ရြာေဇာ္၏ ခ်စ္ဒုကၡ (ရွာဇော်၏ ချစ်ဒုက္ခ) Complete

14

"ခင္ဗ်ား အခု ကၽြန္ေတာ့္ကို အလုပ္ျဖဳတ္လိုက္တာလား"

သူ႔ကိုယ္သူ လက္ညိဳးျပန္ထိုး၍ မယုံႏိုင္စြာ ေမးလာသည့္ ေကာင္ေလးကို ယပိုင္ ေအးေဆးစြာပင္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ ေကာ္ဖီဆိုင္တြင္း အဆိုေတာ္ ဝိုင္ဝိုင္း၏ "ဝဋ္ေႂကြး" သီခ်င္းသံက ခပ္တိုးတိုး ပ်ံလႊင့္ေနသည္။ ဆိုင္ထဲတြင္ လူသိပ္မရွိ။

"ခင္ဗ်ား လာေနာက္ေနတာလား"

ခန္႔ၿငိမ္းသာ သြားၾကားထဲမွ ေလတိုးသံျဖင့္ အံႀကိတ္ကာ စကားဆိုသည္။

"ဒါက ဒီရက္ေတြအတြက္ လစာ။ တစ္လ မျပည့္ေသးေပမဲ့ အစ္ကို တစ္လစာအျပည့္ထည့္ထားေပးတယ္"

မ်က္စိေရွ႕ ထိုးေပးလာတဲ့ စာအိတ္အျဖဴေလးေၾကာင့္ ခန္႔ၿငိမ္းသာ အသားေတြတုန္လာသည္။ ဒီအရြယ္ထိ လူတိုင္းအေပၚ ခပ္ေခ်ေခ်ေနခဲ့ေသာ္လည္း ထိုသို႔ မေစာ္ကားဖူးခဲ့ပါ။

"ခင္ဗ်ား!"

သူ႔အား လက္ညိဳးထိုးကာ မ်က္လုံးေတြ နီရဲ၍ မ်က္ရည္ေတြ ဝိုင္းလာသည့္ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ယပိုင္ လန္႔သြားသည္။ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ပါသည္။ နည္းလမ္း မွန္ကန္ရဲ႕လား မသိေပမဲ့ သူ ခန္႔နဲ႔ ေဝးမွျဖစ္မည္။ နီးစပ္ဖို႔က မျဖစ္ႏိုင္။ နီးစပ္လာဖို႔က ပို၍ပင္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။

"ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီပိုက္ဆံေလာက္နဲ႔ လာေစာ္ကားေနတာလား"

ယပိုင္ လည္ေခ်ာင္းေတြ ေျခာက္ကပ္လာသည္။ အသံထြက္သည္ႏွင့္ သူ ခန္႔ေရွ႕ ဒူးေထာက္ခ်မိေတာ့မွာ။ လည္ပင္းထဲ စူးတစ္ေခ်ာင္း ထိုးစိုက္လိုက္သလို သူနာက်င္လာသည္။

ေခါင္းငုံ႔ကာ ၿငိမ္ေနသည့္ ဘဲႀကီးေၾကာင့္ ကိုခန္႔ အရမ္း ဝမ္းနည္းလာသည္။ မခံခ်င္စိတ္ကလည္း ႀကီးစိုးလာ၏။ သူ႔လိုေကာင္မ်ိဳးက ဒီေလာက္ ေစတနာေတြ ထားခဲ့ေပးတာကိုေတာင္။ တစ္သက္တစ္ကိုယ္ ဘယ္သူစိမ္းအေပၚကိုမွ သူ ဒီလို သေဘာမေကာင္းခဲ့ဖူးပါ။

"ကၽြန္ေတာ္ Gay ျဖစ္ေနလို႔မလား"

ေအးစက္စက္ စကားလုံးေၾကာင့္ ယပိုင့္ ႏွလုံးသား ဟုန္းခနဲ ျဖစ္သြားသည္။မဟုတ္တာ။ ခပ္စိမ္းစိမ္းအၾကည့္ေတြက ရင္ထဲထိ ထိုးေဖာက္ေတာ့ ဒဏ္ရာက အတြင္းနက္နက္ထိ ဝင္သည္။ ကိုယ္ Gayျဖစ္ေနလို႔ပါကြာ။