𝗕𝗮𝗱 𝗟𝗶𝗳𝗲™

#33

Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω έναν Δημήτρη μπροστά μου.

"Εεε τι κάνεις εδωω" φωνάζω και σικωνομαι κατευθείαν

Τι ψάχνει αυτός εδώ και γιατί δεν είμαι στο δωμάτιο μου.

"Μμμ" λέει και αλλάζει μεριά χωρίς να ανοίξει τα μάτια του

Χαζός η ηλίθιος είναι?

Και τα δύο .

"Τι ψάχνεις εδώ?" Τον ξανά ρωτάω

"Λάθος ερώτηση, ΕΣΥ  τι ψάχνεις εδώ?" Λέει και σικωνετε

Απαπα κάτι κοιλιακούς.

Σκάω.

"Δεν θυμάσαι τι έγινε εχθές?" Με ρωτάει

"Τι..τι έγινε εχθές?" Τον ρωτάω και προσπαθώ να θυμηθώ

"Τίποτα δεν θυμάσαι?" Με ξανά ρωτάει

"Ιιιι εχθεςςς" του φωνάζω και και βάζω το χέρι μου στο κεφάλι

"Τι έκανα εχθές. ..ιι πήρα ..πήρα κοκαΐνη..και.." συνεχιζω να λέω

"Ναι..και γω σε βρήκα σε  ένα παγκάκι να χαζό γελάς μόνη σου και να τραγουδάς μόνη σου" λέει και βάζει την μπλούζα του

"Να σου πω ...γιατί πειρες κοκαΐνη?" Με ρωτάει και έρχεται κοντά μου

"Δεν..ξέρω" απαντάω με σκιμμενο κεφάλι "επειδή..ίσως να έβλεπα τους άλλους ανθρώπους να είναι χαρούμενοι με αυτό όταν το περνούν...και γω για αυτό το πήρα" συνεχιζω να λέω

"Γιατί δεν είσαι.. χαρούμενη?" Με ρωτάει

"Αφροδίτη όλα καλά?" Με ξανά ρωτάει

"Άστο καλύτερα.." λέω και κατευθύνομαι προς το χολ καθώς περνώ τα παπούτσια μου στο χέρι

Κάθομαι στο καναπέ και βάζω τα παπούτσια μου

"Αφροδίτη τι έχεις? Θες να μου πεις?" Με ρωτάει καθώς κάθετε δίπλα μου

"Τίποτα..δεν έχω, απλά..δεν είναι όλες οι οικογένειες χαρούμενες..ναι δεν λέω κάθε οικογένεια τσακώνεται και έχει την ατέλεια του..αλλά όχι και σε τέτοιο επίπεδο" απαντάω και κοιτάω κάτω στο πάτωμα και αμέσως στο μυαλό μου έρχετε η φάτσα του πατέρα μου

"Τι εννοείς? Δεν καταλαβενω" μου λέει

"Τίποτα άσε κάτι δικα μου, μη δίνεις σημασία" του απαντάω και σικωνομαι

"Υποθετο πως θες να σε πάω σπίτι σου ε?" Με ρωτάει και σικωνετε και αυτός

"Ε αν δεν έχεις πρόβλημα" του λέω