Chapter 5
Restart [Part 4]
*Drake’s POV*
TAE!! LATE NA AKOOOOOOOO!!
Teka… May tumatawag.
Eunice…
Calling…
Ano na kayang nagyayari dun?
“Hell—“
“DRAKEEEEEEEEEEE!! NASAN KA NA BA?!?!?! DALIAN MO NAMAN OHHHHHH!!!”
“Chill. Bakit?”
“BASTAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA. BILISIAN MOOOOOOOOOOO!!”
“Teka. Malapit na ako sa may garden. Asan ba kayo du—“
</3
Huli na pala talaga ako.
Si Lucas…
Nililigawan na niya si Jerika…
“Jerika… Mahal na mahal kita. Noon pa. High school pa lang tayo, ikaw… Ikaw na yung nilalaman ng puso ko. Alam kong mahirap gamutin yang sugat sa puso mo pero… bigyan mo ako ng pagkakataon. Magiging ms mabuti ako kaysa sa kanya. Hidni kita sasaktan tulad ng ginawa niya…”
HAAAAAAAAAY, DRAKE!! Ang g*go mo talagaaaaaaaaa!! Ang kupad-kupad mo!!! tt-________-tt
“H-Hello… Eunice…”
“Teka lang. pupunta ako diyan.”
“Kita mo ako?” o.O
“DUH?!?! Peripheral vision?!?! Nasa may kanan ka namin dba?”
“Oo. Osiya. Sige na.”
TUT-TUT-TUT.
“DRAKE!!” sabay batok sa akin.
“Aray!!”
“ANG TANGA TANGA MO TALAGAAAAAAAA!!”
“Alam ko! Wag mo na ipamukha sa akin yun.” -_-
“Bakit ba kasi ang tagal mo?!?!”
“Si Coach kasi eh!!”
“Hay, ewan ko sa’yo. Akala ko talaga mga bata mo yung kanina. Saktong 11 kasi sila eh. Tsaka di ko naman alam na ganun din pala yung trip nun ni Lucas.”
“Ayos lang yun.”
1…
2…
3…
AWKWARD. >.<
“So ganun?”
“B-Bakit?”
“Tutulala ka na lang ba diyan? Hahayaan mo na lang ban a agawin sa’yo ni Lucas yung buhay mo? Ganun na lang ba?”
“S-Syempre… h-hindi…”
“YUN NAMAN PALA EH!! TARA NGAAAAAAAAAAAA!!” sabay kaladkad sa akin.
“Sorry, Lucas. P-Pero… hindi talaga kita kayang pagbigyan…”
HUH?!?! Ibig-sabihin halos kakatapos lang ni Lucas magsalita? Ano yun? Nobela? :)))))
“Hindi kita mahal. Sorry… Kaibigan lang talaga yung turin ko sa’yo. Hanggang… friends lang talaga tayo.”
“Bakit Jerika? Bakit di mo ako kayang pagbigyan?”
“Kasi mahal ko pa din si Drake kasi wala na kaming dalawa.”
:””””””””””””””””””””>
^Kinilig ang bakla. Hahahaha. Pasensya na po kayo. :))))))
“Wala na nga kayo dba? Hindi na kayo magkakabalikan. WAG KA NGANG TANGA, JERIKA. Wala ng kayo. At HINDING HINDI na magkakaroon ng KA-YO.”
“Ano ba yang pinagsasabi mo, Lucas?”
“Pasensya ka na, Jerika. Pero sawang-sawa na ako. Taon din ang hinintay ko para masabi sa’yo to. Naghintay ako ng tamang pagkakataon. Ngayong meron na, akala ko pagbibigyan mo na ako kasi alam kong wala kang maasahan sa mga panahong to kundi… ako. AKO lang. Wala na siya Jerika. Kalimutan mo na siya. Wag ka nang umaasa na magkakabalikan pa kayo…”
How nice. -_- Grabe. Ipagpiliptan ba anman ang sarili. t -____-
Teka nga muna! POV ko ba talaga to? O POV to ni Lucas? Mas marami pa yata siyang sinabi dito kaysa sa akin eh. -_-
“Mahal na mahal kita Jerika.” Sabay yakap.
G*GO!! AMPOTAAAAAA!!
Nagpupumiglas na nga si Jerika pero ayaw niya pa ding bitawan. -_-
“Ligtas mo na.” sabay tulak sa akin ni Eunice.
Tumakbo ako papunta don sa may kinalalagyan ni Jerika at Lucas. Agad-agad kong hinila si Lucas at tinulak papalayo kay Jerika. Ayun. Tumakbo. Hahahahaha :)))))) Nabaklas yata. xD
“Sorry kung late na ako ah.” Sabi ko sa kaniya. Tapos nagulat ako nung niyakap niya ako bigla.
“Ayos lang. Buti dumatin ka. Buti bumalik ka.”
“Alam mo naman di kita iiwanan dba?”
“Sorry…”
“Wag ka ngang mag-sorry. Wala ka namang kasalanan eh.”
“Eh kasi—“
“Shh… Shhh… Mamaya na lang tayo mag-usap ng masinsinan. Bumalik na yata ulit si Lucas.”
Bumalik na nga si Lucas.
Pero hindi siya nag-iisa.
Kasama niya yung tropa niya.
“Inaasahan ko na yung pagdatin mo dito, Drake. Alam ko namang sisirain mo yung araw ng pagtatapat ko kay Jerika eh kaya mas minabuti ko nang maging handa kaysa naman sa maagaw mo pa siya sa akin.”
“Aagawin ko siya sa’yo? Nagbibiro ka ba? Baka ikaw yung mangaagaw diyan. Ayaw naman sa’yo pinagpipilitan mo pa din yung sarili mo sa kaniya.”
“Wag ka ngang tanga, Drake. Hindi na magiging kayo.”
“Haaaaaaay, Lucas. Kung maging kayo man baling-araw, at least may napatunayan ako.”
“Ano yun?”
“Duwag ka pala. At di mo kayang lumaban ng mag-isa. Weak type.”
“DI AKO DUWAG DRAKE! Handa lang ako.” Psh. BADING!! -_-
1 vs. 100.
Joke.
1 vs. 5
WOOOOOOH!! The winner takes it all!! :))))
“Dapat sa’yo Drake, pinapatay na. PARA MABAWASAN YUNG MGA SALOT SA LIPUNAN!! SIGE NA! PULBUSIN NIYO NA YAN!!”
Bahala na. Basta para sa kaniya. Lahat gagawin ko. Kahit na…
Ikamatay ko pa yun.
BINABASA MO ANG
Forever Took So Slow
Teen Fiction[Accidents Happen Sequel | Tagalog | Completed] Yung pangako niya, akala ko matutupad niya talaga. Umasaa lang pala ako sa wala. </3
