-O bez parçası halloldu abi. Nerde görmedik duymadık bilmiyoruz ona göre.

Ona bakıp saol aslanım dedim. Deniz sıkıntıyla nefes verip

-Bir de mafya olduğumuzu öğrense kim bilir neler olurdu

Dişlerimin arasından

-Sakın. Sakın kimse maviye bu konu hakkında bir şey demiyor. Asla da öğrenmemeli.

-Ben de abime katılıyorum. Öğrenirse bizden korkup uzaklaşmaya çalışıcak. Ben bunu göze alamam. Dedi ayaz.

-Abi bir daha hiçbirimiz mavi yanımızdayken kendimizi kaybetmeyelim. Ben gördüm bakışlarını. Sana kilitlenmiş gibiydi. Dedi bulut.

Sıkıntılı bir nefes daha verdim. Saçlarımı tek elimle dağıtmaya başladım.

-Bir dahakine birimiz onu uzaklaştırıyor. Böyle bir şeye bir daha asla şahit olmuyor.

Hepsi tamam diyince kafamı toprağa çevirdim bu kez.

-Yarın okul var koçum. Her ne kadar bizim lisemiz olsa da mavinin yanından sakın ayrılma. Hatta ayrılmayın. Onur ,eren ,ateş ve sen maviyle aynı sınıftasın. Birinizden biri muhakkak yanında olsun.

-Tabi abi sen merak etme biz çocuklarla yanından ayrılmayız.

Kafa sallayıp bu kez de diğerlerine döndüm.

-Güvenlik açısından hergün birimiz alıp götürecek okula. Bu aralar düşman sayısında artış var.

Hepsi onaylayan mırıltılar çıkardı. Sonra merdivenlerden ses gelmeye başladı. Hepimiz oraya dönünce maviyi gördük. Yeni uyandığı çok belli. Saçları dağılmış. Hâlâ benim tişörtümle ve minik ellerini yumru yapıp gözlerini ovalıyor. Hepimizin yüzünde tebessüm oluştu. Mavi elini gözünden çekince ona bakan bizi görünce biraz kızardı. Diğerleri de bunu fark edince sesli bir kahkaha attılar. Maviye dönüp kollarımı açtım.

-Gel kollarıma bebeğim.

Hemen koşup kollarımın arasına girdi. Hemen kollarımı ona sarıp burnumu boynuna soktum. O çiçek kokusu hemen ele geçirdi beni. Çok guzel kokuyor benim kızım. Sanki o kokuyu birgün almasam ölecek gibi oluyorum. Bu durum diğerleri içinde öyle. Hepimiz bebeğimin kokusuna bağımlı hale geldik. Yavaşça kafamı kaldırıp bebeğimin kulağına doğru eğildim.

-Huzursun kızım. Huzursun.

Sonra hafif kıkırtısını duydum. Sonra yanağımda sıcak dudaklar hissettim. Bu gülüşümü arttırırken kollarımı sıkılaştırdım. Bir anda kollarımdan çekilince neye uğradığımı şaşırdım. Baktığımdaysa hepsi bize kötü kötü bakıyordu. Sanırım bizim haytalar kıskandı kızımla beni. Şimdi denizin kolları arasındaydı güzelim. Deniz kucağına oturtmuş kafasını boynuna sokmuştu. Mavi bu hallerine tatlı tatlı kıkırdıyordu.

Mavi'den devam:
___________________

Abilerim şuan kötü kötü deniz abimle bize bakıyor. Kıkırdayıp

-Aile kucaklaşmasııııı

Bunu bekliyorlarmış gibi hepsi kollarını etrafıma sardı. 5 tane öküzcüğün arasında kalmıştım. Bu anı hiçbir şeye değişmezdim. Ama galiba boğuluyorum.

-Ayy yeter boğulcam valla. Hepiniz sıkı sıkı sarmışsınız beni

Rüzgar abim ben böyle diyince çekti kollarını üzerimden. Abilerimi de ayırdı ama toprak abim sıkı sıkı sarılmış bırakmıyordu.

-Banane banane siz bırakın ben bırakmicam.

Rüzgar abim kaşlarını çatıp kedi gibi ensesinden yakaladı abimi. Ve zorla ayırdı benden. Ben bu hallerine daha fazla dayanamayıp bastım kahkahayı. Ben gülerken birden tepetaklak oldum. Toprak abim beni sırrına ters bir şekilde almıştı.

ABİLERİMLE DÜNYAM "TAMAMLANDI"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin