My Nerdy Boy

YOU ARE READING

Romance

You're not my ideal type but still,you make my heart flutter uncontrollably. Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/11/2020 End date-21/2/2021

#boyxboy #myanmar #owncreation #sweet #unilife

Chapter-32

Start from the beginning

by serenity_han

စာအုပ္ကိုလြယ္အိတ္ထဲျပန္ထည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ အိပ္ေမာက်ေနေသာ ေလးေယာက္ကိုႏႈိးဖို႔ျပင္ရေတာ့သည္။အရင္ဆုံးၿဖိဳးဉာဏ္ကုတင္ရွိရာကို သြားလိုက္သည္။ကုတင္ေဘးမွာထိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေစာင္ကိုဆြဲခ်ကာ သူ႔ကိုလႈပ္ႏႈိးလိုက္သည္။

"ၿဖိဳးဉာဏ္ ထဦး။ေဟ့ေကာင္ ၿဖိဳးဉာဏ္"

"ဟမ္ အင္း ဘာလဲ ေဆာင္းဦးရာ၊အိပ္ခ်င္ေနပါတယ္ဆို"

"ဆယ့္တစ္နာရီက်ရင္ အျပင္သြားရမွာတဲ့။အဲ့ဒါလာႏႈိးတာေလ။ထေတာ့"

"အခုကဘယ္ႏွစ္နာရီလဲ"

"အင္း ခဏ၊ဆယ္နာရီထိုးဖို႔ဆယ္မိနစ္ေက်ာ္ေလာက္လိုေသးတယ္"

"အဲ့ဒါဆိုဆယ္နာရီမွလာႏႈိးကြာ ေနာ္။လိမၼာတယ္ သြား။ငါအိပ္ေရးမဝေသးလို႔"

ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္းျပန္၍ေမွာပ္အိပ္သြားေတာ့သည္။ေဆာင္းဦးသူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ကာ ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုႏႈိးဖို႔ျပင္လိုက္သည္။သူထိုင္ေနရာမွထလိုက္ၿပီးေနာက္ ထက္ဘုန္းအိပ္ရာနားကိုသြားလိုက္သည္။

"ကိုထက္ေရ.....ကိုထက္လို႔။ထေတာ့ေလ"

သူအသံကိုနည္းနည္းျမႇင့္ကာေအာ္ႏႈိးလိုက္ေတာ့ ထက္ဘုန္းကမ်က္လုံးကိုနည္းနည္းေလးဖြင့္လာသည္။ေဆာင္းဦးလည္းသူထၿပီအထင္ႏွင့္ မိတ္တပ္ရပ္ဖို႔လုပ္လိုက္ရာ ႐ုတ္တရက္ထက္ဘုန္းက သူ႔လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္ေသာေၾကာင့္ သူယိုင္သြားကာ ထက္ဘုန္း၏ရင္ခြင္ထဲကို တန္း၍က်သြားေတာ့သည္။သူလန္႔ကာခဏေလာက္ေၾကာင္သြားသည္။အသိျပန္ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္ သူထက္ဘုန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထက္ဘုန္းကသူ႔ကိုတင္းၾကပ္စြာဖက္ထားေသာေၾကာင့္ သူ႔မွာနည္းနည္းေလးေတာင္ လႈပ္လို႔မရေပ။

တစ္ကိုယ္လုံးကပူထူေနၿပီး မ်က္ႏွာေတြကလည္းနီရဲတြတ္ေနသည္။ထက္ဘုန္းကလည္းအတင္းဖက္ထားေတာ့ သူ႔မွာ႐ုန္းလို႔မရေပ။သူအသက္ဝဝရွဴလိုက္ကာ စိတ္ကိုအတည္ၿငိမ္ဆုံးထားလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ေခါင္းကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းေမာ့လိုက္ကာ ထက္ဘုန္းၾကည့္လိုက္သည္။ထက္ဘုန္းရဲ႕ဝင္သက္၊ထြက္သက္တို႔က သူ႔မ်က္ႏွာကို႐ိုက္ခတ္လာေသာေၾကာင့္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုသူခပ္နာနာကိုက္လိုက္သည္။