Shaina POV
Kanina pa ako lugmok sa alak. Naiinis ako! Si Adrian..
Galit sya saken. Umalis siya. Hindi na nya sinasagot ang tawag at text ko. Ang sakit, sakit..
Nagawa ko lang naman magpanggap na may sakit dahil mahal ko siya. Mahal na mahal ko sya kaya gusto ko sa'ken ang atensyon nya. Letseng Janna kasi yun!
I'm going to die kung mawawalang tuluyan sa'ken si Adrian. Gagawa ako ng paraan. Hindi ako susuko! Sa huli, sa akin pa rin mapupunta si Adrian!
Gagawin ko ang lahat. Lahat lahat. Alam kogn mapapatawad pa niya ako. Hindi niya ako matitiis..
--
Janna POV
I'm stable na. Wala ng masakit sa katawan ko. Nandito na nga ako sa garden, nagme-meryenda but still, I'm acting like I have amnesia.
Baka kasi 'pag sinabi kong nakakaalala na ako, bigla na naman silang mag-set ng date ng kasal namin ni Ace. Ayoko. Galit ako kay Adrian pero ang puso ko, siya pa din ang mahal, ang gustong mapakasalan.
"Janna."
Lumingon ako sa pinanggalingan ng boses na 'yun.
O____O
Dug, dug..
It's Adrian. At para siyang? Problemado?
"B-bakit ka narito? Sinong nagpapasok sa'yo?"
"Your brother. Janna, look, let me talk to you. Wag mo naman akong itaboy. Gusto kong tumulong para maibalik ang alaala mo."
"Do you think you can help?" Medyo mataray kong tanong.
Parang gusto kong sabihin sa kanya na siya ang dahilan kung bakit ako naaksidente, so paano sya makakatulong sa'ken? Maaalala ko lang yung last encounter namin, yung last na pinag-usapan namin.
That time na ready na akong i-give-up ang lahat ng meron ako just to be with him pero anong ginawa nya? Si Shaina pa rin! Yun ang pinili niya!
T__T
"Janna, please don't cry. Fvck. I'm sorry.."
Naiiyak ako bigla eh. Kapag naaalala ko 'yun. Ang sakit sakit eh. Naapakan na nga ang ego ko, nasaktan pa ako ng todo todo at nakatanggap ng rejection.
Ano bang kasalanan ko? Dahil ba mahal na mahal ko si Adrian? Ever since, siya ang laman nitong puso ko! Naging loyal ang puso ko kahit nagkahiwalay kami ng landas, pero anong nangyari?
