Ezel'den...
Okula geldiğimde Öykü'yü göremedim.
Selin'i bulmak için kafeye geçtiğimde Erenle oturuyordu.
"Selin,Öykü nerede?"
"Onu uyandırmaya çalıştım ama hasta gibiydi,dinlense daha iyi olur diye düşündüm."
"Anahtarı ver Selin!"
Anahtarı alıp arabaya atladım hemen.
Eve vardığımda oturma odasında yatıyordu.
Battaniyeleri üzerinden attım telaşla.
"Yapma ne olur çok üşüyorum."dedi yarı baygın bir hal de.
Ateşine baktım,yanıyordu.
Hemen onu kucağıma alıp banyoya getirdim.
Üzerindekileri çıkarıp iç çamaşırı ile bıraktım.
Suyu en soğuk seviyeye getirdim.
Gömleğimi çıkarıp onunla beraber duşakabinin içine girdim.
Ağlamaya başladı.
"Çok üşüyorum,ne olur yapma Ezel."diye sızlanıyordu.
"Bana sarıl,bunu yapmak zorundayım."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kollarını bana sardı,sudan ben bile üşüyordum.
On dakika kadar soğuk suyun içinde kaldık.Bana sımsıkı sarılırken o sıcak teni git gide soğumaya başlamıştı.
Onu havluya sarıp odasına taşıdım.
Biraz da olsa kendine gelmişti.Benden nefret etmeyecek kadar,hakaret etmeyecek kadar kendindeydi.
"Öykü,şimdi ben arkamı dönücem.Sen bu iç çamaşırlarını çıkarıp,bunları giyeceksin."diyip ona dolaptan bulduğum çamaşırları uzattım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elimden aldı almasına ama saniye içinde giyebileceği şeyle dakikalarca uğraştı.
"Kapatamıyorum."diye sızlanmaya devam etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
..KAYBOLDUM
ActionGözlerimin içine öyle derin bakıyordu ki;beni mahkum eden adama sarılıp,dertlerimi anlatıp,omzunda ağlamak istiyordum. Çarpışmaya gelene kadar bırakmamanızı rica ediyorum. Ondan sonra zaten bırakmazsınız.
