Savannah Academy

Chapter 4

I became alert with her actions. Nandito kami ngayon sa 7 eleven naglilibot at naghahanap ng masarap kainin ngayong hapon.

"Sierra" i was stun for a second. Dahil sa ganito naging praning ako kapag nakaharap o nakausap siya.

"Huh?" nginitian ko siya at agad niya naman pinakita sa akin ang hawak niya.

I almost passed out.

"S-Saan mo y-yan nakuha?" i stuttered while looking at the thing she's holding. Kumunot naman ang noo niya sa inasta ko.

"I thought this is your favorite?" tanong niya saka pinagmasdan ang hawak niya.

"S-Sino'ng n-nagsabi sa'yo n-niyan?" pinilit ko'ng magsalita ng maayos.

"Si-------"

"Sierra! Look what I got!" Celestine cut her out by showing me the potato chips.

"What the fuc-----freak. Bakit mo hawak 'yan?" agad na napalunok si Celestine at inilayo ang yogurt na hawak ni Hazel.

"I thought-----"

"Gosh. Sorry Sie. Hazel pwede ba kita'ng makausap?" agad na hinila ni Celestine si Hazel palayo. I pursue my lips ng bigla nalang nanghina ang tuhod ko, but someone catched me before i fall.

"Ggi! Okay ka lang ba?" nag-aalalang tanong ni Brandon. Tumango naman ako bago niya ako hilahin paupo.

"What happened?" France immediately asked ng makita'ng mukha'ng may mali.

"She almost passed out. Buti nasalo ko" paliwanag ni Brandon. Sumandal ako sa sandalan saka pinikit ang mga mata ko. Gusto ko'ng magalit kay Hazel sa ginawa niya pero hindi ko magawa. Hindi naman niya alam ang nangyari kung bakit ganun nalang ang reaction ko ng makita ang yogurt.

"S-S-Sierra, S-sorry. H-Hindi ko naman a-alam n-na-----"

"Okay lang" I cut her off. Minulay ko ang mga mata ko. Nakita ko na papaiyak na siya but i touched her shoulder.

"I-I s-should've b-be careful" she said. Pinahid niya ang luha'ng tumulo sa mga mata niya.

"Hey, okay lang. Hindi naman kita sinisisi" sabi ko. She pursue her lips bago umupo.

"Uh. Nako! Guys! Cheer up!" umupo ako ng maayos sa sinabi ni Celestine. Nginitian ko sila saka kinuha ang bottled water na nasa mesa.

"Uh, June. Akin yan. Nainuman ko na yan kanina." napatigil ako sa paglagok ng dahil sa sinabi ni Brandon.

"Ah. Sorry. And wait--- Ano? Bakit June?" takang tanong ko. He smiled. Argh! That smile. Nakakairita.

"Mas prefer ko 'yon na itawag sa'yo." sagot niya saka------

Napatingin sa labi ko.