MY HANDSOME LOVER [MR. TAXI DRIVER]

CHAPTER FORTY-FIVE

CHAPTER FORTY-FIVE

STILL MAGGIE'S POV

 
*APARTMENT* 

Iyak ako ng iyak habang papasok ng bahay.

"Lucas!" sigaw ko.

Para na akung mamatay sa sobrang sakit.

"Lucas!" sigaw ko ulit at hinanap siya ng tingin sa kabuuan ng bahay.

Wala siya dito kaya lumabas ako ng bahay pero may nasagi akung box kaya nagkalat yung laman ng mga yun.

Pinulot ko isa isa at....

Parang gusto kung pumatay ng tao. Gusto kung magwala. Gusto kung isuntok sa pader lahat ng galit ko. Yung laman ng box puro mga files at mga litrato. Information sa taong minahal ko ng lubos.

"Ahhhh! Bakit!" sigaw ko sa kawalan.

"Maggie?"

Napaangat ako ng tingin. Sa tindi ng galit ko pinahahampas ko siya habang patuloy na umiiyak.

"Bakit mo sakin nagawa to Paul! B-bakit di mo sinabi sakin ang totoo! Naturingan pa naman kitang kaibigan! Bakit!"

"Maggie sorry! Alam kung may kasalanan ako dahil di ko sinabi sayo pero please Maggie walang kasalanan si Craig dito." Umiiyak niya ring sabi.

*SLAP!*

"Anong wala! You lied to me! He lied to me! Sa tingin mo sa simpleng sorry mo maiintindihan ko lahat! Ginawa mo kung tanga!"

Pinagsasampal ko siya.

"Maggie please! Intindihin mo sana. Pareho kaming ginamit ni Jazzel ka-kaya natatakot na si Craig na maulit sa kanya yun."

*SLAP!*

"I DON'T WANT TO SEE YOUR FACE AGAIN! GET LOST!"

Pumasok ako agad sa bahay at nagkulong sa kwarto ko. Ang sakit sobra. Niloko ako ng taong mahal ko and worst pati kaibigan ko niloko rin ako. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. 

CRAIG'S POV 

Ngayun pa nalowbat yung phone ko and worst umuulan pa. Nagmadali ako agad sumakay sa taxi ko at umuwi ng bahay. Maybe right now umuwi na si Maggie.

*APARTMENT*

Nang pumasok ako sa bahay nagkalat ang mga gamit sa loob and Maggie is crying sitting on the sofa holding a box. Lalapit na sana ako pero pinigilan niya ako.

"CRAIG LUCAS HAMELTON. THE HIGHEST PAID ENGINEER. A BUSINESS TYCOON. THE ELDEST SON OF MULTIBILLIONAIRE ZACK HAMELTON." she said.

Nagulat ako sa narinig ko. Tumayo siya bigla at tinapon sakin yung box.
Shit! It's all of me. Information of my private life. I suddenly close my fist.

"Maggie please? Let me explain."

"That shit! Explains to me everything!"

She's crying and I can feel her angerness to me.

"No! You don't understand."

"Pwes ipaintindi mo sakin!"

I took a deep breath.

"I..I really don't intend to hid my identity to you. Plano ko na sanang magtapat pero sa tuwing nakikita kung masaya ka, naduduwag ako."

I started to cry.

"Ilang buwan mo ako ginawang tanga! Pinaniwala mo ko! Bakit ha! Bakit!"

Pinaghahampas niya ako but I stayed at hinayaan siyang saktan ako. I deserve this.

"Cause I am so much afraid na baka gamitin mo rin ako gaya ng ginawa sakin ni Jazzel but when I knew you a lot more doon ko narealize na iba ka sa kanya."

*SLAP!*

"You didn't trust me because you're afraid! How lame excuses! Minahal kita pero ano to! Sana pinagkatiwalaan mo ko! Para ano pa at naging tayo if you are afraid to trust me!"

Napayuko ako. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko.

"Sa ginawa mong to parang wala ka naring pinagkaiba sa babaeng yun!"

Lalabas na sana siya pero pinigilan ko siya. I hug her.

"Please Maggie don't leave me! Please! I love you so much!"

*SLAP!*

"Mahal? If you really love me sana ginamit mo yang pagmamahal nayan para pagkatiwalaan ako!"

She push me and step outside.

"Maggie please give me another chance!"

I burst out to cry.

"You know what? That chance you want from me? I can't give that to you easly. Not now."

She step closer to me and kiss me.

"I love you Craig but I need time to accept it and to forgive you. Saka mo na sabihin sakin na mahal mo ko kung handa ka ng magtiwala."

Then she left me. I am crying to death. I'm such a coward! Fvcked!

Maggie I'm sorry.