ထိုပါးေလးကို ထိၾကည့္ကာ ကိုက္ခ်င္စိတ္ကိုလည္း မနည္းပင္ထိန္းထားရသည္။သူေခါင္းကိုတြင္တြင္ခါလိုက္ၿပီးမွ ဖုန္းကိုျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။ဒီတစ္ေခါက္ၾကည့္မိတာကေတာ့ ေဆာင္းဦးရဲ႕မ်က္ဝန္းေလးေတြေပါ့။မ်က္မွန္တပ္ရသည့္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏွာ႐ိုးေဘးနားကမ်က္တြင္းေလးေတြကေတာ့ ခ်ိဳင့္ေနသည္။သို႔ေပမယ့္မ်က္မွန္ေအာက္က မ်က္ဝန္းေလးေတြကေတာ့ၾကည္ေတာက္ေနဆဲ။
ေနာက္တစ္ေနရာကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြ၊ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက ပါးပါးေလးျဖစ္ေနၿပီး သူ႔ဘာသာသူပန္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးသန္းေနသည္။ရာသီဥတုကေအးလို႔လားေတာ့မသိ၊နည္းနည္းေျခာက္ၿပီးကြဲခ်င္သလိုလိုျဖစ္ေနသည္။ေဆာင္းဦးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုၾကည့္ေနရင္းပင္ သူလွ်ာကိုသပ္လိုက္မိသည္။
"ထက္ဘုန္းညီ မင္းဘာေတြေတြးေနတာလဲ"
သူ႔ဘာသာသူသတိတိုးတိုးေလးေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္ေခါက္လိုက္သည္။သူထိုပုံတစ္ပုံတည္းကိုပင္ ထိုင္ၾကည့္ေနသည္မွာ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုပင္ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနသည္။ေနာက္ဆုံးၿဖိဳးဉာဏ္၏အသံၾကားမွသာ အသိျပန္ဝင္လာေတာ့သည္။
"ထက္ဘုန္း ေဟ့ေရာင္"
"ဟင္ ဘာလဲ"
"မင္းေဆာင္းဦးနားကပ္လိုက္ပါလား၊မင္းတို႔ကိုဓာတ္ပုံ႐ိုက္ေပးမလို႔"
ေဆာင္းဦးဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဆာင္းဦးကၿဖိဳးဉာဏ္ကိုေခါင္းခါျပေနသည္။
"ၿဖိဳးဉာဏ္ ငါဓာတ္ပုံမ႐ိုက္ခ်င္ဘူး။မင္းသိရဲ႕သားနဲ႔ကို"
"မင္းကလည္းခရီးသြားတာအမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ တစ္ပုံတေလေတာ့႐ိုက္ေလကြာ။ေနာ္ လုပ္ပါေနာ္"
"အင္းပါ ၿပီးေရာ ၿပီးေရာ"
"ဟဲဟဲ ဒါမွေပါ့။ထက္ဘုန္းသူ႔ေဘးနားကိုကပ္ၿပီးပုခုံးကိုဖတ္လိုက္ေနာ္"
"ဟမ္ အင္း ဒီလိုလား"
ထက္ဘုန္းကသူ႔ပုခုံးကိုဖက္လိုက္ေတာ့ ေဆာင္းဦးအသက္ေအာင့္လိုက္မိသည္။မ်က္ႏွာေတြနီမလာေအာင္ စိတ္ကိုအတတ္ႏိုင္ဆုံးၿငိမ္ေအာင္ ထားေနရသည္။အခုတေလာ ထက္ဘုန္းသူ႔အနားေရာက္လာတိုင္း ဘာလို႔ရင္ေတြခဏခဏတုန္ေနလဲသူ႔ကိုယ္သူလည္းေသခ်ာမသိေတာ့။ေသခ်ာတာကေတာ့ ေလာေလာဆယ္သူ႔ခံစားခ်က္ေတြရႈပ္ေထြးေနသည္။
CZYTASZ
My Nerdy Boy
RomansYou're not my ideal type but still,you make my heart flutter uncontrollably. Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/11/2020 End date-21/2/2021
Chapter-33
Zacznij od początku