ne var gibisinden bir bakış attım sırıtarak" Ecemcim sırama oturuyorum tabi senin için bir mahsuru yoksa " gözlerimi devirmemek için kendimi zor tuttum. İçimden uzun bir sabır çektim.
Hoca sınıfa : sizce insanlar kötü müdür? Diye bir soru yöneltti bize hiç düşünmeden parmağımı kaldırdım hoca da parmak kaldırdığımı görünce buyur kızım seni dinliyoruz?
Aslında hocam dünyada kötü insan yoktur insanları kötü yapan olaylar vardır hepimiz dünyaya geldiğimizde birer melek olarak doğuyoruz ve her büyüdüğümüzde de sorumluluklarımız ve sıkıntılarımız da büyüyor hal böyle olunca da mutluluğumuz da bunların altında adeta eziliyor ve istemeden de olsa kötülük yapmaya ve kötü olaylara maruz kalıyoruz dedim ve oturdum
Afferim kızım seni sanki ilk defa görüyorum yeni misin ?
Kafamı evet anlamında aşağı yukarı salladım. Peki kendini bize tanıtır mısın? En nefret ettiğim sorulardan biri de buydu

Tabi hocam Adım Ecem burada doğdum sonra İstanbul'a taşındık daha sonra tekrar işim buraya düştü ve buradayım
Peki kızım niye bu kadar yer değiştirdin yani zor olmadı mı?
Aslında pek uzun kalmayacağım burada sadece halletmem gereken bır mevzu işim var ondan sonra da rüzgar nere eserse.

Peki ailen yani annen baban kardeşlerin onlar da mı burdalar?
Hiç anlatmak istemediğim kısım da buydu şunu unutmamam gerekir ki nereye gidersem gideyim geçmişim kene gibi peşimi bırakmayacağıydı.sertçe yutkundum" onlar yoklar tekrardan devam etme gereği duyarak yani kardeşim yok tek kızım annem ve babam da yoklar" çok özür dilerim kızım ben yani çok üzgünüm bilmiyordum yoksa yarana tuz basmak istemezdim" zor da olsa hafif tebessüm ederek;
Sorun değil hocam ben de artık bu kılasik soruyu bir daha duymak istemiyorum deyip kısa kestim

Nihayet teneffüs zili çaldı da kurtuldum sıradan kalkarak tam Ali'nin yanından geçecektim ki hafifçe kolumu tutarak" şey Ecem biraz konuşabilir miyiz?
Ne var Ali ne var bu sefer de sen mi beni sorgulayacaksın ? Ya da dur devamını mı merek ediyorsun ben sana söyleyeyim annem babam yoklardı bir yetimhanede büyüdüm hiç oyuncaklarım olmadı, oyun oynamaktan nefret ederim, konuşmaktan nefret ederim ,yeter be yeter şimdi sana da bir çuval dolusu alay malzemesi çıktı istediğin kadar dalga geçersin artık ona konuşma fırsatı vermeden bir hışımla sınıftan çıktım sınıfın bir çoğu bu konuştuklarıma şahit olmuştu gözümde ve yüzümde biriken yaşları sertçe sildim gerçekten çok bunalmıştım .

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 19, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

VazgeçilmezimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin