SWIPE HELP GONE WRONG - COMPLETE

Chapter 14

"WELCOME TO CEBU!"

"I've been here," sagot ni Alt. Isinuot nito ang black sunglasses sa mata at namulsa.

Nawala naman ang ngiti niya. Sayang naman 'yong effort niya. Tumakbo pa siya para maunahan ito palabas ng departure area para batiin ito. May malaki kasing banner na Welcome To Cebu sa waiting area sa labas ng airport.

"Basag trip ka, ha?! 'Di ka man lang sumabay."

"Where to go next?" pag-iiba nito.

'Di man lang supportive. Tsk!

But in all fairness, hindi ito naka plain black t shirt ngayon. Naka white t shirt lang. At least may change of color. Pagbigyan na natin.

Pinatungan nito 'yon ng dark blue button-down jacket, matched in dark jeans - folded twice or thrice on his ankle, and white shoes. Syempre, mawawala ba ang black cap nito? Naku, never yata kapag nasa labas ito. Sa sombrero ni Alt may forever, promise!

Oh well, Alt will always be Alt. 

Masaya na rin siyang napilit niya itong mag-leave sa trabaho at sumama sa kanya sa Cebu. Actually, hindi naman siya nag-expect na sasama ito. Her reason for coming home is not because she wanted to introduce Alt to her parents as her husband.

She really just missed her family.

At napansin niya ring hindi yata marunong mag-vacation leave ang isang Al Timothy Flores. Marami itong katulong kapag wala ito sa studio. Nandiyan si Direk Ace na assistant nito. Halos alam naman na ng lahat ang takbo ng bawat segment. Saka magagaling talaga ang mga noontime host.

May Crosoft pang nangangain ng microphone.

Kaya Alt deserves to unwind and take a vacation.

"Sasakay tayo ng taxi papuntang South Bus Terminal tapos sasakay tayong bus papuntang Boljoon," sagot niya. Hinanap niya ang paradahan ng taxi. "Ayon! Doon tayo." Turo pa niya sabay hila kay Alt na siyang tumutulak ng luggage cart.

"Mga ilang oras from the city ang b'yahe?"

"Hmm, mga 3 to 4 hours, depende." She looks at her wristwatch. "Alas syete pa lang," nagbilang siya sa kamay, "eight, nine, ten... baka before lunch nasa bahay na tayo."

He covered his mouth, nod, and yawn.

Pagkatapos mailagay sa likod ang mga gamit nila ay pumasok na sila sa loob ng taxi. Magkatabi sila sa passenger's seat.

"Saan po tayo?" tanong ng driver.

"Sa South Bus Terminal kuya," sagot niya in her beautiful Bisaya accent.

Sa bus habang bumabyahe ay panay na ang text niya sa kapatid na si Page. Hindi kasi siya nagsabi sa mga magulang niya na uuwi siya. At hindi rin alam ng mga ito na kasama niya si Alt. Pati ang kapatid niyang si Page ay wala ring ideya.

Ngiting-ngiti siya habang ibinaba ang hawak na cell phone sa kandungan niya. Naibaling niya ang tingin sa labas mula sa bintana. She missed Cebu. She missed the south shoreline and highland's charm. The city proper is more urban than the southern and northern parts. Sinong mag-aakala na probinsiya ang Cebu considering these high rising buildings, high-class malls, and residences. At halos hindi rin nauubusan ng tao sa syudad.

But the good thing about her hometown. Malayo na sa ingay at polusyon ng city. All were in the shade of green and blue seas. Halos wala na rin silang nakakasalubong na mga sasakyan at bus. She felt so at ease. Di-aircon nga lang ang sinakyan nilang bus pero sigurado siyang sariwang-sariwa ang hangin sa labas.

Halos dagat na ang nakikita niya sa labas ng bintana.

"We're almost ther –" natigilan siya nang pagbaling niya ng tingin ay saktong bumagsak ang ulo ni Alt sa balikat niya. Tulog na tulog ito sa tabi niya habang nakahalukipkip. "Kaya pala ang tahimik mo." She couldn't help but smile. Maingat na inalis niya ang suot nitong shades para silipin ang mukha nito. "Ang galing ng pagkakagawa sa'yo. Ang gwapo-gwapo," aniya sa mababang boses.