**Kim's pOv**
Sa nakalipas na siyam na buwan, napaniwala ko ang sarili ko na walang kulang sa buhay ko. Na masaya ako sa naging desisyon kong paglayo. Sa loob nang mga buwan na hindi ko siya nakikita, wala akong ibang inisip kundi kamusta na siya.
Alam ko din na maaring galit siya sa akin pero ginawa ko lang kung ano yung tama.
May mga araw na I'm longing for his love, pero pilit kong kinakaya ang lungkot. When I decided to work sa Cebu kasama naman yun sa plano ko. Naisip kong iyon ang paraan para totally maka-moved on na sa kanya
Pero distance is not enough para makalimutan ko siya.
Nung malaman ko na nagbunga ang isang gabing iyon, naisip kong napaka-swerte ko, hindi man napunta sa akin ang lalaking pinakamamahal ko binigyan naman ako nang pagkakataong maging ina nang anak niya. I know unfair ako nang hindi ko ipinaalam sa kanya na buntis ako in the first place hindi kasama sa plano ko ang malaman niyang buntis ako.
Nung first tri- mester nang paglilihi ko, unliked other expected mother may mga asawa silang mapaglalambingan.
Sa tuwing magsusuka ako, walang humahagod sa likod ko.
Everytime na may check up ako, walang asawa na naka-alalay
At sa mga gabing pinupulikat ang paa ko wala siya para hagudin ang mga paa ko.
At sa tuwing sisipa ang baby ko wala si Xian to share with him the moment
"You're baby is okey, eto yung head nya, yung kamay niya, eto yung paa, ani ni Dra. Lim habang ini-explain ang structure nang baby ko sa ultrasound result. Parang gusto kong maiyak. In a few days, isisilang ko na ang anak namin ni Xian.
I know madaming magtatanong sa naging desisyon ko, walang normal na babae ang gugustuhing magpabuntis sa taong mahal niya pagkatapos ay lalayo.
Pero wala akong pakialam sa sasabihin nang ibang tao all I know ginawa ko yung bagay na makakapagbigay sa akin nang life time happiness.
Hindi ko alam kung coincidence lang pero sa dami nang apelyido sa mundo bakit Lim pa ang naging apelyedo nang ob-gyne nirekomenda sa akin. Kunsabagay apelyedo lang naman.
"Haays huwag naman sana" piping dasal nang puso ko. Natatakot kasi talaga akong magkaroon ng dahilan si tadhana na paglapitin ulit kami ni Xian. I'm afraid somehow na kahit madami namang LIM sa mundo baka related siya kay Xian.
"If there's any problem you can always text me" sabi pa ni Dra. Lim
"I will po" magalang ko pang sabi. Nang may biglang kumatok.
"Dumating na siguro si Ate"narinig ko pang sabi nang mid fourties na ob-gyne. Bago excited na tumayo.
"I'll go ahead na po, ako na din ang nagbukas nang pinto. Para lang magulat. Ang ate na tinutukoy ni Dra. Lim ay ang Mama ni Xian. Nagkagulatan pa kami sa may pinto.
"What are you doing here"? tanong pa nito, hindi siguro niya napansin na malaki ang tiyan ko.
"Magkakilala kayo"? Nagtatawang sabi ni Dra. Sino nga ba ang mag-aakalang magkakilala kami
Ang liit talaga nang mundo
"Siya yung dahilan na sinasabi ko sa'yo"?
"You mean sya yung ex ni Xian that you loved so much"! Biglang na-excite si Dra. Tila naman napapahiya namang nagbaba ako nang tingin. Hindi ko kayang salubungin ang nagtatanong na tingin ni Mama.
"Nag-asawa ka na"? May lungkot sa tinig na sabi ni Mama habang iginigiya ako sa pag-upo sa sofa.
Bigla hindi ko alam ang isasagot, Paano ko sasabihin na magkakaroon ako nang anak nang walang ama. Mas lalong hindi ko pwedeng sabihin na si Xian ang ama.
