SPO: Agent Six

Mission#39

Agent Six

Kanina pa ako nagpapabalik-balik dito sa office ni Dos.

"So anong gusto mong gawin natin? Maghintay? Maghintay na mapabagsak nila ang SPO? Hindi ka ba natatakot ha?"

Dos just stared at me, he smirked and continue what he is doing. "Damn it Dos!"

"Chill ka lang Sais, everything is under control"

"Under control? How about the spy here at SPO?"

Dos give me a crook smile. "Exactly, sa tingin mo bakit hindi namin sinabi sa meeting yung plano? Because she's there and your father knows that. Sa tingin bakit hindi namin kayo pinapakilos agad? Kasi malalaman niya. At bakit sa tingin mo sinabi namin kayong mag-chillax at relax lang? Dahil kapag gumawa agad tayo ng move ma-alarma siya kaya nga patago kami kumilos."

I just sighed. Inayos ko na yung mga gamit ko, Dos give me a mission it's a secret mission by the way. Kinuwa ko na yung krabby patty at sinuot, di na ako nagsuot ng Sand Dune suit no need at saka baka mahalata niya, ang tanging dala ko lang is yung Fearless, saka pampatulog.

"Aryt Dos, whatever, I have to go Ciao" he just waved his hand

Si Dos ang magsisilbing mata ko, siya lang at ako ang nakaka-alam ng gagawin ko. My mission? My mission is to follow the traitor at I need to know who's she's working for.

Habang naglalakad napapa-isip ako, about sa amin ni Tres... feeling ko may mali, feeling ko parang may hindi tama, masyadong mabilis parang... parang planado? Ako lang ba o tama ang hunch ko? Nah, I'm just being paranoid.

Natigilan ako ng makita ko siya... yung traitor. Papasok siya sa room niya pero ang pinagtataka ko is yung dala-dala niya, she's holding a suitcase and I'm sure masama ang laman nun. Nagpaling-linga muna siya bago pumasok sa kwarto niya. Wala siyang Villa dito kasi nakuha lang siya ni Papa sa ewan ni hindi ko rin alam ang sabi lang sa akin ni Papa lumapit lang daw siya sa kaniya tapos humingi ng tulong. But whatever the reason is siguro akong mabigat iyon, kasi never in my wildest dream na paghinalaan siya. She's a family to me, here in the SPO, the first she came here... she's so quiet. Wala siyang kinakausap and then one day we approached her, kinaibigan namin siya at tinuring na kapamilya. That's why sobrang nasaktan ako nung malaman ko na nagta-traydor siya sa amin.

Bago pa magsara yung pinto ng kwarto niya, pumasok ako agad. "Dos, I'm in" I wisphered in my krabby patty.

"Good job. Your fast Sais huh."

I just smiled, kahit na alam kong 'di naman niya ako nakikita.

Nakita ko siyang nilapag yung suit cas sa table niya at saglit na pumasok sa kwarto niya. Iginala ko ang mga mata ko, it's my first time here, at alam ko wala pang nakakapasok dito sa kwarto niya. Puro papel na nakakalat sa sahig, mga libro, at supot ng kung anu-anong pagkain. What caught my attention ay yung isang papel, napanganga ako ng makita ko yun. 'Di yung papel picture... it's a picture ng isang babae at lalaki I guess nasa mid-30's at 40's sila, nakagapos sila at parang hirap na hirap and I think mag-asawa sila. Ang pinagtataka ko ay bakit may ganito siyang picture?

I quickly hid my self na marinig kong lumabas na siya sa kwarto niya, "Yeah, wala pa silang ginagawang move" I think may kausap siya sa phone.

"NOOOOO! OO NA, OO NA! HUWAG PLEASE! OO ALAM KO ANG GINAGAWA KO. JUST PLEASE, NO! I'LL DO EVERYTHING—" napatingin ako sa kaniya... she's crying. What? why?

"Don't hurt them please"

Napatakip ako sa bibig ko, anong nangyayari? Sino ba yung kausp niya? Agad akong napatingin kay... Agent 11 Stephanie, ang traitor... but right now para sa kin hindi siya traitor, I think alam ko na ang dahilan niya.