Playing Dirty with My Stepbro (Book One)

chapter 14

Nagising ako sa isang hindi pamilyar na kwarto. Tatayo na sana ako pero pinigilan ako ng isang lalaki ko na masyadong makita. Kinusotkusot ko ang mata ko para malinawan ang paningin. Nagulat ako kasi hindi sya ang inaasahan kong makita dito.

"Ced?" Mahina pero sapat para marinig nya.

"Yeah it's me pao." Sabi nya sabay yakap sa akin.

"What are you doing here?" Tanong ko habang magkayakap parin.

"I'm here for you." Sabi nya.
Kumaway ako sa pagyakap at taka ko syang tinignan.

Wala akong idea sa sinasabi nya. Pinaupo nya ako sa kama at umupo naman sya sa Bangkong inuupuan nya yata kanina.

"I'm here for your birthday. I asked tita were do you live." Sabi nya. Taka ko ulit syang tinignan na parang sinasabi na di ko sya gets. "..and sinabi nya kung asan ang condo nyo pupunta na sana ako dun pero naisipan kong dumaan sa mall. Tapos may nakita akong babaeng tumatakbo akala ko kung sino pero ng nakalapit ako nakita kita at muntik Kana masagasaan." Pagtutuloy nya sa sinabi nya.

Napaawang nalang ako sa nalaman ko. Muntik na akong masagasaan. Muntik na akong mamatay. Parang nag-flashback lahat ng nangyari. Kung bakit ako muntik nang masagasaan. Kung bakit ako tumakbo habang umiiyak.

"Why are you crying?" Sabi ni ced at hinawakan ng pisngi ko at pinunasan ng nakawalang luha mula sa mata ko.

"Wala." Sabi ko. Sa pagkakataong ito hindi ko na napigilang humagulgol na parang bata.

"Shh. Stop crying I'm here for you." Sabi nya habang nakayakap sa akin.

Sinuklian ko ang yakap na binibigay nya. Hinayaan nya lang akong umiyak na parang bata sa dibdib nya. Di ako makapaniwala na nandito sya Samantalang si Vance wala dito para alagaan ako. Sana si ced nalang ang pinili ko. Sana hindi ko nalang sya minahal. Gusto pa pala nya ex nya tapos nilalandi ako. Ako naman si tanga nagpalandi.
Kumawala ako sa pagkakayakap at hinarap sya. Tinignan ko din ang paligid mukhang nasa ospital ako pero hindi katulad noon na kapag nagising ako May mga nakatusok sa kamay ko na ewan. Ngayon Naka suot lang ako ng puting gown. Tinignan ko muli si ced na nagaalala saakin. Nginitian ko sya para sabihing okay lang ako. Hinawakan nya ang kamay ko.

"Tell me what happened." Sabi nya habang hawak parin ang kamay ko.

"It's nothing ced don't worry." Sabi ko.

Ayaw kong pag-usapan ang nangyari kasi baka maiyak nanaman ako. Pero mapilit sya.

"Please tell me pao." Sabi nya habang nakatingin sa mga mata ko.
Puno ng pag-aalala ang mga mata nya at parang nagmamakaawa din na sabihin ko ang nangyari.

Bumuntong hininga muna ako bago nagsalita. "I'm with Vance earlier and pumunta kami sa Watsons store. Nakita ko ang ex nyang si Venus tinanung sya ni Venus kung ano nya ako at ang sagot ni Vance "she's my sister" I'm so upset so I ran out at hindi ko namamalayan na May kotse na palang muntik na akong sagasaan." Pagpapaliwanag ko kay ced.

Muli nanamang tumulo ang mga mula ko. Niyakap nya ako at ganun din ako sakanya.

"Don't cry pao Vance don't deserve your tears." Sabi nya at kumawala sa pagkakayakap ko at pinunasan ang mga luha ko.

"Where's vance?" Tanong ko.

"I don't know." Sabi nya.

"Can you call the doctor? I need to talk to him." Sabi ko. Nagnod naman sya at tumayo.

Nang makalabas sya sa kwarto ko sakto namang May nagring. Hinanap ko kung saan galing yon at sa shoulder bag ko pala. Binuksan ko yon at kinuha ang cellphone ko. Si Vance tumatawag. Dali dali ko itong sinagot.

"Hello?" Patanong kong ani.

["Thank God your okay. Where are you? I'll go there. Wait for me darling."] He asked me.

"I'm at the hospital near the mall. " Sagot ko naman.

["ok i'm going there darling. I love you."] I just turned off the call.

Hard to believe if he really loved me. When he met his ex girlfriend again he never saw me again. He didn't even follow me when I was walking.

Does he really care about me?I can't answer that question because he can answer it only.

A few minutes later the pin suddenly opened. Vance's worried face went up and down. he quickly came to us and took my hand.

"Okay ka lang ba?" Tanong nya.

Hindi ako sumagot at binawi lang ang aking kamay.

"I'm sorry pao." He apologized to me.

Tinignan ko sya sa mata. Mukha syang Sincere pero ansakit parin. Nasaktan ako sa nangyari. Wala nga sya sa tabi ko nung nangyari saakin to. Nung pag gising ko wala sya sa tabi ko. Si ced lang. Sana si ced nalang ang pinili ko.

Hindi ko na napigilang maiyak. Ang hina hina ko talaga. Lagi nalang ako umiiyak. Nakaramdam ako ng pagyakap alam ko si Vance yon kaya pilit ko syang tinulak pero mas hinigpitan pa nya ang pagkakayakap sa akin.

"Let me go!" Sigaw ko. Pero hindi parin nya yon ginagawa.

"I'm sorry. I'm sorry." Sabi nya. Mas lalo lang akong naiyak.

Pinalo palo ko ang likod nya para bumitaw sya pero hindi sya bumitaw.

"Wala mababago ang sorry mo." Sabi ko at patuloy parin sa pag hagulgol na parang bata.

Hindi na ako nanlaban pero hindi ko sinuklian ang pagyakap nya. Hanggang sa dumating na sila ced at ang doctor. Bigla nalang naging alerto ang doctor. At bigla kaming pinaghiwalay. Hindi ko maintindihan ang doctor.

"Crying is bas for you Ms. Mendes. You know that your arrythm---" agad kong pinutol ang sasabihin nya.

" Yes I know and I don't care." Sabi ko.

Takang nakatingin saamin sila ced at Vance na nagtatanong kung ano yon. Pinaalis ko silang dalawa para kaming dalawa lang ng doctor ang magusap.

Hinarap ko yung doctor. Pinunasan ko ang mga luha ko at pati na rin ang sipon.

"What happened to me? I take my medicines why am I here?" Tanong ko sa doctor.

"Yes you take your medicines but your emotional effect your heart. "explained the doctor.

"Okay can I go now?" Tumango lang sya.

Tumayo na ako at nagbihis. Pagkatapos kong magbihis lumabas na ako ng room. Nakita ko naman sila Vance na nagsasagutan. Agad akong lumapit sa kanila.

"What the hell is going on here?!" Tanong ko at tinulak sila.

Hindi nila ako pinansin at nagpalitan lang ng matatalim na tingin.

"What the hell are you doing here!?" Tanong ni Vance kay ced.

"His here for my birthday next week and be thankful kasi kung hindi dahil sakanya baka hindi na ako umabot sa birthday ko." Mataray kong sagot.

Ang kaninang galit ay napalitan ng lungkot.

"I'm sorry." Sabi ulit ni Vance.

"Okay." Sabi ko nalang.

Ewan ko kung bakit ang bilis kong nagpatawad. Kahit nasaktan ako mahal ko parin sya. Hindi ko sya kayang tiisin. Nagpaalam na si ced uuwi na daw sya sa hotel na tinutuluyan nya. Kinuha naman ni Vance ang pagkakataon para yakapin ako pero this time niyakap ko rin sya.

"Sorry darling will never repeat that. Venus is just my past in you are my present.Remember Pauline I love you very much."he said and kissed me on the lips.

"I'll keep your words." Sabi ko.