Encore [oude versie]

Zeventien.

Zeventien.

Blake.

"Doe nog maar een rondje wodka!" lalde Dylan tegen de halfnaakte serveerster. "En regel een lapdance voor deze jongen hier." Hij greep Blake bij zijn schouder en drukte hem lachend tegen zijn zij aan terwijl de serveerster met een knikje wegliep.

"Dyll," murmelde Blake waarschuwend, zijn hoofd was draaierig van de drank. "Ik hoef geen lapdance."

"Zeg dat tegen deze prachtige dame," grinnikte Dylan toen er een perioxide blond geval met veel te dikke borsten naar Blake liep. Ze kroop op zijn schoot en begon wulps tegen hem aan te kronkelen.

"Uch," gromde Blake tussen zijn tanden door, van een lapdance werd hij niet warm of koud. Hij stopte plichtsgetrouw een honderdje tussen haar string en fluisterde in haar oor dat ze wel weer weg mocht gaan.

"Spelbreker," grijnsde Dex terwijl de blondine switchte naar zijn schoot.

Blake lachte en keek hoofdschuddend toe hoe Dex genietend achterover leunde in zijn stoel met zijn armen achter zijn hoofd. Hij had de blauwe plukken in zijn haar die middag verwisseld voor rode en Blake streek over zijn eigen lok, die inmiddels over zijn oog viel. Het was hoognodig tijd voor een bezoekje aan de kapper, zijn kortgeknipte haar aan de achterkant moest ook nodig bijgewerkt worden, het stond alle kanten op.

"Blake." Dylan - die naast hem zat - gaf hem een por en liet hem opschrikken. "Kijk die twee."

Blake volgde zijn blik naar het podium waar ze aanzaten en waar twee dames sensueel om een paal aan het draaien waren. "Wat is er met hun?" vroeg Blake lichtelijk ongeïnteresseerd. Hij pakte zijn pakje peuken uit zijn broekzak en stak een sigaret op voor hij er Dylan ook één aanbood.

"Die zijn tenminste écht lekker," gromde Dylan halfdronken tussen zijn tanden door. Zijn ogen waren groot als schoteltjes en hij stak achteloos de sigaret op.

Blake keek nogmaals naar de dames en vond dat Dylan gelijk had, ze waren een stuk geiler dan de vrouw die Dex op het moment aan het berijden was.

"Bash is pas een spelbreker," mompelde Blake terwijl hij een lange hijs nam. "Waarom kwam hij niet mee."

"Hij heeft Debbie weken niet gezien," zei Dylan, zijn ogen bleven de vrouwen volgen. "Dus laat hem lekker."

Blake haalde zijn schouders op en leunde voorover. Één van de vrouwen rolde net over het podium heen en eindigde vlak voor Dylan en Blake.

Dylan grinnikte loom en drukte een paar briefjes achter haar beha. "Gaat die nog uit?" vroeg hij en de vrouw lachte met een knipoog voor ze weer naar haar partner schuifelde.

"Drie wodka," klonk een stem naast hun en Blake keek op. Hij liet de rook tussen zijn lippen doorsijpelen wat voor een boze blik van de serveerster zorgde.

"Mijn heren, u mag hier niet roken," zei ze streng en ze overhandigde de wodka.

Blake negeerde de opmerking. Hij tikte het glas samen met Dylan en Dex in een teug achterover en plaatste het terug op het dienblad. "Doe er nog maar drie," murmelde hij voor hij weer een hijs nam.

"Mijn heren, u mag hier echt niet roken," zei ze weer en Blake kon de nerveuze trilling in haar stem horen.

"Hier." Dylan stond wankelend op en graaide in zijn broekzak. Hij haalde er een paar honderdjes uit en gooide het geld achteloos over de serveerster heen. "Als ik wil roken, dan rook ik."