"ဟုတ္သခင္ေလး"
"ဒီကအကိုကိုျပန္လိုက္ပို႔လိုက္ပါအုန္း...အဟြတ္ .."
ေခ်ာင္းဆိုးရင္းအားလည္းမရိွ၍ေဘးနားကခံုကိုကိုင္ကာမွီလိုက္ရင္း
ဒီေရာဂါကိုလည္းတစ္ခါတစ္ခါမုန္းပါသည္
ဘာလို႔ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွမေအာင့္ႏိုင္ဘဲႏွင့္သူ႔ေရ႔ွမွာမွအားနည္းျပသလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္တာလဲ
ခက္ပါသည္
ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွေသြးမ်ားႏွင့္နီရဲေနေသာသူ႔ႏႈတ္ခမ်ားကိုျမင္လိုက္ရသည္က
အရာအားလံုးထက္ပိုနာက်င္ရသည္
ခ်က္ခ်င္းရိေပၚေရွာင္က်န႔္နားေရာက္ကာသူ႔ကိုထူေပးဖိုလက္လွမ္းလိုက္ေတာ့
ထပ္ၿပီးေအးစက္တဲ့မ်က္ဝန္းမ်ားေၾကာင့္လက္မ်ားေလထဲ၌သာရပ္တန႔္သြားခဲ့သည္
"ႀကီးႀကီးက်ေနာ္နားခ်င္ေနၿပီက်ေနာ့္ကိုအခန္းထဲကူတဲြေပးပါအုန္း"
ဆိုၿပီးႀကီးႀကီးကလာတဲြေပးရင္းအခန္းထဲဝင္သြားသည္
"တံခါးပိတ္လိုက္ပါမျမင္ခ်င္လို႔"
မျမင္ခ်င္လို႔တဲ့လား
ဒီတစ္ခါလည္းတကိုယ္ေကာင္းဆန္ပါရေစ
မင္းမျမင္ခ်င္တဲ့ကိုယ္ကမင္းနားမွာပဲေနမယ္
မုန္းတယ္ေျပာလည္းခံရမွာေပါ့
မင္းခဲြစိတ္မယ္ဆိုကိုယ္ဒီေလာက္ကသည္းခံႏိုင္ပါတယ္
ခဏၾကာေတာ့ႀကီးႀကီးကျပန္ထြက္လာျပန္ေတာ့လည္းထပ္ၿပီးသူကစကားဆိုျပန္သည္
"တံခါးကိုပါေလာ့ခ်ခဲ့ပါ"
"ဟုတ္ လိုတာဖုန္းနဲ႔ဆက္ေျပာလိုက္ပါသခင္ေလး"
"သခင္ေလးဝမ္ျပန္ပါေတာ့"
"မျပန္ဝူးက်ေနာ္ကေလးကိုထပ္ၿပီးလက္လႊတ္မခံႏိုင္ေတာ့လို႔ပါေက်းဇူးျပဳ၍ႀကီးႀကီးက်ေနာ့္ကိုမႏွင္ထုတ္ပါနဲ႔က်ေနာ္အဆင္ေျပပါတယ္"
ႀကီးႀကီးလဲေျပာမေနေတာ့ပဲသက္ျပင္းခ်ကာျပန္လာလိုက္သည္
ရိေပၚကေတာ့တံခါးကိုမွီၿပီး
"ကေလးရယ္ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ကိုယ့္ကိုခြင့္လႊတ္ပါေနာ္....ကိုယ္မင္းကိုအဆံုးအရႈံးမခံႏိုင္ဝူးကေလးရယ္ကေလးကိုကိုယ္အရမ္းလြမ္းေနခဲ့တာ......ၿပီးေတာ့ကိုယ့္ကိုခြင့္မလႊတ္သ၍ကိုယ္ဒီေနရာကေနတေရြ့မွမေရြ့ဝူး....မင္းစိတ္နာေနမွာသိေပမယ့္ကိုယ့္ကိုမႏွင္ထုတ္ပါနဲ႔ မင္းနားမွာေနခြင့္ေလးဘဲျဖစ္ျဖစ္ေပးရင္ေတာင္ေက်နပ္ပါတယ္"
YOU ARE READING
အချစ်စစ်(Yizhan version)
Fanfiction"ကိုကို႔ကိုအျပစ္မတင္ပါဘူး... ဖူးစာမပါတဲ့ကံတရားႀကီးကိုပဲအျပစ္တင္ပါ့မယ္" :Xz "ကိုကို့ကိုအပြစ်မတင်ပါဘူး... ဖူးစာမပါတဲ့ကံတရားကြီးကိုပဲအပြစ်တင်ပါ့မယ်" :Xz
အချစ်စစ်(အပိုင်း၂၁ part 1)
Start from the beginning
