KİRLİ ELLER

3. İSTİSNA

Selamss canlarım.❣️

Bölüm Şarkısı: Alex&Sierra - Little Do You Know

Sanırım yeni bölüm atmayalım bir ve ya iki hafta oldu. Bölüm atamamamın sebebi de şuydu; Yoğun bir yazılı haftasına giriş yapmıştım. Yazılılarım bittiğine göre kendime dedim ki 'hadi kızım gel kirli ellere bölüm yaz gönder' bende dünden beri canla başla bu bölümü yazdım.

Umarım beğenirsiniz❤️

İstisnasız Okumalar...

☯️☯️☯️

Sorunlu bir çocuktum. Yani bana göre sorunlarım yoktu ama dışarıda ki insanlar bana sorunlu çocuk kimliğini yapıştırmışlardı. Zaten her zaman öyle olmaz mı? Sessiz, kendi halinde biri olursan asosyal derler, arkadaş çevren çok olursa, eve geç saatte gelirsen, erkek arkadaşların da olursa oruspu kimlikli olursun. Kısacası nasıl olursan ol millete ve ailene yaranamazsın. Her şekilde göze batarsın. İnsanlar hiç bir şekilde senin kendi, içinde ki kimliği görmezler kulaktan dolma söylentiler ile kendi kimliğinden alakasız olan başka bir kimlik yapıştırırlar.

Benim ki de o hesap.

Kulaktan dolma söylentiler ile sorunlu çocuk kimliğine aday gösterildim. Oysaki kulakları dolduracak kadar ve ya söylentiler çıkartacak kadar evden dışarıya adımı mı bile atmamıştım. Okuldan ev, evden okulaydı. Zaten başka seçeneğim pek de yoktu. A ve ya b seçeneğim vardı fazladan seçenekler tanınmamıştı bana.

Bazen düşünüyorum da, ablam ve ya abim olsaydı ve yatta kardeşim. Ailem yine böyle mi olurdu? Ve ya ben, böyle mi olurdum? Yine kendi halimde falan mı olurdum, kendimi sürekli yalnız mı hissederdim? Dünya da o kadar insan var ve çevrelerinde birden çok arkadaşları olanlarda var onlarda illaki kendilerini yalnız hissettiği zamanları olmuştur. Hatta herkesin olmuştur. Benim gibi, sizin gibi ve bir çok insanın gibi.

Küçük basamaklı merdivenden sessiz sedasız çıkarken gözüm yine yin yang tablosunun en altında küçük harflerle yazılmış olan cümleye kaydı. Bunu yazan adam ne akla hizmet ile o yazıyı küçük yazmıştı gerçekten çok merak ediyorum. İlla okumak için dibine mi girelim?

Karnımda ki yaranın sızıları gittikçe artarken ben inatla o tablonun dibine girme çabasındaydım.

Kolumdan tutulup geriye doğru çekilmem ile çabam sona ermişti. Gözlerim kolumda ki elden başlayarak bedene doğru ilerledi. Vücudu es geçerek yüze döndüğümde Alazı hiç bir şekilde beklemiyordum. Kolumu kendime doğru çekerek bana olan temasını ortadan kaldırdığımda kaşlarımı kaldırarak ona baktım.

"Talihsiz bir karşılaşma ve ani bir tanışma faslı oldu. Ve ben böyle ani şeylerden kendimi bildim bileli nefret ederim. Tekrar tanışmaya ne dersin?"

Dolgun dudakları tebessüm etmeye başlarken bu çocuğun kimliğini gerçekten de merak ediyorum ama bu merak konusunda en üst zirvenin sahibi yeşil gözlü katildi. İlk onun kimliğini merak ediyorum. Hele de hala öğrenememiş olduğum ismini daha çok merak ediyorum.

"Alaz."

Uzatmış olduğu ele baktığımda hafif tebessüm etmek zorunda kaldım. Alazın zihninde buz dağı Biray gibi bir kimlik çizmek istemezdim. Elini tuttum.

"Biray."

Kahverengi gözlerinin ışıldadığını çok rahat görebiliyordum.

"Biray... Hoş isim."