PORTAL

PORTAL 5

********

PORTAL 5

********

Kinaumagahan. Isang katok ang siyang gumising sa akin. Tumayo ako at binuksan ang pintuang, si Ivy ang bumungad sa akin. Di parin siya nakangiti pero alam kong okay na siya ngayon di gaya kagabi. Ewan ko, pero otomatikong gumalaw ang katawan ko at niyakap ko siya. Bigla niya akong tinulak at binigyan ng masamang tingin.

“Hahaha ang cute mo,” sabi ko sa kanya. Inirapan niya lang ako.

“Kakain na raw sabi ni Mama,” saka ito tumalikod at naglakad pababa. Kinuha ko ang damit ako at sinuot ito saka na ako bumaba para kumain ng umagahan. Pagbaba ko sa sala, naroon na ang pamilya ni Ivy. Ang pamilya Juanico. Nakangiting tumayo si Mrs. Juanico at sinalubong ako nito, niyaya niya akong umupo at sabayan na sila sa pagkain. Pero bago ako umupo, hinampas ni Ivy ang kamay ko. Ang binigyan ako nito ng masamang tingin sa pangalawang pagkakataon ng umagang iyon. Ano bang problema ng batang ito?

Binigyan ko rin siya ng titig na Ano-bang-problema-mo titig.

“Maghugas ka muna ng kamay mo,” utos niya sa akin. Nagtawanan sila, at sinabe ni Mr. Juanico o si Tito Samuel na maghugas nga muna ako ng kamay. Napakamot nalang ako sa ulo ko sa hiya ko sa kanila. Habang si Ivy parang wala lang sa kanya yung ginaw niya sa akin. Tama nga naman siya, dapat maghugas muna ng kamay bago kumain. Pumunta ako sa kusina at naghugas na nga ako ng kamay ko doon at muli akong bumalik sa upuan. Binigyan ko siya ng titig na okay-na-baka-may-reklamo-pa titig. Ngunit inirapan lang ako nito. Sisimulan ko na sanang dumakot pero nawirduhan naman ako sa kanila dahil sa nakatingin sila sa akin.

“Gutom ka na ba talaga Ebong?” tanong ni Tita Esme sa akin. Nabalik ako sa hawak kong kutsara at tinidor sa plato kong wala pang laman.

“Akala ko po, sugod na.” sabi ko na nahihiya. Tae! Strike two!

“Ivy, lead the prayer.” Wika pa ni Tita Esme sa kanyang anak. Yumuko silang lahat at mataimtim na nagdasal, samantala yung tiyan ko nag-wawala na. gutom na raw sila. Pagkatapos nilang magdasal, hinintay ko muna ang signal nila kung pwede na ako dumakot ng pagkain sa harapan nila. Nakangiti si Tito Samuel sa akin, at sinabe nito na pwede na raw akong kumain. Nagtawanan silang mag-asawa habang si Ivy tahimik parin. Ganito ba talaga itong batang ito?

Pagkatapos naming kumain, ay tumulong ako sa pagligpit ng mga kinainan. Sinabe ni Tita Esme na wag na raw kasi bisita ako. Nagpumilit ako, kaya ibinigay na niya sa akin yung mga niligpit niyang huhugasan naming dalawa ni Ivy. Kinuha ni Ivy yung mga baso samantala ako yung mga plato. Pagkatapos niyang ilagay sa hugasa, kumuha naman siya ng pamunasa at tahimik parin itong pinunasan yung lamesang ginamit namin kanina.

“Bakit ang tahimik mo?” tanong ko sa kanya. Di siya sumagot.  Tae ka, baka kapag nainis yan gamitan ka niyang ng powers niya. Sabi ko sa isip ko.

“Di ko ginagamit ang kakayahan ko sa mga walang kwentang bagay,” sabi niya sa akin. Nakalimutan kong nababasa pala niya ang isipan ko. Tae ka talaga Ebong.

“Sorry,” sabi ko sa kanya sinundan ko siya sa kusina at nagsimula na siyang maghugas ng mga pinagkainan namin kanina.

“Uy, sorry na.” tusok ko pa sa tagiliran niya.

“Anong ginagawa mo?” mataray pa niyang tanong sa akin. Tae! Sampung taon gulang palang siya pero daig pa niya ang may regla sa araw-araw.

“A-ah… E-ehh.. kinikiliti ka?” patanong kong sagot sa kanya.

“Itigil mo yan, di ako natutuwa.” Sabi niya saka siya umalis sa harapan ko.

“Uy, saan ka pupunta?” tanong ko sa kanya.