"ရိ​ပေါ်..လွှတ်ဦး..အ့!"

လျှာနဲ့လျက်​နေရာမှ သွားနဲ့ကိုက်လိုက်တဲ့ ဝမ်ရိ​ပေါ်​ကြောင့် ​ရှောင်းကျန့်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ထားမိသည်။

"ရိ​ပေါ်...သားကျန့်"

မနိုး​သေးဘူးထင်ပြီးထပ်​ခေါ်​နေတဲ့ ရိ​​ပေါ်မားကို ​ရှောင်းကျန့်အသံမနည်းထိန်းကာပြောလိုက်သည်။ ဝမ်ရိ​ပေါ်က လွှတ်မှမလွှတ်​ပေးဘဲ။

"ဟုတ် အင့်! ထပြီ မား"

"ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ။ မား မနက်စာပြင်​ပေးထားမယ်​​နော်"

"ဟုတ်"

ရိ​ပေါ်မားထွက်သွား​လောက်ပြီဆိုမှ ​​​​ရှောင်းကျန့် အသံထွက်ညည်းလိုက်သည်။

"အ့!ဟင်း...ရိ​ပေါ် ​တော်ပြီ!"

"ပြွတ်စ်!!"

ခပ်ကြမ်းကြမ်းတစ်ချက်ဆွဲစုပ်ကာ ဝမ်ရိ​ပေါ်လွှတ်​ပေးလိုက်သည်။

"ချစ်တယ် ကျန့်"

"ကျန့်လည်း ချစ်တယ်"

တစ်​ယောက်မျက်နှာ တစ်​ယောက်ကြည့်ကာ ပြုံး​​နေရင်းမှ ဝမ်မားထပ်​ရောက်လာမည်စိုးတာ​ကြောင့် အမြန်ထကာမျက်နှာသစ်ပြီးမနက်စာစားကြသည်။

"ပါး​ရေ အု​ယောင်​ရော"

မနက်စာစား​နေရင်းမှ ​ရှောင်းကျန့်ကသူကြီးကို လှမ်း​မေးလိုက်သည်။

"အု​ယောင်က လယ်ထဲသွားပြီ​လေ"

"​အာ..ဘာမှဟုတ်​တော့ဘူး မ​တွေ့လို့​မေးကြည့်တာ"

"​အေး​အေး"

ထမင်းစားပြီး​တော့လည်း ​ရှောင်းကျန့်တစ်​ယောက် ထူးထူးဆန်းဆန်းခြံထဲမှာ ဦးမ​ယောင် တံမြက်စည်းလှည်း​​နေသည်ကိုသူလှည်းမည်ဟုဆိုကာဝင်လှည်း​သည်။

"သားကျန့်​လေးက လိမ္မာလိုက်တာရှင်"

ဝမ်က​​တော်က ဝမ်သူ​ဌေးနဲ့သူကြီးကိုပြော​တော့ ဝမ်သူ​ဌေးကပြုံးသည်။ သူကြီးကလည်းပြန်ပြုံးပြပါ၏ အတင်းညှစ်ထုတ်ပြီး​တော့​ဖြစ်သည်။

သူ့စိတ်ထဲတွင်ပြောလိုက်သည့် စကားကို​တော့ ဝမ်လင်မယားကြားမည်မဟုတ်။ ထိုစကားသည်

Bomiro & Julie Zhan [Complete]Where stories live. Discover now