Chapter 30 - Memory Lane

28.2K 662 85
                                    

Chapter 30

(PLAY THE VID ON THE SIDE. PARA MAS FEEL) <3

 

Pagpasok ko palang ng ICU nakaramdam na ko ng matinding lungkot. No, sad was an understatement. I was beyond sad. The feeling Im feeling cant just be labeled as sad. It was so much more.

Pinaalis ko muna si Max. Sabi ko baka pwede kumain muna siya or magkape. I want my alone time with Hell. Yung walang nanonood. Yung kaming dalawa lang.

Pinunasan ko yung mga luha kong kanina pa walang tigil sa paglabas.

Kailangan kong maging matapang. Kailangan kong maging malakas. Para kay Hell.

Unti-unti akong naglakad papunta sakanya. Each step I take was agonizing. Parang bawat lakad, unti-unting bumabalik lahat ng ala-ala namin, lahat ng masasayang ala-ala, pati masasakit. Lahat ng nararamdaman ko. Lahat ng pagmamahal ko para sakanya. Lahat ng sakit na naramdaman ko over the past three years of my life.

Umupo ako sa upuan sa tabi ng kama niya. I held his hands. And once again, the tears start streaming down my face.

Inilapit ko yung kamay niya sa mukha ko at hinalikan ko yun.

“Kailangan kong maging malakas para sayo. Pero bakit makita lang kitang nakahiga jan, parang imposibleng maging malakas?”

Sabi nila, pag daw coma ang isang tao, parang gising parin siya. Naririnig ka niya, kahit akala mo tulog na tulog siya. Kaya kakausapin ko siya. Gusto kong sabihin lahat ng dapat kong sabihin.

I traced his face. May kung ano-anong nakakabit sa katawan at sa mukha niya. Makita ko lang siya sa gantong sitwasyon parang hirap na hirap na ko.

“Bumangon ka nga jan. Asan na yung makulit na Hell na handang gawin lahat maging kaibigan ko lang? Asan yung Hell na masiyahin? Asan yung Hell na matapang? Bumangon ka jan. Gumising ka.” My voice broke upon saying the last sentence.

“G-gumising ka. P-please.”

“Im Hell Zandrick. You are?”

 

“Im” I paused. “not interested.” Sagot ko sakanya sabay irap. Simula nung umalis si Mommy Pau kanina, hindi na niya ko tinantanan.

 

“Im Jessica.” Sabi naman ni J.

 

“Im Zian, dude.” Gusto kong matawa sa boses ni Zian. Parang lalaking lalaki. Nakakadiri.

 

Tinignan ko silang dalawa ng masama. Bakit ba nila kinakausap tong Hell na to.

 

Oo, ayaw ko siyang tawaging Zandrick, mas bagay yung Hell tutal mukha siyang mapanganib. Dapat pala Danger nalang pangalan niya. Mas fit.

 

Cold Hearted GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon