Ang Pancake ni Jerry (A Gay Yet True Story)

Pang-anim na Kabanata

PAALALA: Ang kuwentong inyong mababasa ay hango sa tunay na pangyayari. Ang mga pangalan ay sadyang iniba upang proteksyunan ang mga tao sa kuwento. Mayroong mga maseselan na bahagi ang kuwentong ito kaya hindi ito nararapat basahin ng mga bata. Kung ikaw ay hindi sang-ayon sa mga homoseksuwal na gawain, maaari po lamang na itigil ang inyong pagbasa at pumili na lang ng iba.

Para sa inyong mga komento at suhestiyon, maaari kayong mag-iwan ng komento dito o magsulat sa email address ko sa hubadnakatawan@gmail.com o mag-iwan ng kumento sa aking blog sa hubadnakatawan.blogspot.com.

Huwag ding kalimutang i-LIKE ang aming official fan page sa Facebook sa facebook.com/angpancakenijerry. Maari nyo kaming ibigay sa amin ang inyong katanungan tungkol sa mga tauhan sa kuwentong ito. Maraming salamat po.

Note to Readers: Pagpasensiyahan niyo na kung medyo natagalan ang paglathala ng ika-limang kabanata ng kuwento ko. Medyo hindi maganda ang pakiramdam ko noong nakaraan kaya pinagpahinga ko muna hanggang sa gumaling ako. Sana ay hindi kayo magsasawang sumubaybay sa kuwento kong Ang Pancake ni Jerry.

ANG PANCAKE NI JERRY (PANG-ANIM NA KABANATA)

Sarap na sarap ako sa paglalaro ko sa sarili sa loob ng banyo. Pero bigla ko namang narinig ang tawag ng nanay ko sa akin sa labas. Bigla akong nataranta at hindi alam ang gagawin. Nadatnan ko na lamang ang sarili kong hubo't hubad habang hawak hawak ng aking kanang kamay ang aking ari na basa sa kauna-unahang katas.

"Laurence, bilisan mo dyan at gagamit pa ako ng banyo. Bakit ba ang tagal mo dyan?" Pagmamadali ng nanay ko.

"Sandali lang po Mama, binibilisan ko na nga. Tapos na po ako!" Sigaw ko.

"Pwede bang buksan mo na ang pinto para makapasok na ako at nang makapagsimula? Lalabas na ito eh." Naiisip ko na namimilipit na ang nanay ko sa sakit ng tiyan.

"Teka lang, palabas na nga ako. Nagbibibis na lang." Paliwanag ko naman. Naghugas ako ng aking titi nang mabilisan at nagmadaling maghanap ng tuwalya pantuyo. Nasa sahig na pala ang brief na suot ko kanina at nakasabit naman sa kanang balikat ko ang manipis na sando. Dali-dali ko itong isinuot.

"Ano ba ang ginagawa mo diyan at naaaaaaapakatagal mo? Papasukin mo na kasi ako. Laurence, papasok na ako ha." Pagpupumilit niya. Pilit niyang binuksan ang pintuan. Nakalimutan ko pala ito ikandado.

"Ma, lalabas na kasi sabi ako eh. Ahhh..."

Nabuksan na ng nanay ko ang pintuan ng banyo. At nakita niya akong nakatayo sa loob. Parang nakakita lang ng multo.

"Sabi ko kasing tapos na ako at lalabas na ako eh. Kailangan ko na ata ng sarili kong banyo sa kuwarto ko." Parang umuusok ang ilong ko sa inis.

"Eh anong magagawa ko, eh lalabas na talaga?" Paliwanag niya. "At tama ba iyang nakikita ko? Nakabrief ka lang? Bumaba ka ng nakaganyan lang? Oh, sige basta pagamitin mo na ako ng banyo at lumabas ka na para masimulan ko na. Dokleng na ang mga mata ko kahihintay sa iyo."

Lumabas na lang ako ng banyo na medyo nakasimangot. Buti na lang nagmamadali rin si Mama sa sakit ng tiyan kaya hindi na nagtanong ng husto. Dumiretso na ako paakyat ng hagdanan at pumasok sa loob ng aking kuwarto upang magpatuyo ng husto. Baka kasi makita pa ako ng mga kapatid ko na ganito. Siguradong magtatanong pa ang mga iyon.

Naisuot ko na rin ng maayos ang brief at sando ko. Nakahinga na rin ako ng maluwag. Marahan kong pinindot ng daliri ang puson ko. Pinapakiramdam kung masakit pa. Wala na ang sakit. Marahil nailabas ko na ang dapat kong ilabas. Humiga ako sa aking munting kama sabay titig sa kisame. Napatingin ako sa orasan, mag-aalas dose na pala. Kaya pala medyo inaantok na ako at parang medyo lumamig ng bahagya.