Playing Dirty with My Stepbro (Book One)

chapter 16

Today is my birthday and I'm happy because mommy and my friends are here to celebrate. I miss my father ilang beses na syang wala sa birthday ko pero alam kong binabantayan nya ako.
Bumaba na kami para kumain. Kung ano ano lang ang pinagkwekwentuhan nila ng biglang nagring ang cellphone ni ced.

"Sagutin ko lang po." Paalam nya saamin at tumayo. Tumango lang sila mommy.

Ilang minuto pa ay bumalik din sya.

"Sorry po tito Tita but my father said that theres a problem about about company so I have to go back in the Philippines." Sabi nya. Tumingin sya sakin at nanghihingi ng tawad.

"It's fine ced go and help your father thank you for coming." Sabi ko.

Lumapit naman sya sa akin at niyakap. Ng tuluyan na syang makaalis nagusap usap ulit sila. Ng makaramdam ako ng antok tinignan ko ang oras it's 3:30 am in the morning but we're still up.

"Saan ka nyan matutulog? Hindi ka naman pwede bumalik sa Pilipinas ng ganitong oras." Sabi ko kay Gelli.

"Baliw dito na ako titira sa Japan. And dito din ako bumili ng condo." Masayang sabi ni Gelli.

"Really?" Tanong ko at tumango sya.

Ang saya ko naman kasi magkasama na kami. Pwede akong pumunta sakanya pag bored ako.
Nagpaalam na sya dahil pagod daw sya sa byahe. Magpapahinga na din kami.
Mom will stay at my room while daddy Mike will stay in Vance room. Pumasok na kami ni mommy s kwarto dahil magshoshower pa kami.

Pumasok na ako sa CR para mag-shower. Hindi ko mapigilang hindi maisip na 19 years old na ako I'm getting older.
Lumabas na ako ng CR at sumunod namang nag-shower si mommy. Muli kong tinignan ang singsing na bigay sa akin ni Vance. I'm so happy to have him or them. Hindi ko alam kong gaano ko katagal pinagmasdan yon habang nakangiti.

"Who give it to you?" Tanong ni mommy na nasa tabi ko na pala.

"Vance." Tipid kong ani.

Napa 'ahh' nalang sya. Tinignan ko si mommy sa mata.

"Mom.."tawag ko sakanya.

"Hmm?" Mommy.

"Let's sleep bukas na ang flight nyo ni daddy Mike." Sabi ko.

Gusto ko sana sabihin sakanya tungkol sa amin ni Vance pero hindi pa eto yung tamang panahon. Nahiga na kami ni mommy pero hindi parin ako dinadalaw ng antok. Ipinikit ko ang aking mga mata para pilitin na makatutulong.

***

Nagising ako dahil naramdaman kong gumalaw si mommy. Tinignan ko ang oras it's 10:30 am. Tumayo ako para maghanda. Nang matapos akong maligo at mag-ayos bumaba na ako para mag-almusal.

"good morning" nakangiting bati nila. Ngumiti lang ako.

Umupo ako sa tabi ni Vance. Kumain kami ng mabilis dahil 12:00pm ang flight nila mommy. Ng matapos kami pumunta na kami sa airport.

Hindi na namin hinintay na dumating ang 12:00 umalis na agad kami. May pupuntahan daw si Vance habang ako pupunta lang kay Gelli pagluluto ko kasi sya ng adobo kasi sabi ko marunong na ako magluto. Andito kami ngayon sa sasakyan ni Vance dahil ihahatid muna nya ako sa condo. Huminto ang sasakyan dahil sa traffic.

"are you okay? you look pale. do you want me to take you to the hospital?" Nagaalalang tanong nya.

Nagiging madalas na ang pagkahilo at pagkamutla ko pero hindi ko yon pinapansin. Hindi ko namalayan na andito na ako sa harap ng building ng condo namin.

"Ano oras ka uuwi?"tanong ko.

"I don't know but ill text you." Sagot naman nya.

Nagpaalam na ako at pumasok sa building. Sumakay ako sa elevator at pinindot ang floor ni Gelli. Nang bumukas ang elevator muntik na akong matumba dahil sa hilo pero tumuloy parin ako.

Kumatok ako sa pinto nya at sinalubong nya ako ng ngiti pero ng makita ang mukha ko nawala din ang ngiti nya at napalitan ng pag-aalala.

"Are you okay?" Nagaalalang tanong. Tumango lang ako at pumasok na sa condo nya.

Pinaupo muna nya ako sa sofa at binigyan ng tubig. Nagkwentuhan muna kami saglit. Nagsimula na akong magluto at pinapanood lang nya ako. Tinignan nya rin kung paano ako nagluluto.

Nang matapos na ako magluto. Tinikman nya ang aking niluto.

"Ano ba naman yan sobrang alat naman ata ng adobo mo." Reklamo nya.

"Ikaw kaya magluto atleast alam ko. Tsaka di ko naman sinabi na masarap luto ko ah ang sabi ko marunong na akong maluto." Ani ko.

Tumawa lang kami maghapon at nagkwentuhan. Tinignan ko ang oras 3:00pm na ng hapon ang tagal na pala naming nagkwentuhan. we watched the movie because we had nothing to talk about. I got up to get our water and suddenly I was dizzy and grabbed a table to support myself. I went back to the sofa where she was watching the movie. Nang matapos ang movie napagdesisyunan ko ng bumalik sa unit namin.

Hinatid nya ako hanggang sa pinto.

"Sure kabang okay kalang kanina kapa nahihilo tsaka namumutla ah." Sabi nya. Tumango lang ako at nagpilit ng ngiti.

Maglalakad na sana ako ng bigla nalang ako natumba dahil sa pa lalambot ng Paa ko at pagkahilo. My eyes had become blurd as if at any time I would have lost consciousness.

"I told you because you are not okay. I'll call Vance. " She said.

Akmang tatayo na sya para kunin ang cellphone nya ng pigilan ko sya. Ayaw kong magalala sa akin si Vance.

"Don't call Vance please. "I said no matter how hard it was.

What I could see was black. At tanging pagsigaw lang ni Gelli ang narinig ko.

***

Nagising ako sa isang kwarto. Nakita ko na May pumasok na doctor. Chineck nya kung okay na talaga ako.

"I have a good news and a bad news for you miss." Sabi nung doctor.

"Where's gelli?" Tanong ko.

"If your talking about the girl who brought you here she's out side." Sabi nya.

"What's the good news and bad news?" Tanong ko at umupo.

"Good news is your pregnant." Sabi nya.

Your pregnant. Parang nageco sa loob ng utak ko ang mga salitang yan.

Hindi ko mapigilang hindi mapangiti dahil sa nakuha kong balita.

"..and the bad news is that you can die from childbirth so you have to decide if we raise the baby you will die and if you want to live the baby have to die. " said the doctor.

it was like a needle was piercing my heart because of that news. I was in tears because I was helpless because two lives depended on my decision.

The doc came out and Gelli came in with a worried face.She came up to me and wiped the tears from my eyes.

"What happened?" Tanong ni gelli.pero hindi ko nagawang sagutin ang tanong nya.

I have to choose. If I want to live my baby will die and if I die my baby will live.