Behind Closed Doors

Chapter 5

Two years more has passed...

"Hmmm! Ang bago ng asawa ko."

Kakarating lang ni Jack galing sa buong magdamag na pagsusugal. Naghahalo din sa katawan nito ang amoy ng pawis, sigarilyo at alak. Sinubukan ni Eva na magtulog-tulugan. Hindi siya gumagalaw kahit na tuloy ang paggapang ng kamay ni Jack sa kaniyang katawan. Inisip niyang kagaya ng mga nagdaang pagkakataon ay titigil ito kapag walang nakuhang kahit anong response mula sa kaniya.

Pero hindi tumigil si Jack. Ipinasok nito ang kaliwang kamay sa loob ng pang-itaas ni Eva. Sinimulang laruin ang dibdib ang asawa.

"Jack, pagod ako. Pabayaan mo na kong matulog. May pagkain na kayo ni Francheska sa baba. Mag-almusal ka na dun."

"Pero ikaw ang gusto kong almusalin."

Hindi na nakapagtimpi si Jack at pwersahan na niyang itinihaya ang asawa. Wala siyang pakialam kung masaktan man ito sa kaniyang ginagawa. Sa loob ng sampung taong pagsasama nilang dalawa, tiniis ni Eva ang mga hindi makatarungang pananakit ni Jack sa kaniya. Ang bawat nito at masasakit na salita. Umasa siyang magbabago din ang kaniyang asawa. Pero lalo itong lumala.

"Jack, ayaw ko. Pagod ako. Tantanan mo na ko please. Tama na." Isang malakas na suntok sa sikmura ang tinamo niya dahil sa ginawa niyang pagtanggi. Halos mawalan siya ng malay dahil sa sakit na nararamdaman.

Inilapit ni Jack ang mukha niya sa mukha ni Eva habang nakapaton sa ibabaw ito. Idinikit niya ang kaniyang labi sa kanang pisngi ng asawa. "Wala kang karapatang tumanggi. Asawa kita. Gagamitin kita kung kailan ko gusto. Subukan mo kong tanggihan ulit, anak mo ang pagpaparausan ko." Walang pag-aalinlangang banta nito.

Saka niya inumpisahng hubaran si Eva na hindi na nagtangkang manglaban pa. Inubos niya ang lahat ng saplot nito dahil mayroon siyang makamundong pantasya na nais niyang maabot. Marahas at walang paggalang ang bawat paghimas at pagpisil na ginawa niya sa maseselang bahagi ng katawan ni Eva.

Hindi niya alintana ang tahimik na pagluha ng babaeng pinangakuan niyang mamahalin at igagalang hanggang sa kaniyang huling hininga. Maputi si Eva kaya naman pulang pula na ang mga bahagi ng kaniyang katawan na walang pakundangang pinanggigilan ni Jack.

Imbes na matauhan, tila mas lalong nahayok si Jack ng makita niya ang pamumula ng katawan ni Eva. Inumpisahan niyang kagatin ng napakadiin ang mga maseselang parte ng katawan nito. Hindi pa siya nakuntento. Hinila niya sa buhok si Eva para iangat ito ng pwesto sa kama. Nanatiling walang kibo si Eva at tahimik.

Simula's sapol iningatan niya ang kaniyang babae. Bukod sa kaniyang edukasyon ito lamang isa pang kayaman na mayroon siya. Ipinangako niyang ibibigay niya lamang ito sa lalaking kaniyang papakasalan. Pero hindi niya lubos maisip na sa kaniyang asawa pa mararanasan ang pambababoy na iniwasan niyang marahan ng matagal na panahon.

"Nganga!"

Hindi siya sumunod.

"Nganga!"

Nanatili lamang siyang tahimik na umiiyak at hindi kumikilos. Isa na namang malakas na sampal. Dumudugo na ang sulok ng kaniyang bibig.

"Kapag sinabi kong ngumanga ka, ngumanga ka!"

Nanatiling nakapatong sa kaniya si Jack pero umangat din ito ng pwesto sa ibabaw ng katawan niya. Halos masuka siya sa pinaggagawa sa kaniya ng sariling asawa. Mas lalo siyang naiyak. Hindi na normal ang mga pinaggagawa sa kaniya ni Jack. Habang nahihirapan si Eva ay tila nababaliw naman sa kaligayah si Jack.

Nang magsawa ito at makaraos sa kaniyang pinaggagawa ay saka lamang ito umalis sa pagkakaupo sa dibdib ni Eva. Habol-habol ni Eva ang kaniyang paghinga at halos maisuka na niya ang lahat ng kaniyang kinain. Gusto na niyang tumayo mula sa higaan at magpunta sa banyo pero pinigilan siya ni Jack.

Hinawi nito ang kaniyang hita at kinuha ang bilog na bote ng pabangong naiwan niyang nakapatong sa bedside table. Napaupo si Eva ng makita ang hawak ng kaniyang asawa.

"Jack, parang awa mo na." 

Walang tigil ang ginawa niyang pag-iling at pagmamakaawa pero tila bingi na si Jack sa kaniyang mga hinaing. Hinawakan nito ng mahigpit ang kaniyang kanang hita at napasigaw na siya sa sakit. Panibagong pasa na naman ang kaniyang tinamo.

"Jack, huwa—ah!"

Tanging hagulgol nalang ang narinig sa kaniyang bibig ng maituloy ni Jack ang isa pang kahayupang binalak nitong gawin. Sinubukan niya ulit pumalag pero lalong ibinaon ni Jack ang bote ng pabango sa kaniyang ari.

"Gusto mo bang kay Francheska ko gawin 'to?"

Pilit sinabi ni Eva sa kaniyang sarili na nananakot lang si Jack. Na hindi nito magagawang babuyin ang sariling anak. Pero may bumubulong sa kaniyang isipan na hindi imposibleng magawa nga 'yon ng asawa. Kaya wala siyang nagawa kundi kumapit nalang kobre kama habang parang baliw ang kaniyang asawa na naliligayahan sa ginagawa sa kaniya.

Nangmagsawa si Jack sa panghahalay sa sariling asawa ay saka lang ito bumitaw kay Eva. Naiwang nakatihaya si Eva. Puno ng pasa kaniyang katawan. Pawisan, luhaan at hindi na halos makagalaw dahil sa tindi ng sakit na kaniyang nararamdaman. Tinalukaran na siya ni Jack at mukhang matutulog na ito. Marahan siyang tumayo at pinilit na magbihis ng tahimik.

Babalik na sana siya sa higaan ng may mapansin siyang nakatayo sa may pintuan. Nanglaki ang kaniyang mata. Ang siyam na taong gulang nilang anak na si Francheska ay nakatayo sa pintuan. Lumuluha at puno ng galit ang mata niyang mata habang nakatitig sa kaniyang ama. Nakakuyom din ang mga kamao ng bata.

Kahit hirap na hirap sa paglalakad, pilit pa ring nilapitan ni Eva ang anak. Inakay niya ito pabalik sa sarili nitong kwarto. Nanatili itong walang kibo hanggang makapasok sila sa loob ng silid. Naupo si Francheska sa kaniyang kama ng nakakuyom pa rin ang mga kamao.

"Francheska, anak? Kanina ka pa ba nakatayo doon sa pinto?"

"And Papa saw me there. He just smirked at me and continue raping you."

Napatutop sa kaniyang bibig si Eva. Hindi dahil matured ng mag-isip ang kaniyang anak kung hindi dahil sa katotohanang baboy, walang puso at demonyo ang lalaking kaniyang pinakasalan.

"Let's leave him mama. Please. Narinig ko ang sinabi niya. Please, huwag mong hayaang gawin niya sa'kin ang ginawa niya sa'yo."

—Flashback—

"Hindi niyo naman kailangang ipakulong at hiwalayan ang asawa niyo. Ibalik niyo lang po ako sa ampunan ayos na po ako."

"Hindi Eva. Hindi ko matatagalang pakisamahan ang isang demonyong kagaya niya. Kaya siguro hindi kami biniyaan ng anak dahil ganiyan siya. Ito ang tatandaan mo, anak. Darating ang araw na mag-aasawa ka at magkakaroon ng sarili mong pamilya. Huwag na huwag mong hahayaang mapahamak ang iyong mga anak. Kahit pa gaano mo kamahal ang iyong asawa."

—End of flashback—

"Pangako anak. Hinding hindi ako makakapayag na may gawing masama sa'yo ang Papa mo."