ILYK [I love you Kuya-Complete!] PUBLISHED under LIB creatives

Chapter 37

Chapter 37

Charlie

Why is he frowning at me like that? Did I say something wrong?

Bakit ba hindi ko napansin na super gwapo pala yung nurse ko sa States? Kung hindi lang ako laging inaantok, napagtuunan ko sana sya ng pansin. Sana nag vampire mode na lang ako noon. Pansin ko lang, parang bagay kami!!! Kalandian!hehehehe....

"What are you doing here in Paris? Nalipat ka na ba?"

This time hindi na nya napigilan ang sarili nya at natawa na talaga sya.

May sinabi nga siguro talaga akong mali. Bakit ganon na lang sya makatawa at makatingin? Pinagisipan ko yung mga sinabi ko... Wala naman talaga akong nasabing mali a!

"Actually, I'm not a nurse."

AY KAYA PALA!!!! Hahahahaha!!!! Namula tuloy ako sa hiya. O nga naman. Sa gwapo nyang iyan, hindi nga suguro sya nurse. Stupid Charlie! Nyiiikkkssss....

"Ay sorry!!!!! Naku.... sorry talaga!!!! "

Nakakahiya nga! Syempre degrading yun ano.

"Naku! Sorry doc. Napagkamalan kitang nurse."

Napakunot na naman sya ng noo at umiling-iling... pero tatawa-tawa sya.

Ano ba to? Ano na namang mali ang sinabi ko? Na-co-confuse ako sa yo a! Pero smile na lang. Malay mo ma-attract sya sa beauty at wag na lang pansinin ang pagiging mali-mali ko. hehehehe...

He looks at me in the eyes. He heart suddenly skip a beat.

Nagkatitigan kami... I don't know how long. I know that this is getting to be a little bit awkward pero hindi ko maintindihan kung bakit hindi ko matanggal ang paningin ko sa kanya.

Then he said in a serious tone.

"I'm Zack.... Zackary Montemayor. "

The name rings a bell.... OUCH!!! A part of my heat suddenly ache. Tumigil ka, ulo ka! Hindi ito ang panahon para magpapansin ka. Moment ko to! Bawal muna pasaway!

"I'm Charlene.... Charlene Fuentes. "

Inabot ko sa kanya ang kanang kamay ko... hoping to have a hand shake.

I smiled sweetly... yun tipong pinaka-cute na smile ko, despite of the incoming headache.

The moment we shook hands, para akong na-electric shock!!! Ang lakas ng current!!!... GOSH!!!! ANO YUN! Some images suddenly flashed in my mind. An elevator? A beuatiful girl is running towards it and there's a man inside....kung gaano kabilis dumating ito ay ganon din ito nawala. Who are they? And what's with the elevator?

Nawala ang ngiti ko at nanlaki ang mga mata ko.

I looked in his eyes. It's as if he's expecting something to happen.

Tinignan ko ang mga kamay namin at dali-dali kong binawi ang mga ito.

Napansin kong may singsing sya sa daliri nya. It doesn't look like a wedding ring pero...

Hindi ko alam kung bakit ako natulala dito...

That ring seems familiar.... At tiningnan ko ang palasingsingan ko.... Parang na-envision ko na may nakasuot dating singsing doon na identical ng singsing nya. Again flashes of images went thru my mind. A lake, a sunset, guests wearing black and the only one whose out of color is the bride... The groom... The image seems to be blurry. I can't see his face.

Gosh! Pumipintig na naman ang ulo ko!

NOOOO! Not now ... pumikit ako at hinawakan ko ang noo ko.