SPO: Agent Six

Mission#33

Mission#33| Agent Six

I inhaled-exhaled first at saka napaubo. Nanlalaki pa ang mata dahil sa nakita ko. If you're curious, (I know you are) I'm here at the top of the building with a riffle in my hand. As you can see, nasa mission ako ngayon, actually it's just a lower mission. Pinagalitan pa nga ako nila Papa dahil nakipagtanan daw ako, well duh. Ako makikipagtanan? Hmm, pwede din. Depende. I laughed. The wind up here is making me crazy. Crazy beautiful and sexy. And I know it! Pak, ganern!

Anyway, balik sa dilemma sA aking harapan. I'm actually shocked napapanuod ko. Tangina po talaga. You wann know why? E, sino bang hindi magugulat, si Takumu nandoon, nakikipag-ANO! Nakikipaglandian! Madaya talaga. Ang unfair, bakit ako hindi malandi ni Takumu! Hmp! PAKER! Pakshet!

"Oh Sais, calm down. Kasama mo siya sa mission mo. Well, siya hindi niya alam na ikaw kasama niya. Anyway, Focus, Be professional" I just replied a grunt to Seven.

Fuck. Pareho ko pa silang paputukan eh!

I sighed. And counted one to ten. Muli akong bumuntong-hininga. I cannot take this anymore! Sa inis ko ay agad kong pinatamaan ng pampa-tulog iyong babaeng kalandian ni Takumu. Ang mission kasi namin ay madukot, I mean Hindi naman sa madukot pero madala sa pulis si Anastasha na kalandian ni Takumu. Basta long story at wala ako sa mood mag-kwento. Nakakwala ng mood! Mga paker sila! After that, napatingin si Takumu sa direksiyon ko, alam ko namang hindi niya ako makikilala kaya I saluted my hand then nilagay iyong baril sa balikat ko at umalis. Enjoy your night, fucker!

I smirked. Ayoko pang magpakita sa kaniya. Hindi niya deserve ang alindog ko no!

Pero, what the fuck Takumu is doing here in New York?!

"HOY SEVEN, BAKIT NANDITO SI TAKUMU SA NEW YORK? ALAM NIYA NA BA?" Caps lock para intese. Galit na galit at gusto kong manakit!

"Oh Shit, Bunganga mo nabibingi ako. No. no. Hindii niya alam. At Papa mo ang may utos na pumunta siya dito. Tsk, napapag-utusan lang ako."

Umiwas ako ng tingin. What the hell, Papa? Ang mga Elite Agents talaga, naglalaro na nga ng Game of the Elite may panahon pa ding paglaruan kami.

"Pakyu ka Seven"

"Oh yes, I love you too, Kacey"

Damn. Hindi ba nila na marupok ako pagdating kay Takumu?! Ewan ko ba, mas malakas pa ang tama ni Takumu kaysa sa drugs or alak. Sa lahat ng riddles and codes si Takumu ang pinakamahirap na sagutin!

New York is a beautiful city, ganoon pa man ay hindi ko magawang magliwaliw. After the mission, I went straight to my pad. I'll leave it to Seven and Takumu. I changed my clothes and started preparing my dinner. My riffle is with Seven, siya muna an bahala sa aking baby. Baka kasi atakihin sa puso ang mga tao dito sa hotel kung makita nila na naglalakad ako at may dalang riffle.

My ears perked when I heard something. I quickly switches off the stove. Agad akong napatayo at kinuha iyong hand gun ko when I suddenly heard that noise again. Napatingin ako sa wall clock, it's 3:00 Am. What the Fuck?

I carefully fastened my pace and traced the noise that I've heard. Dahan-dahan akong pumunta sa veranda kung saan nanggaling iyong tunog. I was greeted by the cold wind. Walang tao, at sira iyong glass ko. Oh, shit. Magnanakaw?! Pero paano? Sa Hotel na ito?!

Agad akong kumilos at tumakbo na parang pusa papuntang sala kung saan narinig kong bumukas ang radyo ko. Creepy! Horror na ba ang tema ng istoryang ito?

I shivered nang pumailanlang ang isang nakakakilabot na tunog sa buong sala, kinikilabutan talaga ako. Hindi pa naman bagay ang beauty ko para sa pang-horror movies! My breathing become ragged. Mahigpit kong hinawakan iyong baril ko at sabay punas sa forehead ko. Pinagpapawisan ko. Shet na malagkit! Damn. Ang alam ko talaga action and adventure ang tema ng istoryang ito, bakit, biglang naging horror?

Nang makapunta ako ng sala, may bulto ng isang lalaki akong nakita na naka-upo sa isang one-seated sofa. Si kamatayan na ba ito? Hades is that you?!

"FREEZE! Don't you dare to move or you'll die."

He turned around, slowly, then grinned. Fuck!

Nang makita ko siya ng tuluyan agad kong nabitawan iyong baril kong hawak, napatulala at feeling ko naka-mighty bond ang paa ko sa sahig. Wait, matibay ba ang mighty bond? Rugby na nga lang feeling ko mas matibay iyon. Ah, shit! Really, Kacey?

"W-What?" I gasped when he suddenly walked towards my direction.

"Oh, hi there, Dear. You ran away? hmm. But, you know, you can't get away from me, ma' petite" And an evil smile form in his lips. I'm Doomed.

When I was a child, and prediction ng end of the world ay 2012 daw pero 2016 na! So hindi na matutuloy ang end of the world pero kahit ganoon feeling ko ngayon na mangyayari ang end ng world ko!

Hindi pa ako nakakapag-confess kay Father!