Janna POV
"Mali pa rin 'yan Janna."
Ilang beses ng sinabi yan ni Raven mula nang sabihin ko sa kanyang wala naman talaga akong amnesia. Kami lang ang nandito sa kwarto.
Kagabi, si Ace ang sumama saken dito sa ospital. Makakalabas na ako ngayon at uuwi na sa mansyon.
"Trust me Raven. I have to do this. Ayoko munang kontrolin nila ang buhay ko. Ayokong makasal sa lalaking hindi ko mahal."
Sino ba namang babae ang gugustuhing makasal sa lalaking hindi naman nila mahal, 'di ba?
"Fine. I will try to understand you pero soon, kailangan mo ring aminin sa kanila. Maliwanag ba?"
Tumango ako. He pat my head. "Nag-alala ako ng sobra. Buti nalang talaga hindi totoo.."
Yumakap ako kay Raven para mas makaramdam siya ng relief.
"Janna, Raven.."
Andyan na si Ace. Uuwi na kami sa mansyon. Fractures lang naman ang natamo ko. Si Papa at Mama uuwi daw ngayong gabi. See? Kung hindi pa ako na-ospital hindi uuwi si Mama. Puro business nalang kasi ang nasa isip nya, para syang walang anak dito na naghahanap ng kalinga nya.
Parang milyong milyong yaman ang mawawala samen kapag umuwi sya dito sa Pilipinas para dalawin kami kahit isa o dalawang araw lang. Masyado syang dedicated sa company namin. Si Papa kahit papaano umuuwi. Pero sa ngayon, di ko talaga gusto yung pag-kontrol nila sa buhay ko.
"Let's go?" Hindi ko namalayang katabi ko na si Ace. Inalalayan nya ako.
Lumabas na kami ng ospital ay sumakay sa kotse ni Ace. Si Raven may sariling kotse.
"How are you, Janna?"
"I'm fine." Sagot ko. I still need to act like I don't really know him.
"Nagpaalam na ako sa Papa mo, I told him that I'll be in charge na mag-alaga sa'yo. Lagi akong pupunta sa mansyon nyo to check you. Kung kailangang araw-araw, gagawin ko para mas mapabilis ang pagbalik ng ala-ala mo." Sabi ni Ace na hindi inaalis ang tingin sa daan.
Mabait naman talaga si Ace. And I can see it on his eyes that he really love me. Pero ayoko syang saktan. Ayokong maging unfair sa kanya. Hindi ko siya mahal, and that's the fact.
--
Nandito na kami sa mansyon. Hinatid ako ni Ace dito sa kwarto ko. Inalalayan pa nya akong makaupo sa kama ko. Nakasandal lang ako sa headboard. Habang siya, nagbabalat ng ponkan for me.
"May masakit ba sayo? Just tell me kung meron." Anito.
