𝗕𝗮𝗱 𝗟𝗶𝗳𝗲™

#7

Καθώς προχωρουσα η κοιλιά μου αρχησε να γουργουριζει, πήγα και πείρα ένα παγωτό σε κυπελλακι.

Συνέχισα τον δρόμο μου στο γνωστό μέρος, στην παραλία.

Αφού έφτασα είχα καθίσει στην άμμο κοιτώντας την θάλασσα κλαιγωντας και τρώγοντας το παγωτακι μου.

Σκατα ζωή.

Γιατί πάντα εγώ να έχω τέτοια ζωή. Αφού η μάνα μου μας παράτησε για άλλον τουλάχιστον ο πατέρας μου να ήταν καλός μαζί μου. Αφού ποτέ δεν είχα την αγάπη της μάνας τουλάχιστον αυτός να προσπαθούσε να μου προσφέρει την αγάπη του πατέρα, μαζί να συμπληρωναμε το κενό που μας λείπει, αλλά αυτός όχι. Ποτέ δεν είδα να μου χαμογέλασε αληθινά. Και μάλλον δεν πρόκειται να το δω.
Σκατα γονείς.

Η ώρα είχε πάει 10:40 αλλά δεν με ένοιαζε, βασικά δεν ήθελα να γυρίσω σπίτι τόσο νωρίς ,δεν θέλω εκεί όχι,όχι.

Σικωθηκα από την παραλία πήγα να πάρω άλλο ένα παγωτό και κατευθύνθηκα προς το ποιο μακρυνο πάρκο.

Έκατσα σε ένα παγκάκι και άρχισα να τρώω παγωτό.

Εκεί που έτρωγα υσηχα και ωραία το παγωτακι μου βλέπω δύο τυπαδες να έχουν στηριχθεί σε ένα δέντρο και άρχιζαν να χαζογελανε σαν χαζά κοιτώντας ο ένας τον άλλον.

Καλά εγώ σκευτομαι τι χάλια ζωή που έχω και αυτοί γελάνε.

Ήτανε 3-4 μέτρα μακρυά μου και μπορούσα να διευκρινησω ότι τα μάτια τους ήταν αρκετά κόκκινα.

Τι φάση οι τυπαδες αν υπάρχουν τέτοιοι τύποι σε αυτό το πάρκο δεν ξανά έρχομαι από δω, αλλά από την άλλη είχαν πλάκα.

Είχαν στιριχθει στο δέντρο να ήτανε κάπου στα 18-19 και οι δύο τους ο ένας με μαύρα μαλλιά ενώ ο άλλος με κάστανα μαλλιά να συνεχίζουν να χαζογελανε και να σπρώχνουν ο ένας με τον άλλον με αποτέλεσμα να πέσουν και οι δύο τους, μμ και συνεχίζουν και γελάνε.

Χαζοχαρουμενα λεβελ 100.

Τότε ο ένα βγάζει ένα μικρό φακελάκι διαφανές και μέσα ήτανε κάτι άσπρο σε σκόνη, ανοίγουν το φακελάκι βάζει ο ένας στην χούφτα του άλλου λίγο και αρχίζει και το ρουφάει απτην μύτη και ο άλλος μετά το ίδιο κάνει, ναι πολύ ενδιαφέρον.
Ειρωνία.

Εκεί που τους κοιτούσα τρώγοντας το παγωτό μου λες και έβλεπα ταινία και είχα την αγωνία το τι θα κάνουν στο επόμενο λεπτό ακούω πυροβολισμούς, ΝΑ ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑ ΕΡΘΩ ΕΔΩ.