Can't Help Falling In Love With You (BOOK 1) [COMPLETED]

CHAPTER 20

           Nagising ako ng tumama sa mata ko yung sinag ng araw mula sa bintana. Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at pinagmasdan ang paligid. Agad akong napaupo ng matanto kong hindi ko kwarto ito. Tiningnan ko yung damit ko, yun pa rin naman ang suot ko. Mahirap na at baka, nagtake advantage yung tumulong sa akin. xD

           Napansin kong walang ibang kulay ang kwarto na ito kundi black and white. Pero makikita mo pa rin na bawat gamit dito ay may class at halatang mamahalin. Nakita kong nakapatong yung purse ko sa table kaya kinuha ko na at isinuot rin ang heels ko na nasa ibaba sa gilid ng kama. Lumabas na ako ng kwarto at bumaba ng hagdan. Narinig kong may ingay sa may kusina. Kaya tiningnan ko kung sino nandoon.

           Nakatalikod siya at mukhang nagluluto. Papasok pa lang ako sa kitchen ng magsalita siya.

Stephen: Gising ka na pala. ( sabay lingon sa akin )

           Nanlaki pa yung mata ko ng makita siya.

Eunice: Bartender? Ay este, Stephen?
Stephen: Ako nga, black lady. ( sabay ngiti sa akin )
Eunice: Anong ginawa mo sa akin a?!
Stephen: Easy. ( sabay tawa ) Wala akong ginawa sayo. Ikaw ang merong ginawa sa akin, kaya panagutan mo ako.
Eunice: W-What do you mean?
Stephen: Hinaras mo ako kagabi.
Eunice: HINARAS?! M-MAY GINAWA AKO SAYO?!
Stephen: Kidding. ( sabay tawa )

           Lumapit ako sa kanya para pingutin siya! Walangyang 'to. Akala ko totoo! Malay mo ginawa ko talaga yun. xD

Stephen: Pero ang bigat mo sobra. ( pout ) Pinasan kaya kita hanggang bahay.
Eunice: Wheeee? Maniwala ako sayo.
Stephen: Hahahahahaha. Galing mo talaga. Kain ka na.
Eunice: No, thanks. Baka may lason pa yan o kaya pangpahilo. -_-
Stephen: Hindi ako may kagagawan nun a.
Eunice: Guilty?
Stephen: No.
Eunice: Yun naman pala e, alis na ako.

           Tumakbo siya agad sa may pinto palabas ng kitchen para harangan ako.

Stephen: Iiiiiiiih! Kumain ka muna! ( pout )
Eunice: Para kang bata. Tantanan mo nga ako.
Stephen: Kumain ka lang tas titigil na ako promise.
Eunice: Sige na nga.
Stephen: YEHEY!

            Umalis na siya sa daanan sabay takbo hanggang makalabas ako ng pinto. Tiningnan ko siya nang pang-asar at nagpout naman siya.

Stephen: Eunice!
Eunice: Oh?

            May binato siyang papel at nasalo ko naman yun. Wow! First time kong makasalo. XD

Eunice: Anong gagawin ko dito?
Stephen: Pakibigay kay Migs. ( smile ) Bye~ ( sabay wink sa akin at pasok sa loob )

            Weird ng lalaking yun. Tiningnan ko yung crumpled paper na hinagis sa akin. Para saan naman ito? Maglalakad na dapat ko ng mapansin kong malapit na yung bahay namin. Halos limang bahay lang yung pagitan. Dito rin pala nakatira yung mokong na yun? Bakit ako pa kaylangan magbigay kay Migs, eh lapit lang nang bahay niya kayla Migs? At dahil naalala kong may pasok kami ngayon, at 7:00 na, tumakbo na ako kahit naka-heels ako. :D