Playing Dirty with My Stepbro (Book One)

chapter 17

I told gelli everything. Ang aking sakit at ang tungkol sa bata. Pero hindi ko sinabi na mamamatay ako kapag ang baby ay binuhay ko.

"I'll call Vance." Sabi nya at akmang kukunin na ang cellphone pero pinigilan ko sya.

"No. Please. Don't tell Vance about this. I trust you gelli so please." my eyes begged her.

Walang nagawa ni Gelli kundi tumabi ulit sa akin.

May mga tinanong pa sya at tanging pagtango at pagiling ang aking sagot. Nakatulala lang ako at iniisip kung paano sasabihin ang sitwasyon ko ngayon. Ayaw  kong masira ang relasyon nila daddy mike ng dahil sa akin pero hindi ko naman pwedeng ilihim ito at kasama ko pa si Vance sa condo.

"I'll just buy you a food okay?" Paalam ni Gelli. Tumango lang ako.

Nang makalabas na sya i took my phone and dial my mother's number. In a few seconds my mom answered my call.

"Mommy" mahina kong tawag sakanya.

["Oh hello pao is there something wrong?"] She asked.

"Mom..." Tawag ko ulit at pinipigilan tumulo ang mga luha. "I'm... Pregnant..." Nauutal kong sabi at ngayon humahagulgol na.

Tahimik ang kabilang linya kaya pinunasan ko ang aking mga mata para makita kung patay na ba ang tawag pero hindi. Ilang segundo pa ang nakarinig ako ng mabigat na buntong hininga.

["Since when?"] Mommy's angry and worried question.

"T-the doctor said I am eight weeks pregnant." Sabi ko kasabay ng paghikbi.

["Who's the father?"] Tanong nya.

Nagdadalawang isip ako kung sasabihin ba sakanya.

"T-the father is-"

["Tell me right away when I go to Japan I will go there on Friday."] Medyo galit ang tono. Pinatay na nya ang tawag.

Tuluyan na akong humagulgol hanggang sa dumating si Gelli umiiyak parin ako.

"Crying is not good for your baby." Nagaalalang paalala ni Gelli.

Kahit hirap na hirap ako pinigilan ko na ring umiyak para sa anak ko. I don't know if I'll keep the baby or not. It's hard to choose if life is involved.

Lumabas na kami sa hospital at pumunta na ng condo. Gelli is driving the car while I'm sitting in the shotgun seat. Napapansin kong sumusulyap nya ako at May gustong itanong. Hindi ko sya pinapansin at nakadungaw lang sa bintana ng kotse.

"Pao.." pagkuha nya ng atensyon ko. Humarap ako sakanya pero nakatingin parin sya sa daan. "Who's the father of that baby?" Tanong nya.

Hindi ko sya pinansin. Hindi ko alam kung sasabihin ko ba sakanya. Hindi ko alam kung sasabihin ko ba kay Vance natatakot ako sa magiging reaksyon nya. Tatanggapin nya ba ang bata? O hindi. It's really hard to decide.

"Come on pao I'm your bestfriend." Sabi ni Gelli at hinawakan ang kamay ko.

Hindi ko namalayan na andito na pala kami sa parking lot ng condo building namin.

"It's. V-vance." Pag-amin ko. Ng binanggit ko ang pangalan ni Vance tuluyan ng tumulo ang pinipigilan kong luha kanina pa.

"Shh. It's okay." Sabi ni Gelli at niyakap ako.

"I don't know what do to Gelli. I'm scared. I'm scared of losing my baby I'm scared of losing my life and I'm scared that Vance don't want this." Sabi ko habang humahagulgol sa balikat ni Gelli.

"Are you planning to tell him about your baby?" Tanong ni Gelli at humiwalay na sa pagkakayakap.

"I don't know." Sabi ko.

I don't really know. I'm scared that he will reject us I know that Vance love me but I don't know if his ready.

Pagkatapos naming nag-iyakan pumunta na kami sa kanya-kanyang unit namin dahil pagod ako at kailangan ko ng lakas. Nang makapasok ako sa unit nakita ko si Vance sa sofa na nanonood. Nang maramdaman nya na nakatingin ako sakanya lumingon sya sa akin at ngumiti.

I hope I see you smiling when you hear about our baby.

Lumapit ako sakanya at tumabi sa sofa. Yumakap ako sa braso nya.

"Did you cry?" Tanong nya at hinawakan ang baba ko para itaas at makita nya ng maayos.

"We just watch a movie that made us cry thats all." Pagsisinungaling ko. Tumango nalang sya.

Iniisip ko kung sasabihin ko ba o hindi. Ugh bwesit ang hirap mag-isip kapag wala kang isip.

"Hmmm.. Vance.." tawag ko sakanya.

"Yes?" Tanong nya.

"Kaya mo na bang magalaga ng baby?" Tanong ko.

"Ano!?" Gulat na tanong nya. "Anong ibig mong sabihin darling?" Tanong nya ng kumalma na sya.

"It's nothing.." bumuntong hininga ako. "Ill just take a bath." Sabi ko at nagpilit ng ngiti.

Nang makapasok na sa kwarto ko agad naglabasan ang mga luha sa aking mga mata na para bang kumakarera. Baka ayaw nya talaga sa anak namin. Ano ng gagawin ko kapag pinalaglag ko ang anak namin para na din akong pumatay.

Pumunta na ako sa cr. I need to take a cold shower. Nang matapos ako pumunta ako sa salamin at pinagmasdan ang aking mga mata na namamaga na sa sobrang iyak. Pagkatapos kong nag-shower natulog na ako hindi na ako nag-dinner. I closed my eyes.

"Dont worry baby mommy is here. Just walk mommy and daddy is here." I said while smiling to our baby boy.

Nagising ako bigla dahil sa panaginip ko. Niyakap ko ang sarili at umiyak nanaman.

What the heck is that? Is that our baby? Tanong ko sa sarili ko.

It's just a dream I know that only one will survive either me or our baby. Itinigil ko na ang pag-iyak dahil makakasama sa baby. Bawal mastress. I hold my tummy.

"Sorry anak hindi mo na makikita si mommy pag lumabas ka sa mundong ito. Isa lang kasi pwedeng mabuhay sa ating dalawa eh alam ko namang hindi ka pababayaan ng daddy at lola mo." Pagkausap ko sa tyan ko. At pinipigilan ang pagluha. "Coz I really trust them. I know that your dad will love you and  I also love you my baby."

Ikaw ang dapat mabuhay saatin. Gusto ko maranasan mo lahat. Pero sorry anak hah hindi mo mararanasan na makapiling ang iyong ina pero kahit ganun mahal na mahal kita.

I love the both of you.