SPO: Agent Six

Mission#29

Mission#29| Agent Six

Slowly but surely, I made a move. Dahan-dahan kong inalis ang mga kamay na nakapatong sa akin. I need to be careful or else Takumu might wake up. Hoy, kayo ah. Walang nangyari. Magkatabi lang kami para daw hindi ako makatakas sa kanya. Iba na talaga. Uunahan ko na kayo, alam ko naman ang tumatakbo sa isipan niyo eh. Ang sabi ni author hindi pa siya ready sa ganoong klaseng 'bakbakan'

I laughed. Pero mahina lang. Pang mahinhin na tawa lang. Iyong hindi labas ngipin at ngala-ngala. Hehe.

Well, back to reality na muna. I don't have any plans to date someone. It's a lie when I said to Takumu na may ka-date ako ngayon. May pupuntahan lang talaga ako. Hindi naman ito mission pero parang ganoon na rin. And I know the Elite Agents are already moving. Nag-start na naman ang Game of Chess nila! Oh, Shit lang talaga.

I quickly jumped out of the window and start running. I click a button in my watch and start the communication with Hunter, Agent Two.

"Where are you?" His voice cracked.

"You know where I am" umirap ako sa ere. Kailangan pa magtanong, pwede naman niya akong i-track na lang. Hmp. Tinatamad lang iyan e!

I sighed. Right. In the traitor's house. No, ayokong bigyan siya ng label na iyon. Isa lang siya sa mga pawn ng enemy. I know. It's the enemy's turn this time. But we will make sure na hinding-hindi kami ang mache-checkmate!

"Agent Two, their pawn moved."

I heard him sighed. "Yes, Agent Six."

Mabilis na tumakbo ako. Of course sa sobrang bilis parang hangin lang ang maririnig. The gushing wind of the night welcomed me and embraced me wholeheartedly. I did the same.

Lalong lumawak ang ngisi ko ng makita ko agad si Agent Two sa ibabaw noong rooftop. Natatawang pumunta ako sa kinatatayuan niya. I jumped and straddle myself hanggang sa makatuntong ako sa rooftop.

"So? Ano na?" I know the Elite Agents are watching us.

"Hmm. It's look like our 'FRiEND' is up to something. And you know what," Ngumisi muna siya sakin bago nagpatuloy.

"Dalawa sila."

I grinned. "I'm starting to love this Game of Chess."

NAPABANGON ako ng wala sa oras dahil sa maingay na kumakalabog sa pinto ng Villa ko. At kanina pa nire-rape ang doorbell ko.

I groaned. For pete's sake gusto ko pang matulog. Anong oras na akong natulog dahil sa ginawa namin ni Agent Two. Fuck talaga naman po!

"WHAT?" I can't take it anymore. Nakakairita na eh!

"Bakit wala ka sa Villa ko?" it's Takumu.

Ay. Tanga oo, nga pala. Napasampal naman ako sa sarili ko.

Hilaw na ngumiti ako sa kaniya, "Hehe. Tara pasok ka muna."

Nakangiti kong sabi. Kasi naman eh Naka-boxer lang siya noh. Mukhang kagigising lang niya at ang una niyang ginawa ay ang puntahan ako.

"Now, answer me. Bakit. Wala. Ka. Sa. Tabi ko?"

Tagumpay! I smiled. Ngiting tagumpay na talaga! Award!

"Wala lang" Nakangiti kong sabi.

Second Step. Huwag mong sabihin sa kanya ang lahat para mamatay siya kakaisip kung ano iyong ginawa mo.

"What? What do you mean, 'wala lang' huh?"

Bago ko siya sagutin kinuha ko muna iyong phone ko. Kanina pa may nagtetext eh.

Isa pa kapag kayo ay magkasama try mong magtext sa iba, para maramdaman niyang hindi lang sakanya umiikot ang mundo mo.

Hinablot niya iyong cellphone ko at tinapon kung saan.

"Kapag kasama mo ako. Gusto ko ako lang."

Seryosong sabi niya. Napapangiti na lang ako.

"Baka kasi importante iyon"

"No."

Hinablot niya ako at pinaupo sa lap niya. Now. He's back hugging me. Siniksik niya pa iyong ulo niya sa leeg ko.

"Hmmm. You smell so good. Anyway, Kacey."

"Hmm?"

Kinikilig talaga ako ngayon. Aba! Ewan ko rin.

"Date tayo"

Seryosong sabi niya. Asus.

"Ay, Takumu hindi pwe—-"

"No. I'm not asking you. I'm telling you and I'm not giving you a choice by the way."

So I guess I don't have a choice. This is the first time na naging masaya akong wala akong choice. I laugh at myself. Ang landi landi mo talaga, Kacey. Oh, well kay Takumu lang naman ako lalandi e.