Daffodils[Completed]

Final

Zawgyi version

Luggageကို​ေဘးခ်ၿပီး ​ေလဆိပ္​ထဲမွာ အခ်ိန္​အ​ေတာ္​ၾကာ ထိုင္​​ေနခဲ့မိတယ္​။ ဒီ​ေျမ​ေပၚကို ​ေနာက္​တစ္​ခါ​ ​ေျခခ်ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္​ႏိုင္​​ေတာ့ၿပီမို႔ ထြက္​မသြားခင္​​ေလး အမိ​ေျမကို အဝၾကည္​့သြားခ်င္​​ေသးတယ္​။

​အျပည္​ျပည္​ဆိုင္​ရာ​ေလဆိပ္​မို႔ ဆိုက္​​ေရာက္​/ထြက္​ခြာ ခရီးသည္​​ေတြနဲ႔ ျမင္​ကြင္​းကအျပည္​့။ သူက​ေရာ၊ သူဟာလည္​း မၾကာခင္​အခ်ိန္​အတြင္​းမွာ ဒီ​ေျမ​ေပၚက​ေန စြန္​႔ခြာရ​ေတာ့မွာပါလား။

"CEO​ေလယာဥ္​ခ်ိန္​နီးပါၿပီ"

​ေဘးနားလာရပ္​ကာ သတိ​ေပး​ေန​ေသာ Taehyungကို စိတ္​လိုလက္​ရ ျပံဳးျပလိုက္​မိသည္​။

"Taehyung"

"ဟုတ္​ကဲ့CEO"

"Hygပဲ​ေခၚပါ..ဒီအ​ေတာအတြင္​းမွာငါမင္​းအ​ေပၚလြန္​ခဲ့တာ​ေတြ႐ွိရင္​​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​..ၿပီး​ေတာ့သူ႔ကို​ေစာင္​့​ေ႐ွာက္​​ေပးပါသူကအျပင္​ပန္​းသာၾကံ့ခိုင္​တာ..တကယ္​့တကယ္​ကအဲ့က​ေလးကအရမ္​းစိတ္​​ေပ်ာ့တယ္​"

"Jiminအတြက္​​ေတာ့စိတ္​ခ်ပါhyg...ဟိုမွာက်န္​းမာ​ေရးဂ႐ုစိုက္​ပါ"

"အခါခါမွာခဲ့ၿပီး​ေပမဲ့ထပ္​မွာရဦးမယ္​..သူလံုးဝမသိပါ​ေစနဲ႔"

"ကြၽန္​​ေတာ္​နားလည္​ပါတယ္​"

ႏႈတ္​ဆက္​ထြက္​ခြာခဲ့သူက ကိုယ္​တိုင္​ဆို​ေပမဲ့ အထီးက်န္​မႈ​ေလး​ေတာ့ အနည္​းငယ္​ခံစားရသား။

"​​ေဟာhygသြားရ​ေတာ့မယ္​...က်န္​းမာ​ေရးဂ႐ုစိုက္​​ေနာ္​Taehyung"

Taehyungကိုနွုတ္ဆက္ျပီးတာနွင့္ ​​​Wheel chairကို ကိုယ္​့ဖာသာ တြန္​းသြားရင္​း ​ေလယာဥ္​လက္​မွတ္​ျပလိုက္​သည္​။ ​ေလယာဥ္​မယ္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​က သူ႔ကိုကူညီကာ ​ေလယာဥ္​​ေပၚ​ေရာက္​သည္​အထိ တြန္​း​ေပးသြားသည္​။

​ေလယာဥ္​​ေပၚ​ေရာက္​​ေတာ့လည္​း ​ေနရာပါ တစ္​ခါတည္​း႐ွာ​ေပးသြား​တာမို႔ အဆင္​​ေျပသြားသည္​။ သူ႔​ေနရာက ျပတင္​း​ေပါက္​ဘက္​မွာမို႔ အျပင္​ကို လွမ္​းၾကည္​့လို႔ရသည္​။ ​ေတာ္​​ေသးတာ​ေပါ့ မပ်င္​းရ​ေတာ့ဘူး။