My Nerdy Boy

YOU ARE READING

Romance

You're not my ideal type but still,you make my heart flutter uncontrollably. Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/11/2020 End date-21/2/2021

#boyxboy #myanmar #owncreation #sweet #unilife

Chapter-30

Start from the beginning

by serenity_han

ေဆာင္းဦး၏အေမးကိုနားလည္သည့္သေဘာျဖင့္ မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြႏွင့္ၾကည့္လာေတာ့ ေဆာင္းဦးသူ႔ေခါင္းကိုပုတ္ကာ တစ္ဖန္ျပန္ဖက္လိုက္သည္။အေမႊးႏုႏုေလးေတြေၾကာင့္ တစ္ခါဖက္ၿပီးတာႏွင့္ျပန္ကိုမလႊတ္ခ်င္ေတာ့။

"ကိုကို ကြၽန္ေတာ္သြားေနတုန္းChocoကိုေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေပးေနာ္။ၿပီးေတာ့ညအိပ္ရင္ကိုႀကီးအခန္းထဲမွာေခၚသိပ္ေပးေနာ္။အစာလည္းပုံမွန္ေကြၽးေနာ္ သိလား"

"ဟုတ္ပါၿပီကြာ။ဘယ္လိုျဖစ္လို႔စိတ္ပူေနရတာလဲ။သိပါတယ္ကြ။ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေပးပါ့မယ္။ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္သာေလွ်ာက္လည္ခဲ့"

"အင္းပါ ကြၽန္ေတာ္ကစိတ္ပူလို႔ပါ"

"ငယ္ေလးကေတာ့ေလ"

"ဟီးဟီး အဲ့ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္ေရသြားခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ေနာ္။ၿဖိဳးဉာဏ္ကခဏေနလာေတာ့မွာလားမသိဘူး"

"အင္း ဟုတ္ၿပီ။ေပး ေခြးကို"

"ေခြးလို႔မေခၚနဲ႔လို႔"

"ေအးပါကြာ။Chocoကိုေပးခဲ့"

"ဟုတ္ Chocoလိမ္လိမ္မာမာေနေနာ္ သိၿပီလား"

ေဆာင္းဦး Chocoကိုသူ႔အစ္ကိုအားေပးၿပီးေနာက္ သဘက္ကိုယူကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ဝင္သြားလိုက္ေတာ့သည္။သူလည္းChocoကိုေခၚကာ အခန္းထဲကထြက္သြားလိုက္သည္။ဒါေတာင္Chocoကမလိုက္ခ်င္သည့္ပုံႏွင့္ သူ႔ကိုတဝုတ္ဝုတ္ႏွင့္ေဟာင္ေနေသးသည္။သခင္နဲ႔ေခြးနဲ႔လိုက္လည္းလိုက္ပါတယ္၊တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အျဖစ္သည္းေနလိုက္ၾကတာ။ေဆာင္းဦးမရွိတဲ့ရက္အတြင္း သူဒီတစ္ေကာင္ကိုဘယ္လိုမ်ားထိန္းရမလဲဟုေတြးကာ ေလျပည္သက္ျပင္းသာခ်လိုက္ေတာ့သည္။

ေဆာင္းဦးေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာေတာ့ ၿဖိဳးဉာဏ္ကေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။သူ႔ကုတင္ေပၚအခန္႔သားတက္ထိုင္ရင္း ေတြ႕ကရာစာအုပ္ကိုေကာက္ဖတ္ေနသည္။ေဆာင္းဦးကိုေတြ႕ေတာ့ စာအုပ္ကိုပိတ္ကာ အနားေျပးလာၿပီး ေခါင္းကိုလာ႐ိုက္သည္။

"နာလိုက္တာ ၿဖိဳးဉာဏ္ရာ။မင္းလည္းငါ့ေတြ႕တာနဲ႔႐ိုက္ဖို႔ပဲေခ်ာင္းေနလားမသိဘူး"