Probably Kismet

Chapter 4

This chapter is dedicated to OhKaye :)

_______________________________________________________

- C H A P T E R 4 -

{ Daniel's POV }

Andito ako ngayon sa kotse ko with Kath. Ihahatid ko siya sa kanila.

"DJ... sigurado ka bang marunong kang magdrive? Baka kung ano mangyari ha..." 

"Ako pa! Magaling akong magdrive. Trust me." sabi ko sabay kindat. 

"Ang hangin. WOOOOOOOOOOOOO!"

"Baka malakas lang talaga yung aircon." sabay smirk. HAHAHAHAHA. 

Kath just gave me a death glare. Ang cute.

Wait, DJ. STOP.

Ayan ka na naman eh. Kung anu-ano pinagsasabi mo.

Pero ang cute niyang asarin. Feeling close ata ako.

"Ay, Kath!!!!!! Saan ka pala nakatira? Nakalimutan kong itanong. Baka naiuwi na kita sa bahay ko. Sayang! Ba't naalala ko pa?" Hahahaha. Sarap mang-asar. Ang cute kasi ng mga reaction ni Kath eh.

*POK*

"Uyyyyyy, alam ko iniisip mo!"

*POK*

"Kath, nakakailan ka na ha."

Brutal pala 'tong babaeng 'to eh. Pero cute...............................

"Heh! Dun lang sa * subdivision." sabay belat. fnidasnhiasnh.

Kath, ba't ganyan ka? Baka tuluyan na akong mahulog sa'yo, hindi pa kita masyadong kilala.

Pero ang gaan kasi ng loob ko sa kanya....

{ Kath's POV }

Itinuro ko na kay DJ ang bahay namin. At last. Gusto ko na talagang magpahinga. Ang sakit pa rin ng katawan ko. I'll just keep this a secret to my parents. I don't want them to worry.

Bago ako bumaba.....

"DJ. Thank you so much. I owe you a lot. I guess this would be our first and probably last meeting. It'd be amazing if our paths cross again. Thank you so much!" I said with a huge smile on my face.

I don't know why but I hugged him really tight.

I felt something.........different. An electrifying feeling.

And it's like the whole zoo invaded my cute stomach.

Maybe I'm just.......hungry? Yeah, yeah. That. Maybe. I should be. No other reasons.

Anyway... ba't parang ayaw bumitaw ni DJ? 

"DJ.... Ah... Hehehe."

"A-ah.. Sorry. U-uhm... Kath, you're welcome! 'Wag ka namang ganyan. Magkikita pa rin tayo. Tiwala lang. And I'm sorry ha for what happened. Sa susunod mag-ingat ka, ha? Ako lang dapat ang makasagasa sa'yo." 

He just laughed and I just pouted and he just laughed again.

"Joke lang Kath. HAHAHAHA. Sige, bye! Take care!"

"Ang sama mo! Che. Bye, DJ! Thank you ulit! Ingat!"

{ Daniel's POV }

"DJ. Thank you so much. I owe you a lot. I guess this would be our first and probably last meeting. It'd be amazing if our paths cross again. Thank you so much!" Kath.

Wait....

Loading......

Is Kath....hugging me?

Ba't parang nakuryente ako........

"DJ.... Ah... Hehehe."

Ops. Parang napasarap ata ang pagyakap ko.

"A-ah.. Sorry. U-uhm... Kath, you're welcome! 'Wag ka namang ganyan. Magkikita pa rin tayo. Tiwala lang. And I'm sorry ha for what happened. Sa susunod mag-ingat ka, ha? Ako lang dapat ang makasagasa sa'yo."

Natawa nalang ako sa mga pinagsasabi ko. Ngumuso lang siya. Cute.

Pero ba't ako nautal........... Hay.

"Joke lang Kath. HAHAHAHA. Sige, bye! Take care!"

"Bye, DJ! Thank you ulit! Ingat!"

Di ko alam pero tinawag ko ulit siya nung medyo nakalayo na siya..... 

"KAAAAAAAAAAAAAAAAAAAATH!"

Napalingon siya. 

"Eh?" she said while smiling. Uh, her angelic and sweet smile.

'WAG KANG GANYAN. LUBAYAN MO AKO.

"A-aaaaaah... W-WALA!! OO, WALA! Sige. BYE!! MAG-INGAT KA,

TANGA KA PA NAMAN!

Pero joke lang. Hehehehe.." sarap asarin ni Kath. HAHAHA.

"HEH! SAMA MO. BLEH! ALIS NA NGA! BYE!"

Ang cute at ang saya niyang asarin.

 *******

Andito ako ngayon sa kwarto ka, nag mumuni-muni.

Napagdesisyunan at napag-isipan kong idelete yung number nung unknown girl sa picture.... You know na, para makasigurado... Ang bopols ko. Takot ako sa larawan pero bahala na nga.

Are you sure you want to delete Mysterious Girl in your contacts?

YES                                |                                    NO

YES

Nakakagaan ng loob.

Kung sino ka mang Mysterious Girl, goodbye! Wala akong pakialam sa'yo.

Anyway...

Grabe. Feeling ko naniniwala na ako sa love at first sight.

JOKE! GRABE NABABAKLA NA AKO. AMPU.

Matawagan nga si Kath..

Poga! Nakalimutan ko palang hingin number niya!!! Lagi nalang akong natutulala kapag ngumingiti siya. Hay, malas. Malas. Malas.

Nagpahinga nalang ako. 

Kung noon, yung misteryosang babae yung laging nasa isip ko, ngayon...

Si Kath na.

Kath. Kath. Kath. Kath.

What's with you? Bakit parang kahit kanina lang tayo nagkakilala at sa maling paraan pa, magaan na kaagad loob ko sa'yo? Bakit parang.....kakaiba ka? May special powers ka ba?

Isang ngiti mo lang, nawawala ako sa mundo.

Isang titig mo lang, natutunaw na ako.

At nung yinakap mo ako, parang kung anong tuwa naramdaman ko.

Sana magkita tayo muli.

_______________________________________________________

That's all for the fourth chapty!!! So.... boring :(

Pero okay lang. Sa Chapter 6 na magstastart school life nila. Supposedly dito sa chap na ito magstastart pero I decided na sa next chapter nalang. HAHAHAHA. Daming pakulo.

If you have any comments, suggestions, violent reactions.. feel free to tell me!

Thank you for those who are reading my story. Means a lot <3 Lapit ng mag 300 reads. Yayyyyyy! >:D< Don't forget to vote.

PS. Follow me on Twitter: http://twitter.com/skinnymaring :)

xo