Chapter 10: "Labanos at Ampalaya"

99 1 0
                                    

Sa hinaba-haba nga daw ng paghahanap. sa WATTPAD din daw ang tuloy :) haha! 

grabe! almost 5 hours ko atang niresearch ang magiging Lead roles ng story na to. haha. masyado akong masipag ee. at mahal na mahal ko kayong mga readers ko :) hehe. kaya ito na siya. ang ating LABANOS! or Si Xandra/Jusmine. hehe. 

Jusmine/Xandra/Labanos

--> 

[Justine's POV] 

"11.30pm. yan po ang time ng lunch na" 

I look at my watch. and it's already 11am. andito pa din ako sa court ng school namin. kakatapos lang nung training namin. pucha. sakit sa katawan. 

"Justine Rean" 

nagulat ako sa tumawag sa 'kin at napataas yung ulo ko. 

napatayo ako. "couch. good morning po" sabi ko. 

nginitian niya ko. "pwede ba kitang makausap?" 

ngumiti ako. "tungkol saan po?" 

Nginitian niya din ako. "sundan mo nalang ako" sabi niya at ayun dumire-diretso na sa office niya. well. as he said. sinunod ko lang yung gusto niya. i mean. do i even have a choice? 

"Sit down" he commanded without looking at me. 

And i sat infront of him. 

"i know.. you've been training hard lately.. but.. i can't let you play this season" dali dali niyang sinabi at hindi makatingin sa mata ko. 

"WHAT?" napatayo ako. "coach? ano pong ibig niyong sabihin?.. i mean. you said i need to train more para makapaglaro ako this season? ginagawa ko naman di ba? bakit hindi ako pwedeng maglaro?" 

"remember nung nagtraining ka ng Lasing? well. nakarating ito sa Dean. And he wants to kick you out of the team. pero. nakiusap ako... kaya ang sinuggest niya ee. not to let you play this season" sabi niya and drink from his Coffee. 

"coach. nabawi ko naman po yun di ba? i mean. on time na po ako lagi at hindi nanaman po naulit yun ee. please! let me play this season" sabi ko. 

nagkipit-balikat lang siya. "I'm sorry. I already tried my best" then umalis na siya sa office niya. 

"SHIT! UGH!" nahampas ko yung table niya. 

For almost a year I've been training so Hard. kasi gusto ko makapaglaro ako this sophomore year ko. pero what happend? dahil lang sa isang offense? hindi na ako pwedeng maglaro! SHIT! this is all JUSMINE'S FAULT! tangina! kung hindi lang siya dumating sa buhay ko malamang masaya ako ngayon at hindi ako ganito. siya ang malas sa buhay ko. Leche. 

I sighed and look at my watch 11.20 na. UGH! pupuntahan ko pa pala yung lecheng labanos na yun. pero kailangan ko muna makausap si Kuya Jurmaine. baka may magawa siya dito! 

"Kuya!" tawag ko habang nagbibihis siya. 

"oh?" malumanay lang boses niya. malamang alam na niya. 

"kuya. hindi nila ako paglalaruin this season"  sabi ko. at nakayuko. he knows how badly i want this. 

"alam ko" sabi niya lang at tuloy parin sa pagaayos ng locker niya. 

 "kuya! tulungan mo ko. kailangan kong maglaro this season. sige na!" i said pleading. I know he will help me.

 "ilang beses na kasi kitang sinasabihan na mag training maayos ee. hindi ka nakikinig" sabi niya at tinignan ako sa last word ng sentence niya. yung expression niya. may halong inis at pagka-dismaya. 

Just Inlove [Slow Update & Editing]Where stories live. Discover now