SPO: Agent Six

Mission#19

Mission#19| Agent Six

Kinuwa ko ang poppy seed sa Sand dune suit ko at saka hinagis sa kwartong may mga taong naninigarilyo, may mga hawak na baril, nagmumurahan at nagsusugal.

Poppy seed- a dangerous smoking gas na once na nalanghap mo ay mahihimatay ka agad agad. Ang nilalabas nitong usok ay may halong pampatulog.

Tumalon ako sa pagkaka-sabit ko sa pader at saka tumakbo ng mabilis. I have a mission today. Kailangan kong malaman kung sino ang puno't dulot ng pagkawala ng mga batang babae. Ang client namin ang nagsabi na nawawala ang kanyang anak at nalaman naming hindi lang ang anak niya ang nawawala ay mas nauna pa.

Napasandal ako sa pader ng biglang may lumbas na isang lalaki. isang binatilyong inosenteng lalaki. Tinanggal ko ang mask ko at lumapit sa kanya.

"Ayos ka lang?"

Tinignan niya lang ako ng may pagtataka.

"Andito ako para iligtas ang mga bata, alam kong na-dawit ka lang dito at ayaw mong mapunta dito. I'm gonna help you."

"S-slamat"

"Six, Don't trust anyone. Maybe he's an enemy disguising as an innocent child"

Si Tres a.k.a My Takumu ang mata ko ngayon. Hindi ko na lang siya pinakinggan at tumakbo. I always trust my instinct dahil kahit kailan ay hindi pa ako nito pinalya.

In the line of our works, trust on your own intuition is the foundation. Kung wala kang tiwala sa sarili mong kakayahan at abilidad na magdesisyon ay mabilis ka talagang maloloko.

And right now, I will put my full trust on my guts.

"Nasaan ang mga bata?" I asked while we are running.

Hindi muna siya nagsalita kaya napatingin ako bigla sa kaniya. Nang makita niya ang paghinto ko ay saka lamang siya nagsalita, "Sa pulang pinto" Napatitig ako sa kanya. He's smiling. Creepy.

I shivered. My intuition is correct!

Ngumiti lang ako sa kanya at tumango. I pulled him and started running once again. Once we arrived at the red door he removed his arms from me. Ako na mismo ang nagbukas nung pintuan. Pagbukas ko ng pinto nagulat ako sa nakita ko.

A red door led is with A room full of guns, and bad guys.

I grin. At saka pinuri sa isip ang sarili.

Kumawala muli ang lalaki mula pagkakahawak ko. Lumakad siya papasok ng nasabing kwarto at confident na hinarap ako.

Ngumisi siya at saka ako hinarap, "Looks can be deceiving right?"

Tumalim ang mga tingin ko sa lalaking akala ko ay mapapagkatiwalaan ko. I shivered once again.

"You think I'm innocent? No. Actually... Ako ang mastermind ng krimeng ito"

Ngumiti siya sa akin isang nakakakilabot na ngiti. Wew, papasa na siya sa mga horror films. Naalala ko tuloy yung 'The Orphan' try ko nga ulit panoorin iyon. Na-inspired ako bigla e.

I flashed a scaredy-cat face, "How? You're just 18 yrs o—-"

He cut me off!

"Ha! You think I'm just 18? I'm 30 yrs. old at alam mo ang masaya? Naloko kita"

Lahat na lang ba nang makakasalamuha ko ay lolokohin ako?!!! Oh, bakit napapahugot ako ngayon?! Oh, why Kacey?

I didn't waste any time, agad akong Tumakbo sa kanya para suntukin pero pinigilan lang ako ng isa sa mga tauhan niya.

"Nah. tsk. tsk. You're a bad kitty"

Hmp siya!

"Alam mo ba kung para saan ang mga bata? Madali lang pera. May madaling ibenta ang laman loob kapag fresh pa at medyo bata bata pa."

Napataim ang bagang ko. He is a sicko!

"Fuck. HINDI KA MAN LANG BANG NAKOKONSENSIYA? Mga bata iyon"

Walang emosyon niya akong tinitigan, "No. At saka pera lang ang mahalaga sa akin"

Sinumulan kong gumawa ng paraan para makatakas sa kanila pero hindi ko magawa. Tinatamad ako e. Naman kasi e, ang papanget ng mga goons niya. Sabagay mas masarap sapakin iyong mga ganito ang itsura e.

"Hold on, six I'm coming." Napatawa ako bigla. Talaga ba, Three? I do not need you here. I am fine by myself! Instead of saying that, I just gave him some instructions.

"No. Bubuksan ko ang tracker ko hanapin niyo ako. kapag pumunta pa kayo dito baka mapahamak ang mga bata"

No need for me to be worried! Mas mag-aalala pa ako sa mga bata!

I stopped struggling. Napatigil lamang ako ng may isang malamig na bagay ang naramdaman kong nakatutok sa akin.

A gun.

Oh, great!