piyanist, jenlisa

III.

･ﾟ🌼

Saat gece 2 olmuştu Lisa gülümsedi, Karşısında yaşayan kızı kızdırmanın zamanı gelmişti.

Piyanosuna doğru yürüdü."Bu senin için." Lisa, her şeyi başlatan şarkı olan Beethoven'ın 5. senfonisini çalmaya başladı. Birkaç saniye sonra kapısına Jennie'den yüksek ve agresif vuruşlar gelmeye başladı .

"-Sonunda!"Lisa neşeyle kapıya doğru atladı, gözetleme deliğinden Jennie'yi kollarını kavuşturmuş, kaşları öfkeyle çatılmış halde gördü.

Lisa kapısının önündeki kızı sevimli bularak sessiz bir kahkaha attı.

Lisa konuştu. "Evet?"

"Lanet kapıyı aç!"

"Üzgünüm, hiçbir şarkı isteğini kabul etmiyorum." Sarışın dalga geçti.

"Kapıyı aç, yoksa."

Lisa kıkırdadı, "yoksa ne?"

"Lalisa Manoban!"

Lisa adını duyunca panikledi, çılgınca kapının kilidini açtı, Jennie gözlerini devirirken Lisa geniş gözlerle konuştu. "Ne... adımı nereden biliyorsun?"

Koreli, Lisa'nın kapısına yapıştırılmış kira faturasını işaret etti.

"Yemin ederim parasız değilim."

Lisa mektubu kapıdan yırttı ve buruşturdu.
Jennie suçlayıcı bir şekilde kaşını kaldırdı, "Tamam, belki biraz kirayı geciktirmiş olabilirim. Ama gelecek hafta ödeyeceğim."

Jennie içini çekti, "lütfen sesini kıs, lalisa. Üç gecedir arka arkaya tam gece saat 2'de yüksek sesle piyano çalıyorsun. Yemin ederim bunu bilerek yapıyorsun."

Jennie bir kez daha Lisa'nın  adını söyledi ama Lisa kesinlikle umursamadı.

Lalisa, birisi ona böyle seslenmeyeli uzun zaman olmuştu.

Ona yabancı olan şeyler, yalnızca Jennie'nin ona hissettirdiği şeylerdir.

"Peki ya bunu bilerek yapıyorsam? Bu konuda ne yapacaksın serseri, hm?" Lisa gülümsedi.

"Serseri... gerçekten mi? Aklına gelen en iyi şey bu mu?"

"Evet, henüz adını bilmiyorum."

Jennie sarışının tuhaflıklarına baktı. Lisa ardından konuşmaya devam etti."Burası isminizi söylediğiniz kısım."

Jennie, Lisa'nın inatçılığından sıkılmaya başlamıştı, hâlâ ders çalışmak istiyordu.

Lisa hala ısrar ediyordu, Jennie dayanamadı. "Ben Jennie, şimdi bunu sessiz tutacağına söz verir misin?"

Lisa göz kırptı. "Güzel bir kız için hoş bir isim."

"Sinir bozucusun."

"Sadece senin için prenses."

"Pes ediyorum! Lanet piyanonu çal! Yarın ev sahibinden beni başka bir kata taşımasını isteyeceğim."

Jennie evine doğru yürümek için topuğunu çevirdi ama Lisa onun kolunu yakaladı. "Bekle! bir anlaşmam var." Jennie, Lisa'nın ellerini ondan çekti ama yüzünü sarışına çevirdi.

"Anlaşman umarım iyi bir şeydir Lalisa. Yoksa dediğim gibi gideceğim."

"Tamam tanrım, benim evimde misafirim ol. Ve bende sana piyano çalayım-" Jennie Lisa'nın şartını dinlerken gözlerini devirdi, "Beni dinle Jennie, sana piyano çalacağım, sana biraz çay yapacağım, derslerine odaklanmana yardım edeceğim."

Jennie kıza gözlerini kıstı, "Ah tanrım, buraya gelmemin nedeni senin piyano çalmanı engellemekti."

"Evet, ama şimdi şartımı kabul ediyor musun? Sana güzel bir melodi çalacağım. Senin kadar güzel olmasa da."

Jennie bunu asla kabul etmezdi ama Lisa'nın iltifatlarından hoşlanıyordu. Sarışın ne kadar sinir bozucu olsa da ondan nefret etmiyordu.
Bu iğrenç piyanistte Jennie'nin hoşuna giden bir şeyler vardı.

"İyi." Jennie yanıtladı.

"İyi mi?"

"Evet, fikrimi değiştirmeye zorlama."

Lisa ellerini çırparak kulaktan kulağa gülümsedi, "Harika! Hadi gel."

🌼

Jennie, Lisa'nın oturma odasında oturup çayını yudumluyor ve pek de sinir bozucu olmayan komşusunun çaldığı Beethoven'ın ay ışığı sonatını dinliyordu.

Bu gerçekten de bir döngüydü, onların kendi özel döngüsü.

✧･ﾟ