You're Mine! Got it?

YMGI-15 Bae and Langaw

Abby’s POV

 “Brent! Sigurado ka bang naihatid mo nang maayos si bessy?”

“Oo naman! Ako pa. Hindi siya pwedeng mawala, papakasalan ko pa ‘yun eh.” Sabi niya sabay kindat! Baliw na talaga tong kaibigan kong ‘to! I thank God na nakamoved-on na siya, pero mukhang napasobra ata. Ang hangin eh! =__=

“Oo o hindi lang naman ang sagot diyan diba? Hays.” Inirapan ko nga.

“Ganun na rin yun! May explanation ayaw mo?” taas noong sabi niya! Kahit kalian talaga, napaka-walang kwentang kausap, puro kabulastugan ang nalalaman.

yes I’m a gangster  dati… pero kahit kalian hindi ko sila tinalikuran, they are my half sinabi kong pagkailangan nila nang tulong open ako, tutulungan ko sila, kagaya ngayon kailangan nila ako dahil si Dylan Montreal na mahal ko.. (hihi lande) nasa hospital eh nagka-allergy haha. Ang arte talaga ng kutis non! Hmm.

At eto namang si Brent, aba! May gana pang sumama kaloka, gusto daw rin niyang makipag-basag ulo nang malabas niya daw lahat ng hinanakit niya kay bessy, jusko akala mo naman napaka bigat naman nun! Ang epal talaga, pero dahil bestfriend ko siya di ako maka-tanggi kaya sinama kona, bahala nga siya! Hahaha. :P

Pero malas niya nalang dahil walang sumipot sa amin, haha. Mga takot pala sila eh, sila yung top three sa mga magagaling pero dahil naimpatso daw yung leader nila walang nagtangkang humarap sa’min.  hahaha what a’weak right?

“Sa susunod nalang isama mo’ko bespren ha?” si Brent na pinalo pa ang likod ko ng malakas! Aba tignan mo ‘tong gagong to! Kebigat- bigat ng kamay mamalo daw ba?

Pinanlakihan ko siya ng mata! “Manigas ka!” tumawa lang siya.

“Eto naman sorry na. hahahaha” nyetang lalaking to! “Asus, nagtatampo si bestpren, basta yung usapan natin ah? Tutulungan mo ako kay Cassie” aniya na kumagat pa nang apple, timawa!

“Ona! Jusko baka hindi kapa makatulog.!” Sabi ko.

“Yey! Thank you Bespren, pakiss nga” ngumuso pa ang loko. “Baka gusto mong makahalik ng sahig? Sabihin mo lang” banta ko sa kanya.

“Joke po, haha.”

“Tara na nga, lumabas na tayo dito, tatayo nalang pala ang natitira ditto sa hide-out!”

Tumayo na kami at lumabas, nako kailangan ko nga palang bisitahin si Dylan ko, waaa~ kawawa naman yun.

Pinauna ko na si Brent at agad naman na sumunod.

Cassie’s POV

               

Kumakain ako mag-isa dito sa canteen na mag-isa, hay ang boring ng life ko, wala si bessy.  Kinagat ko nalang yung cheesecake lemonsquare  ko, eto kaya ang pinakamura dito. Pakagat na sana ako for the third time nang maramdaman kong may mainit na kamay na umakbay sa’kin, paglingon ko nakita ko si Brent na nakangiting nakatingin sa akin, ano nanamang ginagawa neto dito?

Lord si bessy po ang hinahanap ko, hindi itong bwisit na Brent na ‘to. Siniko ko siya kaya natanggal yung kamay niya sa pagkaka-akbay sa akin, umakto naman siyang nasasakan.

“Korni mo” sabi ko atsaka siya inirapan.

“Okay lang maging korni, basta sayo ikaw lang wala nang iba” aniya sabay kindat.

“Mas ku-morni kapa, mukha kang tanga!” sumimangot naman agad siya at ngumuso. Parang bata! Pffffttt-

“Alam mo ikaw, matagal na akong nagtitimpi sa’yo ah? Lagi mo nalang akong binabara!” aniya na nakacrossed arms sabay nguso na nakatingin sa akin.