Belle Ame: A Beautiful Soul (DS Auxiliary)

Chapter Twelve (Part 1)

Chapter Twelve

(Part One)

"In his suffering, he became humble,

turned to the Lord his God,

and begged him for help."

- 2 Chronicles 33:12 (GNB)

***

"IS IBARRA going to be alright?" I asked my wife.

"He will be..." Aya smiled, reassuringly. "Bari is tough more than you know, Santino. I hope you can forgive him for his outburst... He's going through a rough time with his wife."

I weakly smirked. "Tama lang naman ang mga sinabi niya. I deserved those words, anyway. Ibarra's been suffering for so long, carrying the burden of becoming my son—"

"Santi, please don't say that..."

"Ako din naman ang nagdala ng sarili ko dito. Imagine my children, all three of them, wished for my death to come." I sat at the balcony's chair. Tumanaw sa malayo. "Hinihiling nila iyon katulad ng kung paano ko hiniling iyon sa sarili kong ama at ina noon."

Napabuntong hininga siya.

"Hiniling ko rin ang kamatayan para kay Andrea. At nang namatay siya? Hindi ako nakokonsensyang hindi ko siya pinatawad hanggang sa huli niyang hininga..." I bluntly confessed. "At si Bridgette? Ganoon din ang nais ko... hanggang ngayon."

Aya sat silently beside me.

"What goes around, comes around... Ysabella, I'm exactly where I needed to be. I never cared about them, their reasons... I refuse to understand them. Kung gayon ay sino ako para masaktan sa hindi rin pakikinig at pagpapatawad ng mga anak ko sa'kin?"

I swallowed the lump in my throat. Sadness materializing in the corner of my eyes.

"May mga rason ako. Mayroon din ba sina Andrea at Bridgette?" Napayuko ako. "Wala akong pinagkaiba sa kung paano ako tratuhin ng mga anak ko... Dahil hanggang ngayon, kahit gaano kahaba ang basahin ko sa Bibliya araw-araw, kahit gaano kasinsero ang mga dasal ko, kahit gaano kadalas ang pagpunta ko sa simbahan... n-nasasaktan p-pa din a-ako. Nasasaktan pa din ako..."

Ginagap ni Aya ang palad ko, pinisil nang marahan. "You loved Andrea and Bridgette."

Napapikit ako. "I-I... I did..." Not the love I have for Amalthea Ysabella. But heaven knows, I have loved them my own way.

Hindi ko puwedeng itanggi, at hindi ko ma-itatanggi, na bago ang asawa ko, sina Bridgette at Andrea ang mga nauna sa buhay ko.

Bridgette was there when I needed a companion.

Andrea came when I needed a breather.

I'm not exactly mad from what they did.

I'm strongly hurt from the betrayal, from the deception...

"I accepted Christ in my life, Aya, because I wanted to be saved. I thought I'm going to be fine after. Nawala nga ang galit... pero bakit naiwan ang sakit?"

Nahilamos ko ang mga palad ko sa aking mukha. "Mas mabuti pa noong galit ako, hindi ko masyado nararamdaman ang sakit... Pero, bakit nang tinanggal ng Diyos ang galit mula sa'kin, hindi Niya sinama ang matinding hapdi? Answer me, Aya..."

Nanatili siyang tahimik.

"Please, give me an answer... Anong sinabi ng Panginoon tungkol doon? What's the explanation? What bible verse?"