To Love Again [BXB]

Kabanata 6

Hunter Constello

"Hindi ko na talaga kaya, pasensya na..." umiling-iling kong sabi habang patuloy sa pagtulo ang mga luha sa aking mga mata.

"Hindi mo na ako mahal?" Tob asked me, walang bahid na emosyon sa kanyang mukha.

I shook. "Minahal kita, Tob. Sobrang mahal at alam mo naman 'yon, right?"

"Kung mahal mo ako, bakit mo ako iiwan?" kita ko sa mata niya ang namuong galit.

"Kung mahal mo ako, bakit mo ako pinabayaan?" I asked him at alam kong nagulat siya sa tanong ko, hindi inasahan na sasabihin ko iyon.

This was probably one of the most painful days that ever happened to me. I do really loved Tob, I gave everything to him. Sa halos dalawang taon naming pagsasama, tila'y bigla siyang nag iba. He suddenly disappeared when I needed him. I couldn't find him. I was afraid I might be alone. It's scary that you're alone. Nakakatakot lumaban sa larong pareho niyong sinugalan.

"S-Sorry..." umiwas siya ng tingin sa akin.

"Kung ikaw 'yong nasa sitwasyon ko, Tob. You can really understand how hard I went through. Darating din talaga sa punto na nakakapagod na."

He looked at me and pain was building in his eye. "Puwede namang magpahinga muna tapos tuloy ulit."

"I already did that, Tob. I'm so hurt. I feel neglected. Ikaw ba, hindi ka ba napagod?"

Hindi siya makasagot sa tanong ko. Oo at hindi lang naman ang isagot niya pero bakit nag-iisip pa siya? Bakit pinag-isipan pa niya?

"Pagod na rin."

It was as if cold water had been poured on me when he said that. His words sank into my brain for a while before I nodded. Nagpatuloy siya sa pagsasalita kaya nakinig na lang din ako.