Adım Zeynep.Herkes gibi mutlu olabilecek hayallerim var.Ama hayal olarak kalıyorlar.Günlerden
Cuma.Saat 00:00 arkadaşlarım doğa ve aleyna ile birlikte sabahlicaktik. Erkek arkadaşım ile konuşmaya başladım.aleyna da sevgilim ile konuşuyordu fakat bana ne sevgilim ne de aleyna konuştuklarını söylemediler. İçime kötü bir his doğmaya başladı. Yatmak için yatağa doğru ilerledim aleyna ve doğa hem gülüşüyor hem de mesajlaşiyorlardı. Sabah olmuştu ve içimdeki kötü hisler artmaya başladı. O sinirle sabah erkenden herkes uyurken evden çıktım ve çarşıya indim. Çarşı dönüşünde aleyna ve sevgilimi parkta sarılarak gördüm.Icimdeki fırtınalar koptu. Koşarak eve geldim ve ayrılık sesleri geliyordu içimden adeta. birazcık facebook a girerek kafamı dağıtırım diye düşündüm.1 mesaj vardı. Sevgilimden ve mesaj da şöyle yazıyordu "sen benimle mutlu olamassin, sen beni hiç bir zaman sevmedin ve ben bu ilişkiyi daha fazla devam etiremem" diyordu. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Koşarak yatağıma koştum ağladım ağladım ağladım... Eskisi gibi değildim artık eskisi kadar yakın değildim insanlara eskisi kadar da olamazdim zaten. Aleyna gene mesaj attı "nasılsın"diye sanki olanları bilmiyordu.Bir kaç ay bu şehirden giderek Aydına yerleştim. Kafam dağılır diye. Olmadı gene geldi aklıma çok özlemiştim onu zaten ertesi gün de okul vardı....
Evet o lanet gün geldi okula gidecektim hem sevgilimi hem de aleyna yı görecektim. Okula geldim ve eski sevgilim de karşıdaki bankta oturuyordu. Göz göze gelmişti ne halde olduğumu anlatmıştı sanki.Tam yanıma geliyordu zil çaldı. Teneffüs zili çalması için merakla bekledim.Lanet olası zil çalmak bilmiyordu...Zaman geçti ve zil çaldı aşağı indim eski sevgilim de Ordaydi ve bana biraz kantinde oturalim mi diye teklif etti. Gittim ve bana" bu olanlar dan dolayı seni çok üzdum farkındayım ama seni mutlu edemem ben". Dedi elim ayağım titredi gene. Lafını keserek yukarı çıktım.Okulda olduğum her an bitmekteydim. Şimdi hangi mutsuz insanı gülduruyor. Hangi insan için canını acıtıyor....
Dayanamıyorum artık ölmek istiyorum fakat ölemiyorim.Attigim her adımda nefesim kesiliyordu. Gözlerim şişmişti. Ilk defa aşık olmuştum belki de. Veya geleceğim onunla olacaktı. Affet beni sevdiğim seni mutlu edemedim.Ama senin küçük sevgin benim içimi ısıtıyordu. Şimdi sesim titriyor du .kalbim acı çekiyordu adeta. Dayanamıyorum....
Sabah oldu ve aleyna geldi. Benimle konuşması gerekenler varmış. Artık ona nefret ile bakıyordum ama benim bildiğimin farkında değildi. Ve bana söyle konuşma yaptı " eski sevgilin ile siz çıkarken birlikte olmaya başladık. Seni mutlu edemezdi artık. Çünkü bana deliler gibi aşık olmuştu. Bana baktığı her an dünya duruyordu... sözünü kestim ve ona söyle dedim" Beni bitirdin artık bizden ne arkadaş olur ne de kardes. Artık birbirimiz tanımıyoruz şimdi Defol git demiştim .
Yaşayamiyordum artik .Hasta oldum Dayanamadım yok olmaktaydim. Özlemişim onu kokusunu içime cekmeyi sarılmayı herseyi...
Hastane de kalbimde sorun olunduğu ortaya çıktı artık hastane de kalmaya başladım.Ertesi gün eski sevgilim bana pişman olduğunu söyledi beni unutamadigini ve ömrünün sonuna kadar unutmayacağıni söyledi. Artık Çok geçti yaşayacak gücüm kalmamıştı.ama gene dayanamayıp affettim onu.Belki bir ümit doğar da eski sağlima kavuşurum diye. Gün geçtikçe nefes alamıyordum zor dayaniyorudm .Evet artık kalbim iflas edecekti son kez ona " Seni seviyorum Bitanem Ömrümün sonuna kadar da sevicem benden sonra da mutlu olmanı istiyorum demiştim ve tam o sırada aleyna içeri girerek pişman olduğunu söyledi "Affet beni seni çok üzdum seni bu durumlara ben getirdim diyerek ağlamaya başladı. Dayanamayıp başladım bende ağlamaya elimde değildi zaten sevgilim elimi tutmuştu tam o sırada. ...
