ချစ်ခြင်းသက်​သေ ဉာဏ်ကလိမ် | ခ်စ္ျခင္းသက္ေသ ဉာဏ္ကလိမ္

Ending

​မေမြို့က​​နေ မနက်အ​စောကြီးထပြီးဆင်းလာတာ​တဲ့။ ​ဇေမင်းက မလာရရင် စာမကျက်​တော့ဘူးလို့ စိတ်​ကောက်လို့တဲ့။ ဪ...သားအရင်းတုန်းကကျ mail​တောင်ဖွင့်မဖတ်တဲ့သူက။ ထားပါ​လေ...သူများမင်္ဂလာယူချိန်မှာ အကုသိုလ်ပွားမ​နေ​တော့ပါဘူး။

ဒါ​ကြောင့် ဟို​ကောင်ဝဏ္ဏ​ဆွယ်တာဝတ်ထားတာကိုး။ ဟက်...​သောက်က​လေး​တွေများ တကယ်မလွယ်​ဘူး။

"အ​ဖေတို့လာ...စား​တော့မယ်မလား...သားထည့်​ပေးမယ်"

"​ဖေ​ဖေ...သားအ​နောက်ထဲသွားဦးမယ်" (ဇေမင်းနိုင်)

"ဘယ်လဲသား...သူများအိမ်မှာ​လေ...သိလည်းမသိဘဲနဲ့"

အ​ခြေအ​နေကိုရိပ်မိတဲ့ခခက...

"ဪ...အ​ပေါ့အပါးသွားချင်လို့​နေမှာ...လာခခလိုက်ပို့မယ်...အားနာစရာမလိုပါဘူး ရပါတယ်...​တေ​ဇော ဦး​လေးတို့ကိုဧည့်ခံထားလိုက်​​နော်"

"​အေး​အေး"

တကယ်မလွယ်တဲ့​ကောင်စုတ်​လေး။

အိမ်​​နောက်​ဖေးဘက်~~~

"အထွန်း...ဟိုငနာဘယ်မလဲ...ဒီမှာသူ့က​လေး​​​ရောက်​နေတယ်လို့"

"က​လေး​လေး!!!"

"ကိုကြီး!!!"

အမ​လေးဟက်။ ​ခေါ်လာမိတဲ့ငါပဲမှားတယ်။ သယင်းတို့​တွေ့သွားပြီဆို​တော့လည်း အိမ်​ရှေ့ပြန်သွား​တာပဲ​ကောင်းတယ်။

"က​လေး​လေး...လွမ်း​နေတာ"

"တူတူပဲ...ကိုကြီးကိုတအားလွမ်း​နေတာ...ကိုကြီး​ပေးခဲ့တဲ့ အိစိအိစိ​လေး​တွေကို ညတိုင်းထုတ်ကြည့်ရတာအ​မော"

"ငါ့က​လေးက စကား​တွေတတ်​နေတာ"

"အ​ပေါက်ဝမှာပိတ်မ​နေနဲ့​လေ...ဟင်းရည်​မှောက်ကျရင် မင်းတို့အပူ​​လောင်တာကိစ္စမရှိ​ပေမဲ့ ဧည့်သည်​တွေငတ်မယ်ကွ...ဖယ်ကြ"

ဒီ​ကောင်ငထွန်း သက်သက်မနာလိုလို့​ပြော​နေတာ အသိသာကြီး။ ကျွန်​တော်လည်း က​လေးလက်ကိုဆွဲပြီး အိမ်ရဲ့အ​နောက်ဘက်ကိုပဲသွားလိုက်​​တော့တယ်။

အိမ်​အရှေ့ဘက်~~~

"​တေ​ဇော​​ရေ...​​မေ​မေတို့လာတယ် ​ခေါ်ဦး...ငါဒီမှာ ပန်းကန်​​တွေ​သိမ်းရမှာမို့" (သော်ကြီး)