"ဟဲ့ ရြာေဇာ္..လာ လာ..အမေလး..ေရာက္လာေတာ့လည္း ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း"
ႀကီးေဒၚခ်ိဳသည္ အိမ္ေရွ႕ထြက္၍ သူတို႔အား ထြက္ေစာင့္ေန၏။
တစ္ထပ္အိမ္ေလးမွာ ျခံဝင္းအေသးေလးထဲ ေနရာယူထားသည္။ ျခံထဲတြင္လည္း ဂမုန္းပင္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ပန္းအိုးမ်ားႏွင့္ စိုက္ထားသည္။ ရန္ကုန္လို ကြန္ကရစ္ခင္းသည့္ ေနရာမ်ိဳးမွာေတာ့ အပင္စိုက္ရန္ ပန္းအိုးမ်ား လိုသည္ေပါ့။ ရြာတြမွာ ေျမေနရာ က်ယ္ဝန္း၍ ေျမႀကီးတြင္သာ မ်ိဳးေစ့ႀကဲ၍ စိုက္ၾက၏။
"ဟုတ္ပဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ္လည္း အလုပ္ကိစၥနဲ႔ဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္းလာမွပဲ ရမယ္ေလ"
"အေရးႀကီးလို႔လားဟဲ့ အလုပ္ကိစၥ"
"သိပ္အေရးႀကီးပဲ.."
"မခ်ိဳ..အိမ္ထဲအရင္ဝင္..ၿပီးမွေလေပါ"
မာန္ျပည့္က အေမျဖစ္သူကို မခ်ိဳ ဟု ေခၚကာ အိမ္ထဲသြင္းသည္။ ဘယ္လိုေကာင္မွန္း မသိ အေမကို ေခၚတာကိုက။ ႀကီးေဒၚကလည္း ေခါင္းညိတ္ကာ အိမ္ထဲဝင္ၾကရန္ဆို၍ ဝင္လာခဲ့ၾကသည္။
"ေမခ်ိဳ..ေပါက္စီပါတယ္..မနက္ေစာေသးေတာ့ ဘုရားကပ္ထားဦးမလား"
"ေကာင္းတာေပါ့ ရာဇာရဲ႕..သားဘာသာ ကပ္လိုက္ေလ"
ရာဇာဆိုသည့္ ေကာင္ေလးက အႀကီးေကာင္ျဖစ္လိမ့္မည္။ စကားေျပာသည့္ပုံကိုက ေအးေအးေဆးေဆး။
"သားႏွစ္ေယာက္ အသက္မကြာဘူး ထင္တယ္..ႀကီးေဒၚ"
"ေဟ..ဪ..ေအး မကြာဘူးေလ"
စကားသြက္သည့္ ႀကီးေဒၚက ခ်က္ခ်င္း အင္း..အဲ..ျဖစ္သည္။
"တစ္ညလုံးကားစီးလာရတာ..နားလိုက္ဦး..က်ဳပ္ ေစ်းသြားဦးမယ္..ဘာစားမလဲ ရြာေဇာ္..ဘာခ်က္ေကၽြးရမလဲ"
"ဧည့္သည္လို လုပ္မေနပါနဲ႔ ႀကီးေဒၚရာ..အဆင္ေျပတာသာ ခ်က္..ပုစြန္ထုပ္တို႔ ဘာတို႔ဆိုလည္း ကၽြန္ေတာ္က စားပါတယ္..အဟဲ"
"အမေလးဟဲ့..နင္ေတာင္ ထိတ္တုံးစာအမိခံၿပီး ငါ့ဧည့္ခံေသးတာပဲ..သြားသြား.မာန္ျပည့္အိပ္ခန္းထဲ သြားအိပ္ခ်ည္"
စိတ္ျမန္လက္ျမန္ရွိသည့္ ႀကီးေဒၚက ေစ်းျခင္းေတာင္း ေကာက္ဆြဲကာ အိမ္ထဲမွ ထြက္သြားသည္။
YOU ARE READING
ရြာေဇာ္၏ ခ်စ္ဒုကၡ (ရွာဇော်၏ ချစ်ဒုက္ခ) Complete
Teen Fictionကေလးဆိုေပမဲ့ ရြာေဇာ္ရဲ႕ အခ်စ္ကေလး။ ကလေးဆိုပေမဲ့ ရွာဇော်ရဲ့ အချစ်ကလေး။
