Pare, Mahal mo raw ako (BoyxBoy)

Chapter 18: Fate's Game

Chapter 18: Fate's Game

(Naomi's POV)

It's tiring yet super fun day for me. I was with Jayden the whole day and he helped me para asikasuhin yung mga papers ko for transferring dito sa CXU (Christian Xavier University) kaya hindi ako nakasama kay Manager Beks para sa meeting niya with soon-to-be-models niya. Hindi ko nga alam d'yan manager kung bakit niya hinahabol yung mga 'yon e, marami namang nag-aapply for modelling pero rejected lahat dahil gusto daw niya, new faces sa una kong project dito sa Philippines.

Maliligo na sana ako nang nagring yung phone ko. Si Manager Beks yung tumatawag.

"Hello, Manager Beks. How's the meeting with soon-to-be-models of yours?" tanong ko pertaining sa ino-offer niyang proposal sa dalawa.

"I cancelled it. So, I need you para mapapirma sila ng contract." nanghihinayang niyang sabi.

"Why? sabi mo, nandoon ka na at nandoon na rin sila sa meeting place niyo?" nagtataka kong tanong. Nando'n na daw siya before he ended the call.

"Urgent meeting." after he said it, umirap 'to. "So, I need you. Are you free tomorrow?" Sino bang tatanggi sa mabait na manager. Humihingi ng favor sa alaga niya instead na kami yung hihingi ng favor.

"Wala naman akong gagawin bukas so, it's a YES." nakangiti kong sabi as if nakikita niya.

"Thank God. I need your charm power para mapa-oo sila." he sigh, feeling of relieve. Natawa ako sa charm power.

"Can I bring Jayden with me?" tanong ko kay Manager. Napangiti ako nang maalala ko yung pagbabago sa'ming dalawa.

He's smiling at me, he talks more often, and he's gentler than before. Wala ng cold treatment. I'm so happy that our relationship is improving. Sooner or later, he'll love me the way I do.

"Sure, dear. I'll text you the time and location. Good night, dear!" then he end the call.

I put my phone sa side table at dumiretso na sa bathroom. Tinanggal ko yung bathrobe ko at humiga sa bathtub na may lavender scent. I smiled at the thought of me, marrying Jayden someday. Akala ko hindi na darating yung puntong magiging kami though walang ligawan factor. Akala ko nga, magiging fail yung plinano ko dahil nakasalalay naman kasi yung desisyon pero pumayag siya sa fix marriage. Yes, plinano ko 'to. Tama na siguro ang pitong taon na paghihintay para maging karapat dapat sa kanya. Naniniwala kasi ako na 'you choose your own destiny' and I choose to make an effort para mapalapit sa destiny ko. At wala naman akong natapakan para masabing mali 'tong ginawa ko dahil nagmamahal lang ako.

At first, naging mahirap para sa'kin pakisamahan si Jayden dahil ang cold niya, ang stiff at hindi ko mabasa kung anong tumatakbo sa isip niya. Halatang napipilitan sa aming dalawa. Nagkaroon ako ng chance para may mapatunayan sa kanya na hindi ko siya iiwan katulad ng ginawa sa kanya ng bestfriend niya.

Eventually, we're getting okay. Tumatawa na siya kapag kasama ako, Nagsh-share na siya ng thoughts niya, hinahalikan na niya ako sa cheeks everytime we bid goodbyes at feeling ko na may feelings na rin siya sa'kin.Hindi sa naga-assume ako, he treated me as special girl; he made me feel that I'm secured whenever I'm with him, he's more gentleman, he always have time for me. I have everything except for Jayden's magic words and I'm waiting for that special moment.