Loving the Sky (College Series #3)

Chapter 29

Chapter 29

‍Mabilis akong tumalikod kay Rouge at hinarap si Alya. Nanginginig ako at alam kong halata sa mukha ko ang labis na kaba. My heart wanted to get out of my chest.

"A-Alya!" I laughed nervously. Tumingin ako kay Ate Joan na nasa likod lang niya at kuryosong nakatingin lang din sa akin. She slightly tilted her head and gazed at Rouge.

Nang bumaling siya sa akin at nakita ang itsura ko ay mukhang nakuha niya ang nangyayari. I was looking at her almost helplessly!

"Mommy, are you okay?" Alya asked. "Kanina ka pa maputla. Are you sick?"

"No, baby!" I answered instantly. "S-sumama ka muna kay Ate Joan, ha? May gagawin lang sandali si Mommy..."

She shook her head. "Ayaw. Gusto ko sabay tayong uuwi. Wala pa tayong picture, My!" Ngumuso pa siya.

I muttered a curse. I could feel the heavy and intense stares coming from my back. It was too much to contain. Para niya akong sinasaksak.

"Alya, 'wag nang makulit. Susunod din naman ako agad..." I pleaded.

Ngumuso siya at pinagkrus ang braso sa dibdib. Sumilip siya sa likod ko at napatayo nang maayos nang makita si Rouge. Her innocent eyes were looking at him curiously, and right at that moment, I felt like my heart sank.

Sumulyap ako kay Ate Joan para humingi ng tulong. Tinanguan niya ako bago huminga nang malalim.

"Alya, halika na. Hinihintay ka na nina Tessie at Ate Jaja mo," marahang saad niya.

Nanatili ang mata ni Alya sa likuran ko kaya para akong hihimatayin sa kaba. My heart continued to hammer inside my chest!

"Ba't ka makikipag-usap sa judge, My? Baka akalain ng mga tao kaya ako nanalo kasi kinausap mo," malungkot na pahayag niya.

Umiling ako at pinantayan siya. Her brows were furrowed and her lips were pursed from overthinking. I held her cheeks to get her attention. Mabilis na lumamlam ang mga mata niya nang balingan ako.

Despite feeling agitated, I smiled.

"Nanalo ka kasi magaling ka, okay? Alam mo namang designer si Mommy, 'di ba? May mga kailangan lang akong kausapin pero uuwi rin ako agad. Kahit late na, ipagluluto kita ng baked macaroni at french fries," saad ko. "You like it? Hmm?"

She pouted. "Promise?"

I sighed and kissed her forehead. "Yes, baby. Promise."

Nang tumayo ako ay ipinaikot niya pa ang braso sa baywang ko bago tuluyang sumama kay Ate Joan. Pumikit ako nang mariin habang tinatanaw ang papalayo nilang pigura. I breathed and straightened my back. Ano bang ikinatatakot ko? As long as I have my daughter, nothing else should matter.

"Reese..."

Rinig ko ang bahagyang paggaralgal ng tinig ni Rouge, para bang may apoy na tumupok sa tapang niya kanina.

Nakatalikod ako sa kanya at ayaw ko siyang harapin dahil pakiramdam ko ay hindi ko pa kaya. I couldn't look at him without feeling the wrath! The rage! The ire I had caged for years!

I felt him nearing me. Hindi ako gumalaw. Nakatingin lang ako sa stage kung saan nag-aayos na ang organizers. Ang mga tao naman ay kanya-kanya na ng pagpunta sa stalls para bumili ng kung ano o kumain. I looked everywhere to suppress my emotions.

"Is Alya—"

"No," I said harshly. I gathered all my courage to face him. His eyes were filled with confusion, regret... and longing. I bit the insides of my cheeks because I could feel the warm breeze of summer, but my heart was cold.