" ငါေတာင္းပန္ပါတယ္။ ငါ့ကိုေပါက္ကရေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ ။ ငါမင္းေက်နပ္သလိုေတာင္းပန္ပါ့မယ္ ေနာ္ "
" ငါက ေနာက္က်သြားျပီလို႔ေျပာရင္ေရာ ??? "
"မင္းဘာလို႔ငါ့ကိုမွဒီလိုလုပ္ရတာလဲ?? ငါမင္းကိုအရမ္းမုန္းတယ္ ရြံလဲရြံတယ္ အေျခာက္ေကာင္ JK "
"ငါ့ညီကေတာ့ေထာင္ေနျပီ။ "
Jk၏လက္မ်ားမွာ ဇစ္ျဖဳတ္ထားသည့္ေအာက္သို႔ လ်ိွ ဝင္ကာ ထယ္ေယာင္း၏ငယ္ပါ ကိုသြားညစ္လိုက္သည္။
"အား !!နာတယ္ "
ထိုးေနာက္ ထိုငယ္ပါ၏အေနာက္က အေပါက္ငယ္အားလက္ျဖင့္ အထုတ္အသြင္းလုပ္ကာ ထယ္ေယာင္း၏ ပါးစပ္ကိုခပ္ျကမ္းျကမ္းနမ္းေနသည္။
"အင္းးးးး !!!"
"မင္းကအရမ္းနားညီးတယ္ ေအာ္ေနမွာလား ""
Jk သူ၏ငယ္ပါကိုထုတ္လိုက္သည္နွင့္ ထယ္ေယာင္းမ်က္လံုးျပဴ း သြားသည္။
သူ၏ငယ္ပါထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာျကီးလွသည္႔မာန္ေထာင္ေနေသာ ထို အရာျကီးေျကာင့္
ထယ္ေယင္းပါးစပ္တစ္ခုလံုးျပည့္နွက္သြားေလသည္။ အန္ခ်င္ေနေသာ္လည္း feelတက္၍မရပ္ေသးေသာJKကိုျကည့္ကာ ထယ္ေယာင္းမ်က္ရည္ျကေနေလျပီ။
>>>>>>>ေမ်ွာ္ <<<<<<<<<<<<<
A/N
တန္းလန္းပဲျကိုက္တယ္ ။
vote နည္းလို႔ဒီficကို မupခ်င္ေသာ္လည္း ေတာင္းဆိုလို႔upခဲ႔သည္။
Vote- 150ရ ရင္ျပန္လာခဲ႔မယ္။ မရရင္မေရးပါ။
လိုအပ္ခ်က္ေလးေတြေရးေပးသြားျကပါဦး အာသာလဲ မေရးတာျကာေတာ့ အေရးအသားစုတ္ေနတယ္။
>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<
(Unicode)
မနက်ဖြန်ဆို ထယ်ယောင်းမင်္ဂလာဆောင်တော့မယ်။ ငါဘာလုပ်ရမလဲ။ ငါသူ့ကိုချစ်မိနေတာလား???
မဟုတ်ဘူး ငါအဲ့လောက်ထိတော့မချစ်ဘူး။ အနည်းဆုံးတော့အဲ့ကောင်ကိုငါ့လက်ထဲမှာပဲ အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာဖြစ်အောင် ထားချင်တာ။ ငါလိုချင်တဲ့အရာတစ်ခုကို မျှဝေမပေးနိုင်ဘူး။
Part-17
Start from the beginning
