This chapter is dedicated to NerdyIrel. I super dee duper love SITM eh! <3
Enjoy!
PS. Didn't proofread this so please point out the mistakes, if ever I made one.
_______________________________________________________
- C H A P T E R 7 -
{ Daniel's POV }
Time check: 6:00.
Kung ano man 'yang iniisip niyo, pwes, mali kayo. Ready na ready na ako.
Akalain niyo, 5 ako nagising? Well, may naisip lang naman akong plano...
Inayos ko ang sarili ko at hinanda na rin sapagkat medyo alam ko kung ano ang naghihintay sa akin. It's either malas o swerte. Woohoo. I can do this.
Pakapalan ito ng mukha mga breggs.
{ Kath's POV }
"Gooooooood mooooorniingggg everybodyyyyyyyy!" ako.
Ewan ko kung ba't ang saya-saya ko. Feeling ko kasi may magandang mangyayari ngayon.
"Wow, gising na si bebe Kath-Kath. Anyare?" kuya Kevin.
"Malamang natutulog ako at tsaka nagising kaya heto ako ngayon, buhay na buhay. Wala nang kung anu-anong bituin sa aking napakaganda at nakakatunaw na mata." ako.
"Nakakahiya bebe. Ang taas ng level mo. Di ko ma-reach!" kuya.
"Ba't ang saya-saya mo? Uyyyy, I smell something fishy." ate Chrysler.
"Malamang fishy, bangus kaya ulam ate. O baka naamoy mo lang sarili mo pero takot kang aminin kaya sa akin mo pinapasa?" ako.
"IKAW NA. U DA WAN, PAKWAN. Wala akong masabi pa." ate Chrysler.
I just gave them a naughty smile. Talo na naman sila. Di ako magpapatalo 'noh.
I may be the youngest but I'm the best.
BINABASA MO ANG
Probably Kismet
Teen FictionKismet.... a word synonymous to fate. Fate..... a word that is often taken for granted. The world is open to a whole lot of possibilities. Maybe, just maybe, in this story, kismet or let's say fate, is something to be taken seriously. In fact, every...
