I Just Loved Too

IJLT 32 - Athena

Hanson had been adamant about inviting her out after class, pero hindi niya ito mapagbigyan. Una, dahil ayaw niya at pangalawa, dahil hindi pwede.

"Bakit nga hindi pwede?" pangungulit nito over the phone.

"Kasi nga grounded ako dahil sa 'yo," mariin nyang sagot.

Kinailangan nya pa itong ipagtulakan palayo dahil sunod ito nang sunod sa kanya kanina. Her father almost saw him. He had been like that since the day after his birthday. Ultimo pagka-cutting, sina-suggest nito sa kanya, makalabas lang sila.

Hindi na kasi siya nito nayayaya na lumabas after class.

"E ngayon? Hindi pwede? Saturday naman a!"

"Isang buwan akong grounded. Kasalanan mo yun. I can't even go out on weekends because of you! Sabi ko naman sa 'yo, di ba? Bawal akong inuumaga!"

"E di bukas," kaswal nitong sabi.

Napabuntong-hininga siya. May CWTS siya tuwing linggo habang si Hans naman ay nasa CAT. Mas lalo namang ayaw niyang libanan ang klase na 'yon. Bukod sa sobrang sungit ni Mrs. Marasigan, tatlong absent lang, dropped ka na sa klase. And that only means one thing. Kapag na-drop siya, she will take that again for the next year. Or the next, if she fails again.

"Hindi nga pwede."

"Hindi pwede o ayaw mo?"

"Pareho."

"Ano ba na—"

Napatingin siya sa phone. Naputol ang tawag. Twenty-two minutes din pala silang nagbubulyawan kanina. Bago pa man niya maibaba ang phone ay tumawag na naman ito.

"Malo-lowbatt na 'ko. Mamaya na lang," sabi niya rito.

"Anong oras?"

Tumingin siya sa orasan. "Uhm... mga after 5 hours."

"Tangina. Five hours?!"

"Matagal mag-charge ang phone ko. Saka huwag ka ngang magmura dyan."

"E nakakatangina naman kasi yung sagot mo e," giit nito.

She pressed her lips together. "Nagmura ka na naman."

"Tatawag ako after an hour."

"Di ko sasagutin. Bahala ka."

She ended the call and put her phone on silent mode. Saka niya ito ichinarge kahit 59% pa ang battery. She left the phone tucked under her pillow saka sya bumaba para mag-merienda.

Wala ang kakambal niya, gumagala kasama sina Zanjo at Abby. Wala rin ang daddy niya, bumalik ito sa restaurant pagkasundo sa kanya. Ang mommy lang niya ang nasa bahay. Kumakain ito ng cookies nang pumunta siyang kusina.

"Gusto mo?" tanong nito sa kanya.

Umiling sya. "Gusto ko ng pancit, ma."

"Pancit?" Tumawa ito. "Tawagan mo ang papa mo."

She pouted. "E! Cookies na nga lang!" sabi niya. Sumalampak siya sa upuan pagkakuha ng cookie sa tupperware.

"Galit ka pa rin sa kanya?"

"E kasi naman, ma, ang OA nya! Isang beses lang akong inumaga ng uwi tapos isang buwan na kaagad akong grounded!"

Ngumiti ito sa kanya. "Hayaan mo na. Unica hija ka kasi."

"Malaki na 'ko. I'm already turning 19 next month!"

"Anak, even if you're in your 30s at may mga anak ka na, he will still treat you like a baby."