Operadaki Hayalet

Madam Giry'nin Opera Hayaletiyle Kişisel İlişkisine Dair Şaşırtıcı İfşaatı

Komiserin yöneticilerin odasına girişinden önce, Remy ile Mercier'in boş yere girmeyi denedikleri ve Mösyö Richard ile Mösyö Moncharmin'in kendilerini yanlarına aldıkları ve okurun henüz haberdar olmadığı bir şeyle birlikte kendilerini kilitledikleri ofiste gerçekleşen ve bir tarihçi olarak benim daha fazla geciktirmeden açıklamayı görev edindim. Bazı sıra dışı olayları izah etmeliyim.

Bir süre önce, yöneticilerin hallerinin hiç de hoş olmayan bir şekilde değiştiğini söylemiştim. Bu değişimin sadece o ünlü gala gösterisinde avizenin düşmesiyle ilgili olmadığını söylememin de bazı sebepleri vardı.

Okur, hayaletin yirmi bin franklık ilk ödemesini gizlice aldığına emin olabilir. Ah, ne iniltiler ne diş gıcırtılarıydı onlar öyle!

Yine de her şey mümkün olan en basit şekilde hallolmuştu. Yöneticiler bir sabah masalarında. Mösyö O.H. 'ye özel yazan ve yanında bizzat O.H.'den bir not bulunan bir zarf buldular.

Protokol maddesinde belirtilenleri uygulamanın vakti geldi. Lütfen yirmi tane bin franklık banknotun tamamım bu zarfa koyun, zarfı kendi mührünüzle mühürleyin ve gereğini yapacak olan Madam Giry'ye teslim edin.

Yöneticiler hiç tereddüt etmeden, bu baş belası mesajları özenle kilitli tuttuktan ofislerine nasıl teslim edilebildiğini soruşturmakla vakit kaybetmeden, bu gizemli şantajcıyı yakalama fırsatının üzerine atladılar. Olan biten her şeyi kimseye söylememeleri şartıyla Gabriel ve Mercier'e anlattıktan sonra, yirmi bin frankı zarfa koyup işinin başına dönmüş olan Madam Giry'ye, hiçbir açıklama istemeden teslim ettiler. Loca görevlisi bu işe hiç şaşırmamıştı. Herhalde kadının ne kadar iyi izlendiğini söylememe gerek yok. Kadın doğruca hayaletin locasına gidip zarfı locanın çıkıntısındaki küçük rafa bıraktı. İki yönetici, Gabriel ve Mercier'le birlikte gösteri sırasında ve sonrasında zarfı görebilecekleri yerlere saklandılar. Çünkü zarf hâlâ yerinden kımıldamamıştı. Bu yüzden, onu gözleyenler de yerlerinde duruyorlardı. Yöneticiler, Gabriel ve Mercier hâlâ orada saklanırken. Madam Giry locadan ayrıldı. Sonunda beklemekten sıkıldılar ve zarfın mührünün kırılmamış olduğunu görüp onu açtılar.

Başta Richard ve Moncharmin, banknotların hala zarfta olduklarını sandılar ama kısa sürede, bunların aynı banknotlar olmadığını fark ettiler. Gerçek yirmi banknot gitmiş, yerine "St. Farce" damgalı banknotlar gelmişti.

Yöneticilerin yaşadıkları öfke ve dehşet apaçık görülebiliyordu. Moncharmin polise haber vermek istedi ama Richard itiraz etmişti. Kuşkusuz ki bir planı vardı çünkü "Kendi kendimizi rezil etmeyelim! Tüm Paris dalga geçer bizimle. O.H. ilk raundu kazandı ama İkincisi bizim olacak," dedi.

Gelecek ayın tahsilatını düşünüyordu. Bununla beraber, öyle bir aldatılmışlardı ki, morallerinin bozulmamasına imkan yoktu. Morallerinin bozulduğunu anlamak hiç de zor değildi. Yöneticilerin, bu garip olayın seleflerinin yaptığı tatsız bir eşek şakası olabileceği ve gerçeğin erkenden ifşa edilmemesi gerektiği fikrinin bunca zamandır akıllarının bir köşesinde durduğunu unutmamalıyız. Diğer yandan, Moncharmin de, aklına sık sık gerçek dışı hevesler düşen Richard'dan şüpheleniyor ve bazen bunun sıkıntısını çekiyordu. Bu yüzden, gözlerini Anne Giry'den ayırmadan, gerçekleşecek olayları beklemekten memnunlardı. Richard kadınla muhatap olmamaya kararlıydı.

"Eğer o, suç ortaklarından biriyse banknotlar uzun zaman önce tüydü demektir ama bana göre, kadın tam bir salak."

"Bu işte tek salak o değil ama." dedi Moncharmin kös kös.

"Yahu kimin aklına gelirdi?" diye inledi Richard. "Ama korkma... Gelecek sefer, tüm tedbirlerimi almış olacağım." Gelecek sefer. Christine Daae'nin kayboluşuna denk gelmişti. O günün sabahında hayaletten gelen bir not, onlara tahsilat vadesinin dolduğunu hatırlatıyordu. Notta şunlar yarıyordu: